tetartopress

Η νεοφιλελεύθερη ευγονική του Θάνου Τζήμερου

Konstantinos Tsakalidis / SOOC


«Στην Ιταλία λόγω έλλειψης ΜΕΘ εφαρμόζουν πρωτόκολλο επιλογής ασθενών. Αν, χτύπα ξύλο, χρειαστεί να το κάνουμε κι εμείς κι η επιλογή είναι ανάμεσα σε έναν 65άρη Έλληνα που πληρώνει μια ζωή ασφαλιστικές εισφορές και σε έναν 30άρη Σομαλό που ήρθε χθες, τι προβλέπεται κύριε Μηταράκη;» – Θάνος Τζήμερος


Advertisement


 

Δεν είναι δυνατό να γνωρίζουμε αν η «ορθολογική» σκέψη του Θάνου Τζήμερου, εμπεριέχει προκαταλήψεις κι ακόμα και σ’ αυτή την περίπτωση αν όντως θα «χτυπούσε ξύλο» να μην φτάνουν οι ΜΕΘ, γιατί η τοποθέτησή του, μας αφήνει περιθώρια να υποπτευόμαστε πως στην περίπτωση που μπορούσε να διαχειριστεί ο ίδιος μια κατάσταση έλλειψης ΜΕΘ, ίσως και ν’ αποτελούσε γι’ αυτόν ευκαιρία για το ξεσκαρτάρισμα που του επιβάλλουν οι αξίες του.

Αυτό που γνωρίζουμε με απόλυτη βεβαιότητα είναι πως η διαφορά όσων από εμάς είμαστε απέναντι στις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις -αντιλήψεις και πολιτικές  υπεύθυνες για την έλλειψη ΜΕΘ και τις τραγικές ελλείψεις σε ανθρώπινο και υλικοτεχνικό προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων- είναι διαφορά αποκλειστικά και μόνο ηθικής.

Γιατί όσο οι θιασώτες της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας θα επιλέγουν βάση τιποτένιων πρωτοκόλλων «ζωές ανάξιες της ζωής» και θα περιγράφουν με λίγο περισσότερο τακτ μια ναζιστική ευγονική με βάση την οικονομική επιφάνεια ή την οικονομική προσφορά ή ό,τι άλλο κριτήριο ταιριάζει περισσότερο στη φιλοσοφία της «καθαρότητάς» τους, με μια εσάνς εθνικιστικού λαϊκισμού, τόσο εμείς θα παλεύουμε ώστε ακόμα και όσοι τόσα χρόνια, ζουν και πλουτίζουν, παρασιτικά από την εργασία μας, να έχουν μια αξιοπρεπή περίθαλψη.

Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη πως όσοι πολέμησαν με μίσος έως σήμερα τη δημόσια αξιοπρεπή υγεία για όλους, θα συνεχίσουν να το κάνουν με το ίδιο μένος και αφού περάσει αυτή η δοκιμασία. Θα συνεχίσουν να το κάνουν από τη βολή της θέσης του να επιπλέουν στο βόθρο της ταξικότητας και της αδικίας που είναι χτισμένος ο κόσμος. Θα συνεχίσουν να το κάνουν ακόμα κι αυτοί που δυστυχώς θα αναγκαστούν να βρεθούν στην ανάγκη του δημόσιου συστήματος υγείας που πολέμησαν και υποβάθμισαν. Αυτή είναι η δουλειά τους, αυτή η «αξία» τους και αυτό το μέγεθος της παλιανθρωπιάς τους.

Η δική μας αξία είναι στην ανθρωπιά και την αλληλεγγύη, την ισότιμη περίθαλψη όλων. Η δική μας δουλειά είναι να χτίσουμε έναν καλύτερο κόσμο μακρυά απ’ την οσμή τους. Και η δική μας ηθική μας επιβάλλει να αντιμετωπίζουμε ακόμα και τους ταξικούς εχθρούς μας όρθιους.


Advertisement


Advertisement


 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 

Advertisement


 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 
Πρακτικές αξιοποίησης αφηγηματικών εργαλείων στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό σχολείο

Πάτρα: «Πρακτικές αξιοποίησης αφηγηματικών εργαλείων στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό σχολείο» στα Παλαιά Σφαγεία

«Πρακτικές αξιοποίησης αφηγηματικών εργαλείων στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό σχολείο» είναι ο τίτλος της επιμορφωτικής συνάντησης που διοργανώνει η Φιλεκπαιδευτική ...
χειριστές των ΕΜΑΔΔ

Σοβαρό περιβαλλοντικό έγκλημα με δηλητηριασμένα δολώματα στην ορεινή Θεσσαλία

Ένα από τα πιο σοβαρά περιστατικά παράνομης χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τις προηγούμενες ...
Λύκος

Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας: Συναντήσεις για τη δημιουργία της Πλατφόρμας Συνύπαρξης του ανθρώπου με το λύκο

Συναντήσεις με σκοπό την ενημέρωση και τη συμμετοχή του κοινού στο πλαίσιο της δημιουργίας της «Πλατφόρμας Συνύπαρξης» του ανθρώπου με ...
Δημοτικό Συμβούλιο Πάτρας: Σοβαρές ανησυχίες για τη μονάδα επικίνδυνων αποβλήτων στη ΒΙΠΕ

Δημοτικό Συμβούλιο Πάτρας: Σοβαρές ανησυχίες για τη μονάδα επικίνδυνων αποβλήτων στη ΒΙΠΕ

Το Δημοτικό Συμβούλιο της Πάτρας, ενέκρινε κατά πλειοψηφία το ψήφισμα που έφερε η «Λαϊκή Συσπείρωση» και αφορά στη μονάδα επεξεργασίας ...

Σχετικά με τον αρθρογράφο:

Έχει γράψει 127 Άρθρα

Να ενοχλήσω θέλω τις λέξεις, να κοιτάξω πίσω απ’ αυτές. Να περπατήσω θέλω, εκεί που το αόρατο γίνεται ορατό, ανάμεσα σε αραδιασμένες λέξεις και να επαναφέρω τ’ ανείπωτα. Έτσι νομίζω πρέπει να ξεκινήσουμε, απλά. Να επανοικειοποιηθούμε το λόγο, για να μην είναι ιδιοκτησία των ισχυρών και των «αυθεντιών». Να σπάσουμε το φράγμα της σιωπής και του ακρωτηριασμένου λόγου. Και λίγο λίγο θα μάθουμε να σκεφτόμαστε και να πράττουμε πέρα από το δεδομένο. [email protected]

RELATED ARTICLES

Back to Top