CINEμα σε CINEχειες

Κοιτάζοντας το πρόσφατο κινηματογραφικό πρόγραμμα, βλέπω κάποιους γνωστούς χαρακτήρες να μας περιμένουν εκεί έξω… Ο Han Solo και ο Luke Skywalker, o Batman, o Superman και αμέτρητοι ακόμα σουπερ ήρωες, είναι κάποιοι από αυτούς.

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ο όρος «sequel» έχει μπει για τα καλά στη ζωή του σινεφίλ, πλάι σε λέξεις όπως «τριλογία», «prequel», «remake», αλλά και «reboot», τα τελευταία χρόνια. Από την εποχή της απόλυτης καλλιτεχνικής υπέρβασης που έφερε ο Νονός 2, το 1974 και μετατράπηκε τελικά σε τριλογία το 1990, μέχρι την εφηβική αφέλεια που προσφέρουν αμέτρητες κωμωδίες και νεανικά θρίλερ των τελευταίων (πολλών) χρόνων, τα αμερικάνικα στούντιο (κυρίως) μας βομβαρδίζουν σε συνέχειες…

Και αφού φτιάξαμε μια συνέχεια, γιατί να μην την κάνουμε τριλογία; Και αφού είχε επιτυχία το τρίτο μέρος γιατί να μην συνεχίσουμε; Δεν φτιάχνουμε και μια ιστορία πριν το πρώτο μέρος με το παρελθόν των ηρώων; Δεν ξαναγυρίζουμε εκείνη την παλιά ταινία με σύγχρονα μέσα; Αφού πριν μερικά χρόνια πήγε μια χαρά εκείνη η ταινία με τον υπερήρωα, να μη την ξαναγυρίσουμε με άλλους ηθοποιούς πάλι;

Η λογική της συνέχειας στον κινηματογράφο, ταυτίζεται πολλές φορές με αυτή της τηλεόρασης και έχει πολλές παραμέτρους. Από την ολοκλήρωση μιας ιδέας, τη διάσπαση ενός μεγάλης διάρκειας έργου σε λογικά κινηματογραφικά χρονικά πλαίσια, αλλά και την αρνητική εξέλιξη, με το ολοκληρωτικό εμπορικό ξεζούμισμα της πιθανής αρχικής επιτυχίας, που μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη αφαίμαξη της αρχικής ιδέας και την παρακμή του έργου, στη συνείδηση του κοινού και των ταμείων.

Παρόλα αυτά, πάντα θα υπάρχει μια «συνέχεια» που θα αφορά κάποιον. Από καταξιωμένες σειρές ταινιών που άλλαξαν το πρόσωπο του κινηματογράφου (Ο Πόλεμος Των Άστρων), καλλιτεχνικές δημιουργίες που στιγματίζουν συνειδήσεις (Τρία Χρώματα), τεράστιες εμπορικές επιτυχίες (Ο Άρχοντας Των Δαχτυλιδιών), μέχρι την over-the-top κατάληξη comic ηρώων από το χαρτί στη μεγάλη οθόνη, και Hollywoodιανά remakes cult και εξωτικών ταινιών (Oldboy).

Είναι μια τάση – μόδα; Ναι.

Υποδηλώνει έλλειψη νέων ιδεών – σεναρίων; Σαφώς.

Πρέπει να λειτουργούν αποτρεπτικά; Όχι πάντα. Άλλωστε πάντα υπάρχει ενδιαφέρον στο να ξέρεις ότι κάτι σε περιμένει εκεί έξω και αυτό έχει τη δύναμη του, έτσι δεν είναι κύριε Clark Kent;

What to expect in 2016
(όπως έχουν ανακοινωθεί μέχρι στιγμής από τα στούντιο παραγωγής)

Φεβρουάριος:
Zoolander 2
Crouching Tiger, Hidden Dragon: Sword Of Destiny

Μάρτιος:
Batman v Superman: Dawn Of Justice
My Big Fat Greek Wedding 2

Μαίος:
Captain America: Civil War
Neighbors 2: Sorority Rising
X-Men: Apocalypse

Ιούνιος:
The Conjuring 2: The Endfield Experiment
Independence Day: Resurgence

Ιούλιος:
The Legend Of Tarzan
The Purge 3
Star Trek Beyond
Ice Age: Collision Course
Bourne 5
Ghostbusters

Αύγουστος:
Mechanic: Ressurection

Σεπτέμβριος:
Bridget Jones’s Baby
The Magnificent Seven

Οκτώβριος:
Underworld 5
Jack Reacher: Never Go Back

Νοέμβριος:
Bad Santa 2

Δεκέμβριος:
Rogue One: A Star Wars Story

Και αντί επιλόγου, να πούμε ότι πριν μερικές ημέρες, ο Arnold Schwarzenegger σε ένα Q&A συνέδριο ερωτήθηκε αν υπάρχει κάποια εξέλιξη στο project «The Legend Of Conan». Η απάντηση ήταν ακριβώς αυτή: «Conan the Conqueror (σημ.: προφανώς ο νέος τίτλος;), όπου βρίσκομαι στο θρόνο για χρόνια και χρόνια… δεκαετίες, και ξαφνικά, έρχεται η στιγμή που θέλουν να με καθαιρέσουν. Οπότε, η ιστορία θα ειπωθεί και αυτή η ταινία θα ολοκληρωθεί».