Η ουρανο… μίκης γέφυρα

Μέσα σε αυτό το αέναο ταξίδι των γεννήσεων και των θανάτων υπάρχουν στιγμές -μάλλον στιγμές- που μέσα μας πιθανόν να διαρκούν, να παίρνουν την μορφή της ψευδαίσθησης της αιωνιότητας.
Ναι, είναι εκείνες οι στιγμές, τα δευτερόλεπτα εκείνα ευδαιμονίας -θα τολμούσα έτσι να περιέγραφα- όπου κατανοούμε, καλύτερα θα έγραφα όπου συνειδητοποιούμε, ότι οφείλουμε μέρος, σημαντικό μέρος της εγκεφαλικής αλλά και συναισθηματικής μας ισορροπίας, έμπνευσης, ευζωίας, ακόμη και τρόπου σκέψης και υπαρξιακής θεώρησης της ζωής μας, σε ανθρώπους ιδιαίτερα ευφυείς, καινοτόμους, προχωρημένους για την εποχή που έζησαν αλλά και με το αντικείμενο και με τον τομέα με το οποίο ασχολήθηκαν.
Οι μεγαλοφυείς όλοι αυτοί επιστήμονες, καλλιτέχνες, ή οποιοδήποτε άλλοι τέτοιοι άνθρωποι, δημιούργησαν με το έργο τους μια τεράστια σκιά κάτω από την οποία οι σύγχρονες αλλά και επόμενες γενεές κατάφεραν να ”ξαποστάσουν” από την τυραννική κάποιες φορές υπαρξιακή τους αγωνία.
Σίγουρα για το καθέναν από εμάς είναι διαφορετική η σύνθεση και η επιλογή της ομάδας των μεγαλοφυών αυτών προσωπικοτήτων. Αυτό όμως που είναι κοινό σε όλους εμάς είναι ότι η υπαρξιακή μας αγωνία μέσα από τη γνώση και τη βίωση του έργου όλων αυτών των προσωπικοτήτων μετατράπηκε σε βαθιά υπαρξιακή χαρά, ευγνωμοσύνη και γαλήνη-πραότητα.
Ναι, ο Μίκης, είχε πει ότι σε μια συνέντευξη στο περιοδικό Τέταρτο και στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο ήδη το 1985: ”Για ένα πράγμα δεν έχουμε δικαίωμα: να είμαστε δυστυχισμένοι. Πρέπει να διεκδικούμε παντού την ευτυχία μας.” Και βέβαια τα παραπάνω λόγια του παγκόσμια σημαντικού αυτού ανδρός έρχονται να ”κλειδώσουν” με το γεγονός ότι με την μουσική του -και όχι μόνον- διεκδίκησε τουλάχιστον την ευτυχία του αλλά και των συνανθρώπων του επίσης.
Κατάφερε έτσι ο Μίκης Θεοδωράκης με το μουσικό του έργο και την κοσμοθεωρία του να γίνει η γέφυρα εκείνη που ένωσε την ανθρώπινη γήινη ύπαρξη με την ευτυχία και την χαρά που νιώθει ο κάθε άνθρωπος σαν χάνεται σε αυτό το υπέρτατο ουράνιο μπλε. Να μετατρέψει τις δυστοπίες μας σε όμορφες πόλεις.
Κατάφερε ο Μίκης Θεοδωράκης με τη μουσική του να μας κάνει λίγο ή περισσότερο καλύτερους ανθρώπους.
Ένα βαθύ ”ευχαριστώ” ως ύστατος χαιρετισμός είναι μια ύψιστη τιμή στο μεγαλείο του.
Το παρακάτω κομμάτι με τίτλο ”Όμορφη πόλη” ως φάρμακο στις δυσκοίλιες δυστοπίες μας.