Γράμματα στον Άγιο Βασίλη

«Πολυαγαπημένε μου Άγιε Βασίλη. Πριν σου πω τι δώρο θέλω αυτά τα Χριστούγεννα, θέλω να σου θυμίσω ότι εμείς στο σπίτι μας δεν έχουμε καμινάδα και επειδή η μαμά και ο μπαμπάς κλείνουν πολύ καλά τις πόρτες και τα παράθυρα, σε παρακαλώ Άγιε μου Βασίλη, σε παρακαλώ να μην ξεχάσεις τα μαγικά σου αντικλείδια…».

Κάπως έτσι ίσως ξεκινούν αρκετά απ’ τα γραμματάκια των μικρών μας φίλων στον αγαπημένο τους Άγιο. Ένας Άγιος που όσες φορές και αν τον δουν σε φωτογραφίες, βιβλία, ταινίες, διαφημίσεις ή Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις ξέρουν πάντα μέσα τους ότι ο πραγματικός βρίσκεται χωμένος στο εργαστήριό του φτιάχνοντας τη μαγική συνταγή των Χριστουγέννων! Τώρα βέβαια αρκετοί από σας ίσως κουνήσετε το κεφάλι με αμφιβολία και σκεφτείτε «Σιγά που τα παιδιά σήμερα πιστεύουν στον Άγιο Βασίλη. Απλώς είναι αρκετά έξυπνα και πονηρά μαζί και ξέρουν έστω και ασυνείδητα ότι πρέπει να μάς δείχνουν ότι πιστεύουν».

Μήπως όμως μάς ξεφεύγει κάτι; Μήπως η αμφιβολία μας αυτή πηγάζει κατά μεγάλο μέρος απ’τον αθεράπευτο «συγκεντρωτισμό» μας να αναλάβουμε εμείς και αυτόν τον ρόλο; Μήπως βιαζόμαστε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας και πέφτουμε στην παγίδα να επιβάλλουμε μία μορφή ωριμότητας στον τρόπο σκέψης τους που κινδυνεύει αν μη τι άλλο να καταστρέψει τη «μαγεία» των γιορτών που όλοι μας ανεξαιρέτως έχουμε ανάγκη;

Οι γιορτές είναι προ των πυλών και εμείς τρέχουμε πανικόβλητοι με τις ώρες στα καταστήματα αναζητώντας το δώρο που θα ικανοποιήσει περισσότερο το παιδί μας ενώ αυτό μπορεί να μένει ανικανοποίητο. Το αποτέλεσμα είναι ότι η ουσία του δώρου χάνει την πνευματική της διάσταση. Σε μια προσπάθεια λοιπόν να μας προλάβω να διατηρήσουμε τη μαγεία αυτών των ημερών που πρωτίστως αποζητούν την αγάπη μας και το καθάριο από τις σκοτούρες των υποχρεώσεων χαμόγελό μας, σκέφτηκα να θυμηθούμε γιατί γράφουμε γράμμα στον Άγιο Βασίλη.

Τι περιμένουν τα παιδιά μας τα Χριστούγεννα; Την αναβίωση ενός παραμυθιού φίλοι μου. Αυτό περιμένουν. Ο Άγιος Βασίλης δεν είναι θέμα γεωγραφίας και ούτε βέβαια θέμα ποσοτικά μετρήσιμο. Το έλκηθρό του, ο σάκος του με τα δώρα και η κάθοδός του από την καμινάδα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της παραμυθένιας ατμόσφαιρας. Τα παιδιά μας δεν παίρνουν χαρά από το δώρο ή από την εμφάνιση αυτή καθεαυτή του Άγιου τους Βασίλη. Τα παιδιά μας νιώθουν σε όλο της το μεγαλείο την ευτυχία της αναμονής και της πίστης στα μαγικά θαύματα. Αυτό επιζητούν στο βάθος της καρδιάς τους γι’ αυτό και επιμένουν να γράφουν το γράμμα τους.

Ίσως ειδικά τα τελευταία χρόνια που σκεπάζονται από το μαυρισμένο νέφος ενός οικονομικού άγχους, πρέπει να χαιρόμαστε για την κατάρρευση της «καταναλωτικής μας ασπίδας». Περισσότερο από άλλες χρονιές ο Άγιος Βασίλης μπορεί να διεκδικήσει το σεβασμό και την αγάπη που του αξίζει.

Καιρός λοιπόν να γράψουμε και εμείς το δικό μας γράμμα στον αγαπημένο μας Άγιο. Πάρτε μολύβι και χαρτί και σκεφτείτε: Εσείς τι πραγματικά θέλετε τα φετινά Χριστούγεννα; Να ζήσετε το παραμύθι τους παρέα με τα παιδιά σας. Να παίξετε μαζί τους, να δώσετε την πνοή της δικής σας αγάπης σε αυτές τις άγιες μέρες, να κοιμηθείτε αγκαλιά παραδομένοι στη γλυκιά ζάλη της αναμονής του πρωινού που θα ανοίξετε τα πολύχρωμα κουτάκια που θα σας περιμένουν κάτω από το δέντρο. Μια πρόταση τελευταία… Μην ξεχάσετε στο γράμμα σας να γράψετε όχι μόνο τι θα θέλατε να πάρετε αλλά και τι θα θέλατε να δώσετε στα αγαπημένα σας πρόσωπα και γιατί. Και πριν το ταχυδρομήσετε στη μακρινή Λαπωνία ή κοντινή Καισαρεία διαβάστε το παρέα με τα μικρά ή μεγαλύτερα παιδιά σας. Γιατί οι λέξεις σας θα φανερώσουν την αθάνατη παιδική σας ψυχή και θα αποκαλύψουν την αναντικατάστατη μαγεία της προσφοράς! Αυτή τη μαγεία η οποία μαθαίνεται μαζί με την αίσθηση της ευθύνης μας να τη μεταλαμπαδεύουμε στις νεότερες γενιές!