Αναλγησία του κέρδους

Όταν το έκανες αυτοσκοπό, άνοιξες αποφασισμένα τα χέρια σου.

Ήταν όμως μόνο για να πάρεις.

Πρώτος στόχος σου το σπίτι μας. Στράφηκες ενάντια στη φύση με στάση αρπακτικού, ζέχνοντας απληστία. Μπάζωσες, έκαψες και ξεγύμνωσες τη γη από όλα τα δώρα της. Άλωσες την όψη και απείλησες τη συνέχεια. Τώρα το πράσινο δε θα το βλέπεις στον ορίζοντα, αλλά μόνο στη τσέπη σου. Τα απάνθρωπά σου, δικαιολόγησε πλήρως σαν πανάκεια, ο νέος σου θεός .

Το δεύτερο κούρεμα έγινε στην ηθική σου. Όταν ξεπούλησες την ταυτότητα και την ανεξαρτησία στο παγκόσμιο ψέμα. Τότε που τα πτώματα που πάτησες δεν σε πότιζαν πια δισταγμό και τύψεις. Μάλιστα τα στόλισες και τα έκανες φέιγ βολάν στις διαφημίσεις σου, αυτές της «αλληλεγγύης». Κάθε αμυχή στη συνείδηση σου «γιάτρεψε» το μικρόβιο του κέρδους, με την τόση μαεστρία του, να στρογγυλεύει τα γεγονότα από κάθε απεχθές.

Ιδανικό το κέρδος για να διώχνει τον πονοκέφαλο της συνείδησης. Να κάνει πιο ζωντανή τη μικρή σου φούσκα. Να δίνει νόημα στις πράξεις θρέφοντας το κτήνος.