2ο Evia Film Project – Έναρξη με τον Αλεξάντερ Πέιν

Την Τρίτη 20 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε η τελετή έναρξης του 2ου Evia Film Project στον θερινό κινηματογράφο «Απόλλων» της Αιδηψού, την οποία τίμησε με την παρουσία του ο διάσημος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Αλεξάντερ Πέιν. Ο δημιουργός παρουσίασε στο κοινό της βόρειας Εύβοιας την ταινία του, Μικρόκοσμος, δηλώνοντας ευτυχής που είναι και ο ίδιος «ένα πέταλο από τα λουλούδια του πολιτισμού που ανθίζουν στις στάχτες μια καταστροφής».

Ο Αλέξαντερ Πέιν, αφότου καλησπέρισε το κοινό στα ελληνικά, δήλωσε ευτυχής που βρίσκεται στην Εύβοια, αλλά και ευγνώμων για την πρόσκληση που έλαβε από το 2ο Evia Film Project. «Λυπάμαι πολύ για τους λόγους που οδήγησαν στη δημιουργία του Evia Film Project, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι κομμάτι του. Είμαι επίσης χαρούμενος που υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που θέλουν να δουν τη συγκεκριμένη ταινία διότι ελάχιστοι την είδαν όταν πρωτοβγήκε στις αίθουσες. Θέλω να συγχαρώ τον δήμαρχο για τα όμορφα λόγια του, ιδίως για το σημείο όπου εξήγησε ότι ακόμη και μέσα από τις στάχτες μιας καταστροφής μπορούν να ανθίσουν λουλούδια, τα λουλούδια του πολιτισμού. Είναι τιμή μου να βρίσκομαι εδώ και ελπίζω να είμαι κι εγώ ένα πέταλο από αυτά τα λουλούδια», δήλωσε αρχικά, δίνοντας ραντεβού με το κοινό για το τέλος της προβολής.

Αμέσως μετά την προβολή της ταινίας, ο Αλεξάντερ Πέιν αναφέρθηκε στη συνεργασία του με τον διευθυντή φωτογραφίας της ταινίας, Φαίδωνα Παπαμιχαήλ. «Ο Φαίδων, με τον οποίο έχω συνεργαστεί τέσσερις φορές, είναι μισός Γερμανός, μισός Έλληνας, ο πατέρας του μάλιστα ήταν πρώτος ξάδερφος του Τζον Κασσαβέτη. Η πιο πρόσφατη δουλειά του, μάλιστα, είναι η τελευταία ταινία στο franchiseτου Ιντιάνα Τζόουνς. Γνωριστήκαμε στη δεκαετία του ’80, όταν σπούδαζα κινηματογράφο και εκείνος έκανε τα πρώτα του βήματα στον χώρο, δουλεύοντας στις ταινίες του Ρότζερ Κόρμαν. Βρεθήκαμε ξανά το 2003, όταν του πρότεινα να εργαστεί ως διευθυντής φωτογραφίας στην ταινία Πλαγίως. Δεν έχω τι άλλο να πω πέρα από το ότι η συνεργασία μας είναι άψογη».

Μιλώντας στη συνέχεια για την αρχική σύλληψη της ταινίας, ο Αλεξάντερ Πέιν ανέφερε πως η πρώτη σπίθα έμπνευσης είχε κωμική χροιά. «Αρχικά, το σενάριο επικεντρωνόταν στην κωμική ιδέα του πόσο περισσότερα υλικά υπάρχοντα θα μπορούσε να έχει στη διάθεσή του ένας μικροσκοπικός άνθρωπος. Ξεκινώντας από αυτή την αφετηρία, καταλήξαμε στο ότι ο επιστημονικός λόγος πίσω από τη συρρίκνωση των ανθρώπων θα μπορούσε να σχετίζεται με μια απόπειρα σωτηρίας του πλανήτη από τον υπερπληθυσμό και τη σπατάλη των φυσικών πόρων. Δεν είχαμε ως πρόθεση να εκφράσουμε ένα συγκεκριμένο μήνυμα, ασχέτως αν η ταινία αντανακλά και τις δικές απόψεις σε ορισμένα πολιτικά και περιβαλλοντικά ζητήματα. Παρόλα αυτά, με τον σεναριογράφο της ταινίας, Τζιμ Τέιλορ, δεν είχαμε την παραμικρή πρόθεση να φανούμε διδακτικοί. Σατιρικοί ίσως, αλλά σίγουρα όχι διδακτικοί».

Απαντώντας αμέσως μετά για τις ιδέες που δεν συμπεριλήφθηκαν στο τελικό σενάριο της ταινίας, ο Αλεξάντερ Πέιν δήλωσε πως αν είχε το ίδιο σενάριο σήμερα στα χέρια του ίσως και να είχε στραφεί στην επιλογή μιας σειράς παρά σε μια κινηματογραφική ταινία. «Αμέτρητες ιδέες έμειναν εκτός στην πορεία. Ίσως τελικά αυτό ακριβώς να ήταν και το πρόβλημα της ταινίας, η ύπαρξη μιας αρχικής ιδέας που προχωρά και αναπτύσσεται ανεξέλεγκτα. Όπως το σκέφτομαι σήμερα, το σενάριο ταιριάζει περισσότερο σε τηλεοπτική σειρά.

Παρακολούθησα απόψε την ταινία για πρώτη φορά ύστερα από επτά χρόνια και αναρωτιόμουν συνεχώς γιατί υπήρξε κριτική και εμπορική αποτυχία στην εποχή της. Κατέληξα λοιπόν στο ότι η ταινία υποφέρει από μια εσωτερική σύγκρουση, προσπαθώντας να βρει ισορροπία ανάμεσα στις υψηλές ιδέες και τις μικρές ανθρώπινες στιγμές. Εντοπίζω ένα ακόμη πρόβλημα στη συνεχή μετάβαση σε διαφορετικά κεφάλαια, στοιχείο που θα λειτουργούσε πιθανώς  καλύτερα στη δομή μιας σειράς», εξήγησε ο Αλεξάντερ Πέιν, πλέκοντας παράλληλα το εγκώμιο της πρωταγωνίστριας Χονγκ Τσάου, η οποία απέσπασε φέτος οσκαρική υποψηφιότητα για την ερμηνεία της στην ταινία Φάλαινα του Ντάρεν Αρονόφσκι.

«Ένα ακόμη πρόβλημα σε μια ταινία σαν κι αυτή είναι ότι θίγει, τουλάχιστον σε ένα πρώτο επίπεδο, πολιτικά και ταξικά ζητήματα, όπως και τα θέματα του φυλετικού ρατσισμού και της μετανάστευσης. Σε τελική ανάλυση, θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς εξίσου εύκολα ότι η ταινία διατυπώνει πολλά διαφορετικά μηνύματα, αλλά και κανένα απολύτως μήνυμα. Προφανώς όλοι συμφωνούμε πως η κατάσταση που βιώνουμε σε ζητήματα όπως το περιβάλλον ή η μετανάστευση δεν είναι η επιθυμητή. Προσωπικά μιλώντας, αν υπάρχει ένα μήνυμα στην ταινία είναι πως ό,τι κι αν συμβαίνει, και παρά τα αμέτρητα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, πρέπει πάντα να βοηθούμε τον διπλανό μας.

Μου έρχεται στο μυαλό μια συγκινητική λεπτομέρεια από το Hotel Terminus, το τετράωρο ντοκιμαντέρ του Μαρσέλ Όφιλς για τον εγκληματία πολέμου Κλάους Μπάρμπι, που έδρασε στη Γαλλία την εποχή της ναζιστικής κατοχής. Σε κάποια στιγμή, ο σκηνοθέτης επισκέπτεται μια πολυκατοικία σε ένα γαλλικό χωριό, όπου μια γυναίκα είχε προσπαθήσει να βοηθήσει μια Εβραία φίλη της ακριβώς τη στιγμή που την έπαιρναν με τη βία από το σπίτι της. Στο φινάλε της ταινίας υπάρχει μια αφιέρωση από τον ίδιο τον σκηνοθέτη: “Στην κυρία Μποντού, που υπήρξε τόσο καλή γειτόνισσα”. Ίσως τελικά όλη η ουσία να κρύβεται ακριβώς σε αυτό», ανέφερε ο Αλεξάντερ Πέιν, απαντώντας σε ερώτηση του κοινού σχετικά με το μήνυμα της ταινίας.

Ολοκληρώνοντας τη συζήτηση με το κοινό, ο Αλεξάντερ Πέιν μίλησε για την επερχόμενη ταινία του, με τίτλο The Holdovers και πρωταγωνιστή τον Πολ Τζιαμάτι. «Η ταινία διαδραματίζεται στη δεκαετία του ’70, σε ένα οικοτροφείο αρρένωνστη Μασαχουσέτη, και στο επίκεντρο της ιστορίας συναντούμε ένα ορφανό από πατέρα μοναχοπαίδι που είναι αναγκασμένο να περάσει ολομόναχος τις γιορτές των Χριστουγέννων, μιας και η μητέρα του θα φύγει σε διακοπές με τον βαθύπλουτο νέο σύζυγό της.

Οι μόνοι άλλοι άνθρωποι που θα βρίσκονται στο οικοτροφείο την περίοδο των Χριστουγέννων, πέρα από τον νεαρό μαθητή, είναι ένας αυστηρός καθηγητής και λάτρης της πειθαρχίας, τον οποίο υποδύεται ο Πολ Τζιαμάτι, και η αφροαμερικανή μαγείρισσα, η οποία έχει μόλις χάσει τον γιο της στο Βιετνάμ. Η πλοκή της ταινίας, η οποία διαθέτει τόσο κωμικά όσο και δραματικά στοιχεία περιστρέφεται γύρω από τη συνύπαρξη αυτών των τριών φαινομενικά αταίριαστων χαρακτήρων στη διάρκεια των δύο χιονισμένων και γιορτινών εβδομάδων», κατέληξε ο Αλεξάντερ Πέιν, ευχαριστώντας ξανά το κοινό και το Φεστιβάλ για την παρουσία του στο 2oEviaFilmProject.

Το EviaFilm Project είναι ο τρίτος πόλος δράσεων του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης μετά το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τον Νοέμβριο και το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τον Μάρτιο. Στόχος του είναι η ανάδειξη της βόρειας Εύβοιας, μιας περιοχής που έχει πληγεί βαθιά από τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2021, σε παγκόσμιο κέντρο για το greencinema.