Η μαγεία των ανθρώπων

Στολίζεις, ακούς τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια του Σινάτρα και έτσι ξαφνικά, συγκινείσαι.

Θες να είναι τα φωτάκια που λαμποκοπούν και φτιάχνουν μια μαγική ατμόσφαιρα; Τα στολίδια που κρέμονται γύρω γύρω; Το ηλιοβασίλεμα που πέφτει στη θάλασσα και αντανακλά ένα πορτοκαλοκόκκινο χρωματισμό, της ελπίδας, στο παράθυρό;

Και σου έρχονται στο νου, άνθρωποι που ξέρεις, που έχεις χάσει, που αγαπάς, που έχουν πεθάνει και αναρωτιέσαι γιατί μας αρέσουν τόσο τα Χριστούγεννα. Και σου έρχεται το γιατί, και ας μην πιστεύεις σε θεούς και δαίμονες, και ας μην νιώθεις αυτή τη θρησκευτική ευλάβεια που ίσως νιώθουν κάποιοι.

Γιατί είναι οι μέρες που μας θυμίζουν την αγάπη στη ζωή, την ελπίδα, τους ανθρώπους που αγαπάμε και μάλλον, αυτό που μας συγκινεί είναι αυτό που μένει, είναι να παλεύουμε για αυτό που πιστεύουμε κάθε μέρα, χωρίς να υποχωρούμε.

Και η μαγεία των Χριστουγέννων το κάνει λίγο πιο εύκολο, μα πάνω από όλα η μαγεία των ανθρώπων που πορευόμαστε πλάι πλάι, είτε είναι εδώ είτε δεν είναι πια εδώ. Θα τους ξαναβρούμε κάποτε, στην υλοποίηση των ονείρων μας, στην αστρόσκονη των ελπίδων μας.