Ακούσαμε το νέο δίσκο του Παύλου Παυλίδη

Η πρώτη παραδοχή που πρέπει να έχει κάποιος στο μυαλό του για να σχολιάσει την προσωπική πορεία του Παύλου Παυλίδη και κατά συνέπεια τη νέα του δισκογραφική δουλειά ονόματι «Μια πυρκαγιά σ’ ένα σπιρτόκουτο», είναι πως ο ήχος και ο στίχος των Ξύλινων Σπαθιών έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Είναι κάτι που απ’ ότι φαίνεται αποτελεί φυσική εξέλιξη του δημιουργού και δεν υπάρχει νόημα στο να «κρίνει» κάποιος τα προσωπικά άλμπουμ του Παύλου έχοντας στο μυαλό του την «Ξεσσαλονίκη» και τις «Συμμορίες της Ασφάλτου».

Έχοντας αυτό λοιπό κατά νου, το πρώτο συμπέρασμα που βγάζει κάποιος από το νέο άλμπουμ είναι πως πρόκειται για μια δουλειά με περισσότερη ποικιλία στα κομμάτια σε σχέση με τον προκάτοχο του («Στο Διπλανό Ουρανό») που κυκλοφόρησε μόλις ένα χρόνο πριν και κινήθηκε σε ένα αρκετά αργό και εσωτερικό μοτίβο. Οι δομές και οι μελωδίες παραμένουν απλές, ακολουθώντας την πορεία των τελευταίων δίσκων με τους B-Movies, ο ηλεκτρισμός συνεχίζει να υπάρχει πολύ διακριτικά, όμως αυτή τη φορά οι ρυθμοί ανεβαίνουν αισθητά ανά σημεία.

Στο σύνολο των τραγουδιών θα βρει κάποιος χαρακτηριστικές μπαλάντες («Η αγάπη σου», «Μια πυρκαγιά σ’ ένα σπιρτόκουτο», «Στις ακτές του παραδείσου») αλλά και up tempo, χορευτικά σημεία στο ύφος του «Ράδιο Lollipop» και του «Αντικαταπληκτικά» («Το τέλος του κόσμου», «Μια φορά»). Όλα τα κομμάτια είναι πολύ μικρά σε διάρκεια κάτι που συντελεί στο να ακούγεται πολύ εύκολα ολόκληρος ο δίσκος και να σου μένουν στίχοι, μελωδίες και φωνητικές γραμμές από την πρώτη κιόλας ακρόαση. Ενορχηστρωτικά για ακόμη μια φορά οι B-Movies έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά αφήνοντας το δικό τους στίγμα. Τραγούδια γραμμένα σε μια κιθάρα παίρνουν μια πολύ πιο πλούσια και γεμάτη στουντιακή μορφή και δημιουργούν τον χαρακτηριστικό ήχο που συνοδεύει εδώ και χρόνια το σχήμα.

Ξεχωριστή μνεία θέλω να κάνω σε ένα κομμάτι που θεωρώ πως θυμίζει αρκετά την ελληνόφωνη σκηνή των 90’ς και θα ικανοποιήσει όλους αυτούς που νοσταλγούν τη συγκεκριμένη εποχή. Στον «Πύργο του ποτέ» θα ακούσετε λοιπόν σε ένα σκοτεινό περιτύλιγμα λίγο από τα Σπαθιά της τελευταίας περιόδου πάνω σε ένα ρυθμικό χαλί που θα μπορούσε άνετα να βρίσκεται σε κάποιο δίσκο των Διάφανων Κρίνων. Και μαζί κάποιοι από τους καλύτερους στίχους του δημιουργού («Απ’ τον πύργο του ΟΤΕ βλέπει αυτό τον άλλο πύργο αυτό τον πύργο του ποτέ που αν του σπάσεις το γρανάζι φύγαμε στο διάστημα, στο λιμάνι οι γερανοί σημαδεύουν στα ουράνια φώτα και αεροπλάνα η ομίχλη τριγυρίζει στα στενά και μ’ έκρυψε»).

Η «Πυρκαγιά σε ένα σπιρτόκουτο» λοιπόν αποτελεί μια πιο ζωηρή συνέχεια της τελευταίας δουλειάς του Παύλου Παυλίδη (πρόκειται άλλωστε για υλικό που ηχογραφήθηκε την ίδια περίοδο) που διαφοροποιείται ανά σημεία και δημιουργεί ένα ιδιαίτερα θελκτικό σύνολο που θα ικανοποιήσει εύκολα τους φίλους του. Ευκαιρία να χαθείτε για ακόμη μια φορά στο μαγικό κόσμο που πλάθει μέσα από τα τραγούδια του, να ταξιδέψετε και να περάσετε πολλά βράδια με τη συντροφιά του.

Η παρουσίαση του album στην Πάτρα θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 15/4 στην Αίθουσα Αίγλη (Veso Mare) σε μια διοργάνωση της Break Event.