tetartopress

Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: «Το ταξίδι της φάλαινας» – Τα εκατοστά του χάρτη και τα χιλιόμετρα της πραγματικότητας


«Το ταξίδι της φάλαινας» (“Kitoboy”)
Σκηνοθεσία: Philipp Yuryev
Πρωταγωνιστούν: Vladimir Onokhov, Kristina Asmus, Vladimir Lyubimtsev
Ρωσία, 2020

Ο έφηβος παρατηρεί στο χάρτη την απόσταση ανάμεσα στην πόλη που μένει στην περιοχή της Τσουκότκα, στη βορειοανατολική εσχατιά της Ρωσίας, και  στις ακτές της Αλάσκας. Φαίνεται τόσο μικρή αυτή η απόσταση στο χάρτη, φαίνεται ότι δεν είναι και τόσο δύσκολο να διασχίσει με μια βάρκα τον Βερίγγειο πορθμό. Από τη Ρωσία στις ΗΠΑ. Εκεί που τελειώνει η Ανατολή κι αρχίζει η Δύση, για όσους ζουν στην Ανατολή- και εκεί που τελειώνει η Δύση κι αρχίζει η Ανατολή, για όσους ζουν στη Δύση. Εκεί όπου αισθάνεται ότι τελειώνει η πραγματική ζωή κι εκεί όπου πιστεύει ότι αρχίζει το όνειρο. Πως είναι δυνατόν να εκμηδενίζονται οι αποστάσεις μέσα από τον υπολογιστή, στις διαδικτυακές επαφές με μια νέα γυναίκα που ζει στις ΗΠΑ και να μην είναι δυνατόν να μπορεί να διασχίσει, ακόμα και με τα πόδια αν χρειαζόταν, εκείνα, όσα κι αν ήταν, τα χιλιόμετρα που απέχει η πόλη του επίγειου παραδείσου του; Πόσα πια μπορεί να είναι αυτά τα χιλιόμετρα, πόση έκταση των ΗΠΑ μπορεί πια να είναι αυτή που δεν χώρεσε στο μικρό του χάρτη μετά την πολιτεία της Αλάσκα που καλύπτει όλη τη δεξιά πλευρά του;


Advertisement


Στην Τσουκότκα, όπου οι γυναίκες σπανίζουν, οι κάτοικοι ζουν από τη φαλαινοθηρία και οι μόνες τους διασκεδάσεις είναι τα λίγα μπαρ (ή, μήπως εκείνο το ένα μονάχα που βλέπουμε στην ταινία;) και το διαδίκτυο με τις ζωντανές εικόνες από νεαρές ημίγυμνες γυναίκες που συνδράμουν στην εκτόνωση της ανικανοποίητης λίμπιντο, για τις οποίες δεν αναρωτιούνται εάν στ’ αλήθεια ανταποκρίνονται στα δικά τους καλέσματα ή εάν αναπαράγουν κάθε φορά από την άλλη άκρη της οθόνης, το ίδιο βλέμμα γεμάτο λαγνεία και το ίδιο χαμόγελο γεμάτο υποσχέσεις. Για κάποιους κατοίκους, η εικονική πραγματικότητα γίνεται ασυνείδητα αλλά σταθερά, η επιθυμητή πραγματικότητα, όλα όσα στερούνται σε κείνη την εσχατιά του κόσμου βλέποντας τις φανταχτερές εικόνες μεγαλουπόλεων σε άλλους κόσμους, με άλλους ανθρώπους, με άλλες γλώσσες, θαρρείς σε όλα τους πιο λαμπεροί σε σύγκριση με τις δικές τους φυσιογνωμίες και τις εικόνες της δικής τους φύσης, αυτές της άνυδρης τούντρας και του απέραντης θάλασσας.


Ο 30χρονος Ρώσος σκηνοθέτης Philipp Yuryev, σ’ αυτήν εδώ την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, μας προσφέρει μια πρώτη δόση του ταλέντου του, και ιδιαίτερα στο ατμοσφαιρικό τελευταίο κεφάλαιό της, που καταλήγει σ’ ένα ονειρικό φινάλε. Μέχρι να φτάσει εκεί, αρκείται σε μια νατουραλίστικη ματιά σε  γνώριμες ανθρώπινες συμπεριφορές, που, όμως, δεν αρκούν να σκιαγραφήσουν σε βάθος τους κύριους χαρακτήρες. Ανάμεσα σ’ αυτές τις περιγραφές των συμπεριφορών, είναι αυτές που προκύπτουν μετά τη  σωματική εκτόνωση με τις εργάτριες του σεξ, που είτε διατηρούν τη χαύνωση είτε τροφοδοτούν τη δίψα για τον αληθινό έρωτα, έως τα όρια μιας μανίας, όμως, πια. Έφηβοι, καταπιεσμένη λίμπιντο, κοντινά πλάνα στα σημάδια της ακμής στα πρόσωπά τους, καθημερινή ρουτίνα, οι περισσότεροι  το αποδέχονται ενώ κάποιοι προσπαθούν ν’ αποδράσουν στον παράδεισο που φαντάζονται ότι υπάρχει αντίκρυ τους, μόλις 88 χιλιόμετρα απέναντί τους, που στους χάρτες δεν καλύπτουν παρά μερικά εκατοστά μονάχα.  Άλλωστε, είναι ένα ταξίδι που το κάνουν οι φάλαινες- γιατί όχι, λοιπόν, κι οι άνθρωποι;  Η ανάγκη της διαφυγής ταυτίζεται με τη βεβαιότητα της ευτυχίας, του έρωτα, μιας άλλης ζωής. Αλλά, τελικά, όσοι καταφέρουν ή σταθούν τυχεροί να φτάσουν ως εκεί,  γλυτώνοντας από συνοριοφύλακες και λαθροκυνηγούς, στο τέλος, θα καταφύγουν στις αναμνήσεις τους, εξωραΐζοντας τες σε ένα τελευταίο τους όνειρο, σε μια αντιστροφή της βιωμένης πραγματικότητας σε εικονική.

Την ταινία «Το ταξίδι της φάλαινας», την είδαμε την πρώτη μέρα των προβολών του 61ου φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που φέτος προβάλλεται διαδικτυακά.


Advertisement


Advertisement


 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 

Advertisement


 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 
Πάτρα: Γιώργος Ρους live στο Frida

Πάτρα: Γιώργος Ρους live στο Frida

Διανύοντας την τρίτη χρονιά εμφανίσεων σε όλη τη χώρα, ο Γιώργος Ρους έρχεται στην Πάτρα και στη “ Frida”, την ...
Γιάννης Κότσιρας live στη Πάτρα

Γιάννης Κότσιρας live στην Πάτρα

Ο Γιάννης Κότσιρας μετά τις εμφανίσεις του στον Σταυρό του Νότου έρχεται μετά από καιρό για μία μοναδική εμφάνιση στο ...
Pedro Almodovar «Το τελευταίο όνειρο»

Pedro Almodovar «Το τελευταίο όνειρο»

Δώδεκα διηγήματα του σκηνοθέτη Pedro Almodovar φωτίζουν διαφορετικές στιγμές της ζωής του σε μια ιδιότυπη, αποσπασματική «αυτοβιογραφία». Το Τελευταίο όνειρο ...
Λευκή Συμφωνία live στο Temple

Λευκή Συμφωνία live στο Temple

Οι post punk / darkwave «Λευκή Συμφωνία» , επιστρέφουν στην Αθήνα για μία μεγάλη συναυλία, το Σάββατο 23 Μαρτίου 2024 ...

Σχετικά με τον αρθρογράφο:

Έχει γράψει 200 Άρθρα

Εκείνες τις ατέλειωτες ελεύθερες ώρες των φοιτητικών χρόνων στην δεκαετία του '80, η ανάγκη για τη διαμόρφωση μιας προσωπικής ταυτότητας, να ξέρεις τουλάχιστον ποιος δεν είσαι, βρήκε καταφύγιο στην κινηματογραφοφιλία, στα διαβάσματα των κριτικών για ταινίες και στις συζητήσεις γύρω απ' αυτές. Με τα χρόνια, μετά από ναρκισσισμούς κι επιδείξεις, αυτό που μένει στο τέλος είναι το να είσαι επιτέλους ανοιχτός στο να μαθαίνεις διαρκώς τι σ' αρέσει, τι δεν σ' αρέσει, τι παύει να σ' αρέσει και τι αρχίζει να σ' αρέσει. Έτσι, ταυτόχρονα, είναι δυνατό επιτέλους, να μπορείς να δεχθείς τι αρέσει και τι δεν αρέσει και στον άλλον. Ο κινηματογράφος είναι σαν ένα δεύτερο σπίτι που μπορεί να χωράει όλο και πιο πολλούς. | [email protected]

RELATED ARTICLES

Back to Top