Λίγη τροφή με σκέψη. Χωρίς κρέας…

Σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από την έρευνα της διευθύντριας της Ελληνικής Φιλοζωικής Εταιρείας Λιάνας Αλεξανδρή, η ετήσια σφαγή ζώων παγκοσμίως ξεπερνά τα 50 δισ. ζώα. Κάθε λεπτό 1.680 σφάζονται για την τροφή μας, τα περισσότερα θανατώνονται σχεδόν μόλις ενηλικιωθούν ή και μικρότερα, ενώ τα ταχείας εκτροφής κοτόπουλα, σε άθλια πνηνοτροφεία, σφάζονται σε ηλικία 6-7 μόλις εβδομάδων. (Πηγή: enet, 2011)

Με την προδιάθεση να μην καταφύγω σε αναλύσεις με όρους συναισθηματικής χειραγώγησης , θα προσπαθήσω να καταγράψω αυστηρά και μόνο τη δική μου αίσθηση και τις δικές μου διαπιστώσεις από την ημέρα που αποφάσισα να διακόψω τελείως την κατανάλωση κρέατος. Δηλαδή εδώ και 10 μήνες.

Αρχικά οι λόγοι που με οδήγησαν σε αυτή την απόφαση ήταν κατά βάση ηθικοί αλλά και κάποιοι τελείως προσωπικοί που δεν αφορούν το συγκεκριμένο άρθρο. Παρόλο που μου προέκυψε εντελώς απρόσμενα, με την έννοια δηλαδή ότι δεν είχα ποτέ μου ιδιαίτερες ανησυχίες περί του θέματος, κάποια μέρα (και μάλιστα όχι οποιαδήποτε μέρα γιατί ήταν ανήμερα Πάσχα) ανακάλυψα ότι τελικά υπήρχε αυτός ο διακόπτης μέσα μου για χρόνια που ξαφνικά γύρισε και απενεργοποίησε δια παντός τη σχέση μου με την κρεατοφαγία. Φυσικά το να διακόπτεις μια συνήθεια μιας ολόκληρης ζωής απαιτεί μεγάλη μάχη και μάλιστα καθόλου εύκολη, με τον ίδιο σου τον εαυτό αλλά και με το περιβάλλον σου.

Μέσα από προσωπικές και εσωτερικές διαδικασίες που εξακολουθούν να διεξάγονται εντός μου, διαπίστωσα ότι η κρεατοφαγία είναι μια από τις πιο βαθιές και λανθασμένες πεποιθήσεις που ενσωματώνει η κοινωνία στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Εκτός από το ότι μου έκανε τρομερή εντύπωση το πόσο αρνητικά και σχεδόν ειρωνικά αντιμετώπισαν αυτή την καθαρά προσωπική μου απόφαση, άνθρωποι ακόμα κι από το στενό μου  περιβάλλον (ισχυρή ένδειξη περί βαθιάς πεποίθησης που αναφέρω παραπάνω) συνειδητοποίησα ότι το κρέας πέραν του ηθικού του πράγματος, δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ανθρώπινη τροφή. Είναι νεκρά σώματα και κύτταρα σε σήψη που οι άνθρωποι τα ψήνουν (δηλαδή τα καίνε) και τα τρώνε.

Πώς μπορεί μια τέτοια διαδικασία και μάλιστα όταν αποδεδειγμένα αποφέρει παθήσεις τοξικές, όπως η χοληστερίνη να είναι υγιεινή ή τέλος πάντων προορισμένη για τον άνθρωπο; Η εκμετάλλευση και ο βασανισμός των ζώων στο βωμό του κέρδους των πολυεθνικών, είναι λίγο πολύ γνωστά, άσχετα αν η πλειονότητα των καταναλωτών σφυρίζει αδιάφορα. Όμως η επιτακτική προπαγάνδα και το αφήγημα ότι το κρέας είναι τροφή για τον άνθρωπο είναι ημιτελές και αβάσιμο καθώς και η κατανάλωση ιδιαίτερα από ανθρώπους δήθεν ευαίσθητους γενικά για τα ζώα, τουλάχιστον υποκριτική.

Προερχόμενος από σκέψεις εντελώς πρώτου επιπέδου και χωρίς καμία διάθεση παρέμβασης στην προσωπική ροή του καθενός, παραθέτω απλώς το δικό μου δεδομένο σημείο.

Έχω την εντύπωση ότι είναι κάπως αντιφατικό ο άνθρωπος να ισχυρίζεται ότι έχει ανάγκη να τρώει ζώα – δηλαδή να καταφεύγει σε διαδικασίες πρωτόγονες επικαλούμενος μάλιστα τους προγόνους των σπηλαίων – την ίδια στιγμή που έχει να καυχιέται μια ατέλειωτη σειρά από επιτεύγματα στη διαδρομή του ως ένα ξεκάθαρα εξελικτικό όν με νόηση και φαντασία. Με λίγα λόγια δεν γίνεται όποτε βολεύει να επικαλείται κάποιος τον άνθρωπο των σπηλαίων ως παράδειγμα την ίδια στιγμή που μιλάει για εξέλιξη και πολιτισμό. Εκτός από το ότι είναι αβάσιμο ένα τέτοιο επιχείρημα, είναι και αστείο. Άσε που και σαν εικόνα αν το σκεφτείς, από τη διαδικασία της σφαγής μέχρι εσένα πάνω από ένα ψημένο νεκρό σώμα, δεν νομίζω ότι συνάδει και πολύ με το κατά τα άλλα  πολιτισμένο σου προφίλ.

Σχετικά με την υγεία και το αν ο άνθρωπος είναι κατασκευασμένος να τρώει κρέας, είναι κι αυτό μια κενή προπαγάνδα και παραμύθα. Εδώ και 10 μήνες όχι μόνο νιώθω πολύ καλύτερα και πολύ πιο ανάλαφρα μέσα μου, αλλά με αφορμή την διακοπή της κρεατοφαγίας πήρα πολύ πιο σοβαρά τον εαυτό μου και εστίασα ακόμα περισσότερο σε σχέση με πριν, σε τροφές πολύ υγιεινές για τον οργανισμό.Έχεις αναρωτηθεί γιατί το κρέας ενώ επί της ουσίας είναι ένα πτώμα στο πιάτο σου, σου λένε να το ψήσεις καλά; Έχεις αναρωτηθεί γιατί το γεμίζουν με τόσα μυρωδικά και μπαχαρικά ιδιαίτερα στα μαγαζιά που πας και το τρως; Μα ακριβώς για να το κάνουν ελκυστικό γιατί αλλιώς και να σε πλήρωναν δεν θα το έτρωγες. Γιατί το ζώο από την στιγμή που πεθαίνει αναπτύσσει μικρόβια αποσύνθεσης. Και δεν μιλάω καν για την επεξεργασία από την οποία τα περνούν στις μεγάλες παραγωγικές μονάδες.

Ακόμα και οι κυνόδοντες που επικαλούνται ορισμένοι είναι υποτυπώδεις.Μπορείς να σπάσεις κόκαλα ή να φας ωμή σάρκα χωρίς να σπάσουν τα δόντια σου;

Η κρεατοφαγία ας μη γελιόμαστε, είναι μια βαθιά λανθασμένη πεποίθηση που εντάσσεται κι αυτή όπως και πολλές άλλες στη λογική ενός μονόδρομου που κρατάει τους ανθρώπους δέσμια πιόνια και πειθήνια μέλη στην αγέλη της χειραγώγησης τους. Είναι ένα στυγνό έγκλημα του Ανθρώπου απέναντι στα ζώα, γαρνιρισμένο και καλυμμένο ως ανάγκη, για την κερδοφορία χιλιάδων μικρών και μεγάλων εταιρειών παγκοσμίως και φυσικά με την συνένοχη συμμετοχή των καταναλωτών.

Υ.Γ.:
Το σκυλί σου λες ότι το αγαπάς.
Το αρνί σου όμως το σφάζεις και το τρως.
Έτσι σε έπεισαν. Κι έτσι πείθεις κι εσύ τον εαυτό σου.
Και είσαι εντάξει με αυτό.

* Ευχαριστώ τον φίλο Κωνσταντίνο Χαρτσιά για την παρότρυνση και συμβολή του σε κάτι που σκεφτόμουν μήνες να προβώ.