Αυ-γουστόζικες κουτοπονηριές

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να προσεγγίσεις, να αναλύσεις, να ερμηνεύσεις και να αποδεχτείς ή και όχι, αυτό που συμβαίνει γύρω σου και μέσα σου.

Υπάρχουν πολλές ονομασίες για να αγιοποιήσεις, να ωραιοποιήσεις ή να δαιμονοποιήσεις μια κατάσταση. Υπάρχουν πολλές εκδοχές, πολλές σκοτεινές ή φωτεινές πλευρές ενός θέματος. Ό,τι βολεύει τον καθένα. Αναλόγως σε ποιο σημείο βρίσκεται νοητικά, συνειδησιακά, ταξικά και ηθικά. Ό,τι μπορεί κάνει και ό,τι μπορεί λέει ο καθένας. Έτσι δεν είναι; ή μήπως όχι;

Υπάρχουν πολλοί Αύγουστοι. Όχι ένας. Υπάρχει «ο Αύγουστος που μου χρωστάς» του Μητροπάνου. Υπάρχει κι ο Αύγουστος με δανεικά του γείτονα μου. Υπάρχει ο Αύγουστος «με τα λυτά της μαλλιά» του Παπάζογλου, υπάρχει και ο Αύγουστος με κομμένη τη λαλιά. Υπάρχει ο Αύγουστος των selfies, με πατούσες και μελιστάλαχτες παρλαπίπες, με φόντο τα νερά του Αιγαίου. Υπάρχει κι ο Αύγουστος αυτών που μπαίνουν σε μια βάρκα και πνίγονται, πάλι με φόντο τα νερά του Αιγαίου. Υπάρχει Αύγουστος με κυριλέ σκλάβους, υπάρχουν και σκλάβοι χωρίς Αύγουστο. Υπάρχει ο Αύγουστος του μαλάκα. Υπάρχει και ο μαλάκας παντός καιρού. Υπάρχει Αύγουστος με ιό. Υπάρχει Αύγουστος με πατήρ, υιό και πνεύμα. Υπάρχει και Αύγουστος με μπατήρ υιό από πνεύμα. Υπάρχει ο Αύγουστος με τα «σκόρπια σπίτια» του Ρίτσου. Υπάρχει κι ο Αύγουστος με τα σκόρπια μυαλά στο μπλέντερ της καταστολής. Υπάρχει ο Αύγουστος με «Φθηνά Τσιγάρα». Υπάρχει και ο Αύγουστος με ακριβά ξενοδοχεία. Υπάρχει Αύγουστος με ατομική ευθύνη. Υπάρχει κι Αύγουστος με συλλογική λήθη. Υπάρχει Αύγουστος με λίγο κρασί και ηλιοβασιλέματα. Υπάρχει κι Αύγουστος με ψέματα και αίματα.

Υπάρχει το ένα, υπάρχει και το άλλο.
Υπάρχει το έτσι και το αλλιώς.
Υπάρχει ένας λαός πολιτικά ανήλικος που δεν κάνει βήμα χωρίς κηδεμόνα.
Υπάρχουν μαφιόζοι που λέγονται πολιτικοί.
Υπάρχουν φυλακές που λέγονται σπίτια.
Υπάρχουν πελάτες που λέγονται ψηφοφόροι.

Υπάρχει πλυντήριο που ξεπλένει φασίστες και λέγεται Κράτος. Υπάρχουν στρατόπεδα συγκέντρωσης που λέγονται κέντρα υποδοχής. Υπάρχουν ψίχουλα επαιτείας που λέγονται μισθοί και σκλαβιά που λέγεται εργασία. Υπάρχουν δεξαμενές που βγάζουν φρόνιμους και πειθήνιους πολίτες. Λέγονται σχολεία. Υπάρχουν μάγισσες με μαύρα ρούχα που λέγονται παπάδες και φαντάσματα που λέγονται θεοί. Σκορπούν τον φόβο και την ενοχή.

Υπάρχεις κι εσύ που ακόμα να έρθεις να με βρεις κι ο Αύγουστος τελειώνει.

Υπάρχω κι εγώ. Και δεν έγινε και τίποτα.