Σχετικά με τον αρθρογράφο: Δημήτρης Ζαπάντης
Έχει γράψει 93 Άρθρα
«Ξεπαρθενών» – Μία υπονόμευση της ετεροκανονικότητας
Εδώ και κάποιες μέρες έχει θορυβηθεί η κοινή γνώμη από την ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Ξεπαρθενών» (υπάρχει ελεύθερη στο ...
«Καλλιτέχνης της πείνας» του Τσέζαρις Γκραουζίνις – Ο καλλιτέχνης, το κοινό και το θηρίο ανάμεσά τους
Ο καλλιτέχνης της πείνας, είναι ένας καλλιτέχνης που ζει στο μεταίχμιο λάμψης και θλίψης· το show του, είναι να μένει ...
«Η Γυναίκα της Ζάκυθος» σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου – Όταν οι «καθαρές» σκέψεις δημιουργούν άριστες παραστάσεις
«...Και μου ήρθε στο νου μου περισσότερο απ΄ όλους αυτούς η Γυναίκα της Ζάκυθος, η οποία πολεμάει να βλάφτει τους ...
Η «Αντιγόνη» εγκλωβισμένη στην τραγωδία της
Ο Χέγκελ πίστευε πως η Αντιγόνη είναι « ένα από τα υψηλότερα και τα πιο ολοκληρωμένα, από κάθε άποψη, έργα ...
«Ιχνευταί»: Το σατυρικό δράμα μιας νέας εποχής στο οροπέδιο της Ζήρειας
Τα σατυρικά δράματα έκλειναν τις τριλογίες των τραγωδιών στους αρχαίους δραματικούς αγώνες. Μικρότερα σε έκταση και ίδιας δομής με τις ...
«Οθέλλος» – Μία επίκαιρη Σαιξπηρική τραγωδία δοσμένη με σύγχρονη ματιά
Παρίσι 1792, 1ο έτος της δημοκρατίας (είχε προηγηθεί η επανάσταση του 1789), το Παριζιάνικο κοινό διασκεδάζει με μια διασκευή του ...
“Oedipus19” – Η ιστορία του Οιδίποδα ως υπονόμευση της «κανονικότητας»
«..η εποπτική παράσταση καθιστά δυνατό εκείνο το είδος της κατανόησης που συνίσταται ακριβώς στον να “βλέπουμε τις διασυνδέσεις”. Εξ ου ...
«Ελευθερία, ο ύμνος των Ελλήνων» από το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, με ροκ τσάμικο και περίσσιο εθνικό αφήγημα
Κάθε χώρα χρειάζεται μια ρητορική εθνικού αφηγήματος για να εγκυροποιήσει την υπόστασή της. Πολλώ δε μάλλον, όταν ευκαιρίες για να ...
Ριχάρδος Β’ σε σκηνοθεσία Έφης Μπίρμπα – Το θέατρο του Σαίξπηρ ως περφόρμανς
«Τα μάτια μου όλο δάκρυα, δεν μπορώ να ιδώ· κι όμως δεν τα στραβώνει το αρμυρό νερό και τόσο που ...
«Αιγαίον Story» – Αν δεν έχεις δικαιώματα είσαι σκλάβος, αν δεν έχεις υποχρεώσεις είσαι τύραννος
Ο Althusser, εξέφρασε την άποψη πως ιδεολογία είναι το αφήγημα που λέμε στον εαυτό μας προκειμένου να νιώθουμε ενταγμένοι σε ...
Για την «Κατερίνα» είναι χειρότερο να τρελαίνεσαι από το να πεθαίνεις
«Το θέατρο αφορά τη μνήμη, είναι μια πράξη μνήμης και περιγραφής...» - Anne Bogart Την Κατερίνα, τη βρήκε ο γιος ...
Παραλογές από το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας: Τα «κακώς κείμενα» στο Γιοφύρι της Άρτας
Το γεφύρι της Άρτας χρονολογείται περίπου στο 1600 και είναι γνωστό στους περισσότερους από το ομώνυμο δημοτικό τραγούδι. Σύμφωνα με ...
Το Μαύρο Θέατρο της Πάτρας και η Δάφνη
Η Πατρινή κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 1860 παρουσίαζε ένα παλμό, που σηματοδοτούσε την πρώιμη φάση της Belle epoque ...
Η ζούγκλα της οδού «Πύθωνος 36»
«Σε αυτή την πάλη με τις προσωπικές μας αλήθειες, σ΄αυτή την προσπάθεια ν΄αποφλοιωθεί η μάσκα της ζωής, το θέατρο, με ...
«Ο Αμερικάνος» έχει γαλήνη ταμιευμένην εν την καρδία του…
Πόσες φορές, δεν έχουμε νιώσει ξένοι στον τόπο μας; Πόσες φορές, δεν έχουμε νιώσει ξένοι ανάμεσα στους ανθρώπους μας και ...
«Άνθρωποι και Ποντίκια» από το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας – Το «αστικό κοινό» καθορίζει ακόμα και σήμερα τις θεατρικές παραγωγές
Το έργο «Άνθρωποι και ποντίκια» αποτελεί μια σημαντική απεικόνιση της ζωής των εργατών στην Αμερική στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ...
Μια διαφορετική «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» στο θέατρο Λιθογραφείον
Όταν το Δεκέμβρη του 1943 ο Κάρολος Ντίκενς δημοσίευσε τη «Χριστουγεννιάτικη ιστορία» του, ίσως να μην είχε στο μυαλό του ...
Η «Υβόννη» μιλάει μέσα από το πάθος της σιωπής
Όταν είμαστε σίγουροι για τον εαυτό μας πολλές φορές γινόμαστε υπερόπτες. Μια στιγμή υπεροψίας αρκεί, για να αφαιρέσουμε την πανοπλία ...
«Οδύσσεια ή μια δικαιολογία» – Το έπος μέσα από τη μιμητική αφήγηση
Η επική αφήγηση από τα αρχαία χρόνια, λειτουργούσε με διαφορετικό τρόπο απ΄ότι η μεταγενέστερή της, τραγωδία. Το έπος, αν και ...
Στην Άνω τούμπα, η Αγάπη έρημη και μόνη παραμιλάει
Λέγεται ότι είμαστε αυτά που δεν έχουμε ξεχάσει. Διαμορφώνοντας την προσωπική του ιστορία, την προσωπική του σφραγίδα σαν άνθρωπος ο ...
Στη «Μικρή Ευρώπη» υπάρχουν άνθρωποι και υπάνθρωποι
Στη «Μικρή Ευρώπη» υπάρχουν άνθρωποι και υπάνθρωποι. Υπάρχουν φτωχά «ανθρωπάκια» που προσπαθούν να επιβιώσουν και υπάρχουν και οι πλούσιοι. Όλοι ...
