Gallery Walk 2017 στην Γκαλερί Cube

Gallery Walk 2017
Σάββατο 16.12 (11.00 – 17.00) & Κυριακή 17.12 (11.00 – 15.00)

Η Γκαλερί Cube (Μιαούλη 39, Πάτρα), συμμετέχει και φέτος και μας προσκαλεί στο Gallery Walk 2017, τον εικαστικό περίπατο στη σύγχρονη τέχνη, που διοργανώνεται από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αιθουσών Τέχνης (ΠΣΑΤ) και φέτος αποτελεί μία από τις δράσεις της Art Athina 2018.

Μέχρι και τις 6 Φεβρουαρίου, στην Cube, φιλοξενείται το art project “fare | fair” που περιλαμβάνει έργα των συνεργατών καλλιτεχνών της γκαλερί, σε συμβολικές τιμές. Πιστεύοντας πως η τέχνη δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ανάγκη και παίζοντας με τις λέξεις fair (έντιμος) και fare (αντίτιμο), η Γκαλερί Cube ορίζει για την αγορά του κάθε έργου ένα συμβολικό αντίτιμο για να μπορέσει ο καθένας να αποκτήσει το έργο που θα αγαπήσει και θα ταξιδέψει μαζί του. Τα έργα εκτίθενται, θα μπορεί κάποιος να τα παραλάβει άμεσα και θα ανανεώνονται σε όλη τη διάρκεια του project.

Την Κυριακή 17 Δεκεμβρίου (11.30 – 13.30), στο πλαίσιο του Gallery Walk 2017, θα βρίσκεται στην Cube , ο εικονογράφος Δημήτρης Κάσδαγλης, για να συζητήσουμε για το ongoing project του «προσωρινά», να πούμε ιστορίες για τις «κουκουβάγιες» και τα «ξωτικά» του και να δημιουργήσει για τους επισκέπτες κάποιες από αυτές. Ένας τυχερός μετά από κλήρωση, θα φύγει παρέα με μία από τις «κουκουβάγιες» του Δημήτρη Κάσδαγλη.

Όπως λέει ο ίδιος για τη δουλειά του και το ongoing project του «προσωρινά»:

«Πέτρες, βότσαλα, ξύλα και κάρβουνο, οι πρώτες ύλες. Σανίδες, κεραμίδια, γραφίτης και μελάνι, οι δεύτερες. Κάποια φερμένα από τη θάλασσα, άλλα ξεχασμένα από τον άνθρωπο, όλα τους δουλεμένα από την άμμο, τον ήλιο, το κύμα. Τα απομεινάρια αυτά γίνονται εφήμερες μορφές, ζωγραφισμένες επί τόπου και αφημένες εκεί για να ανακαλυφθούν, έως ότου μοιραία σβήσουν.

Μορφές συμβολικές επί το πλείστον, ανθρώπων και ζώων της υπαίθρου, πλασμάτων των μύθων και της καθημερινότητας. Οι όψεις τους ποικίλουν. Ανέμελες, σεβάσμιες, σκυθρωπές, χαρωπές, στωικές. Μικρές μοναδικές προσωπικότητες, η κάθε μια με την ιστορία της και τη διάθεσή της που καθορίζονται από το σχήμα, τον όγκο, την υφή, το χρώμα της και την αντίληψη αυτών από το δημιουργό.

Μετά την ανάδειξή τους θα μείνουν εκεί, φύλακες του τόπου και παρατηρητές. Προσωρινά. Μοιραία θα έρθει ο καιρός που θα σβήσουν. Αρκεί ένα κύμα, μια καταιγίδα ή κάποιο απρόσεχτο χέρι. Αν όμως το χέρι είναι προσεχτικό, η τύχη τους ορίζεται πλέον από αυτόν που τις βρήκε και η ιστορία τους παίρνει άγνωστη τροπή για το δημιουργό. Σε αυτόν απομένει το στιγμιότυπο, ενθύμιο της σύντομης συνάντησης και της χαράς της δημιουργίας.

Ανάγκη για δημιουργία; Τρόπος έκφρασης και επικοινωνίας; Υπενθύμιση του εφήμερου; Παραμύθια; Παιχνίδι μεταξύ λουόμενων; Ποιός ξέρει.

Με τη φήμη τους πάντως να μεγαλώνει, άλλαξαν και αυτές στην όψη. Έγιναν πουλιά για να μπορούν να ταξιδέψουν πιο εύκολα. Πήραν τη συμβολική μορφή κουκουβάγιας και άφησαν την παραλία που γεννήθηκαν για να ταξιδέψουν τον κόσμο».