“Happy Ending?”

– …Φαντάζεσαι;
– Τι να φανταστώ;
– Είμαστε, λέει, στο λιμάνι της Αβάνας, η ώρα 10:30 το πρωί και ψαρεύουμε πάνω σε μια φουσκωμένη, μεταχειρισμένη σαμπρέλα φορτηγού.
– Ναι, ρε συ, και μετά πάμε με τα ψαράκια μας στην λαϊκή αγορά στο Χαλέπι, ψωνίζουμε τα μυρωδικά και τα αλατοπίπερα μας και γυρνάμε σπίτι.
– Ναι, τα μαγειρεύουμε μπουργέτο και προσκαλούμε το Χασάν, το Γιώργο, τη Mary, τον Kyril, τον Ισμαήλ με τη Ζουλιέτ, το Στέλιο με την Johanna και το Μίλος.
– Θα πιούμε ρούμι;
– Ο,τι γουστάρουμε πίνουμε, θα έχουμε και ρακί και κρασάκι και μπυρίτσες.
– Και μετά;
– Μετά, νωρίς απογευματάκι, θα κατέβουμε για καφεδάκι στο λιμανάκι στη Σμύρνη απέναντι από τη Μυτιλήνη και θα φάμε καταίφι στην Έφεσο.
– Θα απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα στην Αλεξάνδρεια και στην Καζαμπλάνκα θα πάμε για βραδινό Φαλάφελ.
– Βραδινό ποτάκι κάπου κοντά στην θάλασσα…
-Ναι, θα πρότεινα την παραλία Κουκουναριές στη Σκιάθο.
-Και όταν θα χουμε ζεσταθεί θα βουτήξουμε στα νερά και κολυμπώντας θα επιστρέψουμε την επόμενη μέρα το πρωί στα ζεστά νερά πίσω πάλι στο λιμάνι στην Αβάνα… συμφωνείς Φιντέλ;
-Ναι Τσε, ναι καλέ μου φίλε, the only good nation is… imagination…

Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε με αφορμή το “Happy Ending?” του Shel Silverstein (απ΄ όπου και η φωτογραφία).

Μπορεί να διαβαστεί και με την συνοδεία του παρακάτω μουσικού κομματιού, με τον προφητικό τίτλο “Light in Babylon”, σε μια διαφορετική Βαβυλωνία όμως όπου οι άνθρωποι θα μιλούν όλοι την γλώσσα της φωτεινής φαντασίας των παιδιών.