Κείμενο φυλακισμένων για τον απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα
Με κείμενό τους οι: Βαγγέλης Σταθόπουλος, Γιάννης Μιχαηλίδης, Πολύκαρπος Γεωργιάδης, Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου, Δήμητρα Βαλαβάνη, Μάριος Σεϊσίδης, Γιάννη Δημητράκης, Γιώργος Πετρακάκος, Σπύρος Χριστοδούλου και Κώστας Σακκάς, παίρνουν θέση για την απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα, τη δολοφονική στάση του κράτους απέναντί του αλλά και τις συνέπειες που θα έχει η επικείμενη κρατική δολοφονία.
Το κείμενό τους έχει ως εξής:
Οι συνέπειες των επιλογών των υπευθύνων δεν θα περιοριστούν μόνο στον απεργό πείνας. Εάν ο απεργός πείνας Δημήτρης Κουφοντίνας δολοφονηθεί, μια μαύρη σελίδα στην ιστορία θα έχει τις υπογραφές του Χρυσοχοΐδη, του Μητσοτάκη και της Σακελλαροπούλου στην κοινωνική συνείδηση και θα αποτελεί μια ακόμα βαρβαρότητα μέσα σε μια σειρά κρατικών προκλήσεων στην υπερσυμπιεσμένη κοινωνία. Η κοινωνική έκρηξη, είναι αναπόφευκτη και ακόμα και αν δεν εκδηλωθεί στο άμεσο χρονικό διάστημα η επικείμενη κρατική δολοφονία θα μείνει ανεξίτηλη στην κοινωνική μνήμη.
Την στιγμή που γράφουμε αυτό το κείμενο ο αγωνιστής Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται είδη στην 55η ημέρα απεργίας πείνας με μοναδικό αίτημα του την μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού καθώς η μεταγωγή του στις φυλακές Δομοκού ήταν νομικά παράτυπη. Δεδομένου ότι στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού λειτουργεί ειδική πτέρυγα υψίστης ασφαλείας όπου ο Δημήτρης Κουφοντίνας εξέτισε το μεγαλύτερο μέρος της ποινής του και στην οποία κρατούνται σε πλήρη απομόνωση κατάδικοι κρατούμενοι το αίτημα του θα ήταν και πρακτικά και νομικά άμεσα ικανοποιήσιμο αν δεν υπήρχε η προφανής εκδικητικότητα από κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης, η οποία επέλεξε να προκαλέσει είδη μη αναστρέψιμες βλάβες στην υγεία του και τον οδηγεί μεθοδικά στον θάνατο.
Φυσικά, η κυβέρνηση της ΝΔ δεν εκπλήσσει κανέναν με την στάση της απέναντι στον Δημήτρη Κουφοντίνα όταν με πρόσχημα την πανδημία έχει είδη καταλύσει τα θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα επιβάλλοντας μια ασφυκτική αστυνομοκρατία με απαγόρευση κυκλοφορίας, απαγόρευση διαδηλώσεων, οικονομική αφαίμαξη της κοινωνίας με πρόστιμα, ξυλοδαρμός φοιτητών από την αστυνομία που εισβάλλει στα πανεπιστήμια. Ταυτόχρονα επιβάλλει χωρίς καμία συναίνεση νομοσχέδια για την διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, προκλητικά νομοσχέδια για την παιδία, περικοπή των αδειών των κρατουμένων και άρνηση αποσυμφόρησης των φυλακών με μαζική έκθεση των κρατουμένων στον COVID-19 και αμέτρητους και μη ανακοινώσιμους πλέον θανάτους κρατουμένων.
Με όλα τα παραπάνω η διάκριση του καθεστώτος από μια δικτατορία γίνεται όλο και δυσκολότερη. Ωστόσο η δολοφονία απεργού πείνας είναι μια πράξη που δεν τόλμησε ούτε η χούντα των συνταγματαρχών. Το ελληνικό κράτος φασιστικοποιείται ακραία επιδιώκοντας πλέον να συγκριθεί με την Τουρκία του Ερντογάν. Για την επικείμενη κρατική δολοφονία η ευθύνη βαραίνει προφανώς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τους πολιτικούς του προϊσταμένους, τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και την πρόεδρο της δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Η εκδικητικότητα της κυβέρνησης απέναντι στον Δημήτρη Κουφοντίνα είναι πλέον απροκάλυπτη οπότε η μόνη δυνατότητα – και η τελική ευθύνη – της εύρεσης λύσης σε αυτή την απεργία πείνας δείχνει να ανήκει πλέον στην πρόεδρο της δημοκρατίας.
Οι συνέπειες των επιλογών των υπευθύνων δεν θα περιοριστούν μόνο στον απεργό πείνας. Εάν ο απεργός πείνας Δημήτρης Κουφοντίνας δολοφονηθεί, μια μαύρη σελίδα στην ιστορία θα έχει τις υπογραφές του Χρυσοχοΐδη, του Μητσοτάκη και της Σακελλαροπούλου στην κοινωνική συνείδηση και θα αποτελεί μια ακόμα βαρβαρότητα μέσα σε μια σειρά κρατικών προκλήσεων στην υπερσυμπιεσμένη κοινωνία. Η κοινωνική έκρηξη, είναι αναπόφευκτη και ακόμα και αν δεν εκδηλωθεί στο άμεσο χρονικό διάστημα η επικείμενη κρατική δολοφονία θα μείνει ανεξίτηλη στην κοινωνική μνήμη.