Λοξοδρομίες 17 Μαρτίου 2022

Το 1873, ο Λέων Τολστόι δημοσίευσε στο περιοδικό “Ρούσι Βέστνικ” το πρώτο μέρος του μυθιστορήματος “Άννα Καρένινα”, το οποίο αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα συγγράμματα στην ιστορία της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας. Το μυθιστόρημα θα ολοκληρωθεί το 1877 και την αμέσως επόμενη χρονιά θα εκδοθεί και σε βιβλίο.

Η γραφή του Τολστόι κυριαρχείται από τις έντονες περιγραφές της ψυχολογικής σύνθεσης των πρωταγωνιστών, αλλά ταυτόχρονα ο Ρώσος συγγραφέας χρησιμοποιεί και το στοιχείο του τρένου ως έναν πολυεπίπεδο συμβολισμό στην πορεία του έργου. Αλληγορικά το τρένο χρησιμοποιείται ως το μέσο διαφυγής από την θλιβερή καθημερινότητα της Άννα Καρένινα, το οποίο όμως συμβολίζει και την μη αναστρέψιμη μοίρα της πρωταγωνίστριας του μυθιστορήματος.

Ο ίδιος ο Τολστόι συνήθιζε να χρησιμοποιεί το τρένο ως τον δικό του τρόπο διαφυγής από την καθημερινότητά του στο κατώφλι της ζωής του. Υπάρχουν μαρτυρίες πως κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του μοιραζόταν με τους συνεπιβάτες του τις ατόφιες ιδέες του για μια ζωή δίκαιη και ελεύθερη, μακρια από την εκμετάλλευση των φτωχών από τους εξουσιαστές του συστήματος.

Στις 20 Νοεμβρίου του 1910, ο λαοφιλής συγγραφέας θα καταρρεύσει στον σιδηροδρομικό σταθμό Αστάποβο, καταβεβλημένος ύστερα από μια ολοήμερη διαδρομή με το τρένο, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στο μέσο, που ο ίδιος χρησιμοποίησε ως τον απόλυτο συμβολισμό της πορείας προς το μοιραίο.