Burning Water του Αντώνη Φωνιαδάκη στο Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου
Το Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου σε συνεργασία με το Μπαλέτο του Εθνικού Θεάτρου της Κροατίας στη Ριέκα παρουσιάζουν το έργο του διεθνούς φήμης χορογράφου Αντώνη Φωνιαδάκη, με τίτλο Burning Water, Πέμπτη 20 & Σάββατο 22 Οκτωβρίου.
Γεννημένος και μεγαλωμένος στην Ιεράπετρα, δίπλα στη θάλασσα, ο Φωνιαδάκης δεν επιδιώκει με αυτό το έργο του να περιγράψει ανθρώπινες σχέσεις ή ιστορίες, αλλά να μετατρέψει την ιδέα του νερού σε σωματική κίνηση. Δουλεύει με τη φυσική ανάγκη του καθενός για σιωπηλή σύνδεση. Περιγράφει με έναν δικό του, προσωπικό τρόπο το νερό ως οργανικό, φυσικό στοιχείο. Μύθοι και μυθικά πλάσματα, ναυάγια και ανθρώπινες καταστροφές που οδηγούν σε νέα ένστικτα επιβίωσης, όλα θραύσματα – υλικά που κυλούν ακατάπαυστα μέσα στο έργο, χωρίς ποτέ να παίρνουν μια τελική φόρμα. Όλα ανοιχτά σε κάθε ερμηνεία, σε κάθε συμπόνια ή ταύτιση.
Το παράδοξο του τίτλου αποτελεί διανοητική πρόκληση. Το χάος και ο κίνδυνος από τη μια μεριά και η απόλυτη γαλήνη από την άλλη βρίσκονται μέσα στο έργο σε διαρκή αλληλομεταμόρφωση, με τον ίδιο τρόπο που όλα τα ζεύγη αντιθέτων κυριεύουν τη ζωή από το ξεκίνημά της. Όπως η διανόηση και το συναίσθημα αλληλομεταμορφώνονται διαρκώς, κυριεύοντας τον θεατή. Προσφέροντάς του το δυνατό μήνυμα που φέρει η στιγμή της αβεβαιότητας, όπως όλοι τη βιώνουμε σήμερα.
Συντελεστές:
Χορογραφία και Δραματουργία: Αντώνης Φωνιαδάκης
Σύνθεση: Τζούλιεν Τάρριντ
Σκηνικά και Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Κοστούμια: Αναστάσιος Σωφρονίου
Βοηθός χορογράφου: Πιερ Μαζεντί
Διευθυντής μπαλέτου: Μάσα Κολάρ
Υπεύθυνος διδασκαλίας μπαλέτου: Ντανιέλε Ρομέο
Υπεύθυνος σκηνής για το μπαλέτο: Άνκα Νικολέτα Ζγκούριτς
Παραγωγός μπαλέτου: Κριστίνα Καπλάν Ρουκαβίνα
Χορεύουν: Μάρτα Βοϊνέα Τσάβρακ, Μάρτα Καναζίρ Μπαγκαντούρ, Μικέλε Παστορίνι, Νόα Γκάμπριελ Σιλουβάνι, Γιόντι Μπετ, Μαρία Ματαράνς ντε λας Έρας, Βαλεντίν Κλεμέντ Αλαξάντρ Τσου, Νικόλα Πράτο, Άννα Ζάρντι, Ξένια Ντούραν Κρούτοβα, Αλί Βίκτορ Ταμπούχ, Γιαν Φρανσίσκους Μαρία Μπόερε, Μιλίτσα Μουτσιμπάμπικ, Σογιόκα Ιβάτα, Μαρία ντελ μαρ Ερνάντες Καράσκο Σάντσες, Λάουρα Ανναμαρία Ορλίς, Τέα Ρούσιν
Ο Αντώνης Φωνιαδάκης με το έργο του, μας καλεί να αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να αναλογιστούμε τί μπορεί να κάνει το νερό, αν μπορούμε να επιβιώσουμε χωρίς αυτό, αν μπορούμε να επιβιώσουμε σε αυτό… Στόχος του είναι ο κάθε θεατής να φαντάζεται και να νιώθει πως είναι στον ανοιχτό ωκεανό. Σαν να μπορούσε να βουλιάξει ανά πάσα στιγμή. Να νιώσει την ομορφιά και τον κίνδυνο του να περιτριγυρίζεσαι από νερό. Αυτό που μας επιτρέπει να ζούμε, αυτό που μπορεί και να μας σκοτώσει. Μέσα σ’ αυτή τη σκέψη, ο καθένας να βρει ελπίδα και δύναμη. Μας καλεί να χαλαρώσουμε και να αφεθούμε στον προβληματισμό, στη συνειδητοποίηση του πόσο εύθραυστοι είμαστε μπροστά στη φύση. Πόσο σημαντικοί είμαστε ο ένας για τον άλλον και πόσο πιο σημαντικά από εμάς είναι όλα τα στοιχεία που μας περιβάλλουν. Μπορούμε να μάθουμε να ζούμε μαζί τους και να επιβιώσουμε ή μπορούμε να τα καταστρέψουμε και να καταστραφούμε από αυτά.
Η πρωτότυπη μουσική του Ζυλιέν Ταρρίντ για το Burning Water είναι μουσική Techno. Μουσική πολύ ξεκάθαρη και κατανοητή, σύμφωνα με τον Φωνιαδάκη. Είναι δυνατή και υπογραμμίζει το νόημα. Έχει κάτι υπνωτικό. Σ’ αυτήν ο δημιουργός του έργου βρίσκει την επαναληψιμότητα, τον παλμό. Ακριβώς όπως η παρακολούθηση ενός ποταμού, της θάλασσας ή του ωκεανού μπορεί συχνά να σας υπνωτίσει. Αιώνια επανάληψη. Παίρνει διαφορετικές μορφές, που όμως επαναλαμβάνονται. Ακούγεται σαν καρδιακός παλμός. Στο έργο υπάρχουν δύο μεγάλες αντιθέσεις, η μία είναι σχεδόν απροσδιόριστη, όπως ο τεχνικός παλμός της τεχνολογικής εποχής που ζούμε, και η άλλη περιέχει στοιχεία με τα οποία μπορούμε να ταυτιστούμε, να αναγνωρίσουμε, να συνδεθούμε, ακριβώς όπως η αντίθεση στον τίτλο του έργου.
Το παράδοξο του τίτλου «Φλεγόμενο νερό» αποτελεί διανοητική πρόκληση. Συνδυάζοντας τη φωτιά με το νερό, καθώς και πολλές άλλες αντιθέσεις, των οποίων ο κόσμος μας άπτεται από το ξεκίνημά του, τα σώματα των χορευτών και οι κινήσεις τους δημιουργούν ακαταμάχητα εντυπωσιακές εικόνες, διαπλεκόμενες με δυνατά συναισθήματα. Τα μέλη του Μπαλέτου της Ριέκα αφήνουν τον θεατή με κομμένη την ανάσα, με εξαιρετικά απαιτητικές χορογραφίες, που αγγίζουν τα όρια αντοχής τους. Οι χορευτές στη σκηνή είναι κολυμβητές μέσα στην ευθραυστότητα, χορεύουν σαν να παλεύουν για την επιβίωση. Δεν υπάρχει ευχάριστη, απρόσεκτη ευκολία στην κίνηση, δεν είναι παραμύθι. Κάτι αληθινό και δυνατό συμβαίνει. Και όταν θέλουμε πραγματικά κάτι να πετύχει, είναι αυτό το συναίσθημα, το πως σ’ αυτόν τον κόσμο, πρέπει να παλέψεις για τα πάντα. Το χάος και ο κίνδυνος από τη μια μεριά και η απόλυτη γαλήνη από την άλλη, βρίσκονται μέσα στο έργο σε διαρκή αλληλομεταμόρφωση, με τον ίδιο τρόπο που όλα τα ζεύγη αντιθέτων κυριεύουν τη ζωή από το ξεκίνημά της. Όπως η διανόηση και το συναίσθημα αλληλομεταμορφώνονται διαρκώς, κυριεύοντας τον θεατή. Άλλωστε μέσα σε κάτι πολύ χαοτικό, μπορεί κανείς να βρει την απόλυτη ηρεμία.
Ο χορογράφος και δημιουργός του έργου εξηγεί: «Πήρα στοιχεία από αυτό που νιώθω όταν σκέφτομαι το νερό και τη θάλασσα. Κατάγομαι από ένα νησί, μεγάλωσα δίπλα στη θάλασσα. Στη χορογραφία δεν περιγράφω ούτε δημιουργώ εικόνες σχετικά με τη θάλασσα, περισσότερο είναι η αντιθετική ιδέα της θάλασσας που μεταφράζω σε φυσική κίνηση. Δεν υπάρχουν ανθρώπινες σχέσεις και συγκεκριμένες ιστορίες. Παρόλα αυτά, σίγουρα δουλέψαμε πάνω στη φυσική, πραγματική ανάγκη του καθενός για αμοιβαία σύνδεση. Περιγράφω τα στοιχεία του νερού και φέρνω ιστορίες με το δικό μου τρόπο. Οργανικά, όπως είναι στη φύση. Εγώ ο ίδιος έχω βιώσει καταιγίδες και απ’ αυτό αντλώ ενέργεια, συνδεδεμένη με την υπερδύναμη του ωκεανού. Εξερευνήσαμε εικόνες και ιδέες του νερού από τις παρατηρήσεις και τις μνήμες μου, αλλά όχι για να εξηγήσουμε πράγματα. Ένα μέρος μπορεί να σχετίζεται με μύθους και μυθικά πλάσματα. Ίσως μπορείτε να αναγνωρίσετε εγκαταλελειμμένους ανθρώπους στη μέση της θάλασσας μετά από ένα ναυάγιο ή άλλες παρόμοιες καταστροφές και συνεπώς την ορμή τους να επιβιώσουν, πώς προσπαθούν να μαζευτούν και να ξαναξεκινήσουν… Τα στοιχεία είναι κατακερματισμένα• γεγονότα, συναισθήματα και αισθήματα είναι εντελώς ανοιχτά στην ερμηνεία, τη συμπόνια και την ταύτιση.»
Πληροφορίες
Πέμπτη 20 & Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2022, στις 20:00
Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου, Αίθουσα «Ανδρέας και Μαρία Καλοκαιρινού», Λεωφ. Νικολάου Πλαστήρα 49, Ηράκλειο | Οδηγίες Πρόσβασης μέσω Google map
Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 15 – 30 ευρώ | 12, 8 ευρώ (άνεργοι, ΑμεΑ, τρίτεκνοι, πολύτεκνοι, νέοι έως 25 ετών)
Προπώληση εισιτηρίων: Βιβλιοπωλείο της Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης (Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο: 09:00 – 15:00 και Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 09:00 – 14:00 & 17:30 – 21:00 | τηλ. 2813409247) | ticketservices.gr | Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου, πριν την έναρξη κάθε εκδήλωσης
Πακέτο εισιτηρίων: Από την καλλιτεχνική περίοδο 2022/23, το ΠΣΚΗ δίνει την δυνατότητα στους θεατές να προμηθευτούν συνδρομητικά πακέτα εισιτηρίων, επωφελούμενοι έκπτωσης έως και 20% επί των αρχικών τιμών. Τα συνδρομητικά πακέτα και τις εκπτώσεις αναλυτικά, μπορείτε να τα δείτε εδώ.
Δωρεάν στάθμευση για τους θεατές στο πάρκινγκ του ΠΣΚΗ
Δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα της καλλιτεχνικής περιόδου 2022/23, εδώ.