Ακούσαμε το «Μικρά και ασήμαντα – Μέρος α’» των Rockamora

Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση όταν έβαλα να ακούσω ολοκληρωμένη τη νέα δισκογραφική δουλειά των Rockamora είναι οι τίτλοι των τραγουδιών. «Να μη διαβάζεις άλλο Freud», «Το σπίτι απέναντι από τη λίμνη», «Το βαλς του καταραμένου λύκου» είναι αν μη τι άλλο ευφάνταστοι τίτλοι που σε ιντριγκάρουν να ασχοληθείς σοβαρά με το στίχο τους, κάτι που λείπει αρκετά είναι η αλήθεια από την ελληνόφωνη σκηνή του σήμερα.

Αν πρέπει να οριοθετήσουμε μουσικά τους Rockamora τότε η μπάντα εντάσσεται τυπικά στα πλαίσια του ευρύτερου ελληνόφωνου ροκ. Τα κομμάτια όμως χαρακτηρίζονται από μια γενικότερη ευαισθησία τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά, κάτι στο οποίο συντελεί και η χρήση πλήκτρων και βιολιού που είναι αρκετά μπροστά στη μίξη. Οι ηλεκτρικές είναι εκεί διακριτικά και βγαίνουν στην επιφάνεια όποτε χρειάζονται ενώ η φωνή του Πέτρου με αρκετά «Παυλιδικά» χαρακτηριστικά σε ταξιδεύει στα μέρη που περιγράφουν οι στίχοι του.

Τα τραγούδια καταπιάνονται αρκετά με το θέμα του έρωτα ενώ σε σημεία η μπάντα βγάζει έναν πιο κοινωνικό χαρακτήρα όπως για παράδειγμα στο καταπληκτικό «Τα σταφύλια της οργής» που είναι για μένα και το highlight αυτής της δουλειάς. Στα σημεία δε που «σκληραίνουν» λίγο τον ήχο και την ερμηνεία, τους ταιριάζει πολύ και μας προϊδεάζουν θετικά στο τι να περιμένουμε από το β’ μέρος, το οποίο και ετοιμάζουν αυτόν τον καιρό.

Συνολικά έχουμε να κάνουμε με μια ώριμη δουλειά, ένα κλικ πιο πάνω από την «Εποχή των ραγισμένων καρδιών» του 2015. Η μπάντα δείχνει να ξέρει τι ζητάει από τη μουσική της και η παραγωγή του Γιώργου Θεοφάνους των Kollektiva τους πηγαίνει προς αυτή την κατεύθυνση.

Εν αναμονή της συνέχειας του «Μικρά και ασήμαντα» μπορείτε να ακούσετε το α’ μέρος παρακάτω.

«Μα όταν ψάχνεις την αγάπη
μες στους στίχους σαν μια λύση,
τότε σε έχουνε διαλύσει».