Λοξοδρομίες 18 Φεβρουαρίου 2022
Το 1482, Λεονάρντο Ντα Βίντσι μετέβη στο Μιλάνο προκειμένου να προσφέρει τις υπηρεσίες του, ως εικαστικός και μηχανικός στον Δούκα της περιοχής, Λουδοβίκο Σφόρτσα. Ο Σφόρτσα ήταν ο σημαντικότερος πάτρονας στη σταδιοδρομία του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, καθώς εργάστηκε στο Μιλάνο μέχρι το 1499. Στο διάστημα αυτό δημιούργησε μερικά από τα πιο διάσημα έργα του, τον “Μυστικό Δείπνο” και την “Παναγία των Βράχων”.
Advertisement
Το 1489-1491 φιλοτέχνησε την προσωπογραφία της έφηβης Σεσίλια Γκαλεράνι, η οποία ήταν μια από τις ερωμένες του δούκα Σφόρτσα. “Η Κυρία με την Ερμίνα”, όπως ονομάστηκε ο πίνακας, είναι μόλις η δεύτερη χρονικά από τις συνολικά τέσσερις γυναικείες προσωπογραφίες του Ντα Βίντσι. Από τη μια η απαράμιλλη τεχνική με τις εντυπωσιακές λεπτομέρειες και από την άλλη η μικρόσωμη ερμίνα στην αγκαλιά της νεαρής γυναίκας έχουν προσδώσει το σύνηθες πέπλο μυστηρίου που διακρίνει τα περισσότερα έργα του σπουδαίου Ιταλού ζωγράφου.
Για το συμβολισμό της ερμίνας στον πίνακα έχουν εκφραστεί διάφορες θεωρίες από τους μελετητές των έργων του Ντα Βίντσι. Μια από αυτές αναφέρει πως η ερμίνα είναι μια έμμεση αναφορά στον Σφόρτσα, ο οποίος φέρεται να είχε το προσωνύμιο “λευκή ερμίνα”. Εξάλλου, ο ίδιος ετοιμαζόταν να νυμφευθεί την Μπεατρίς ντε ‘Εστε και θα ήταν παράτολμο να βρίσκεται στον ίδιο πίνακα με την μικρή, πλην ταλαντούχα, μουσικό και ποιήτρια Σεσίλια.
Το Μάιο του 1491,λίγο μετά την ολοκλήρωση του πίνακα η Σεσίλια, έφερε στον κόσμο τον καρπό του παράνομου ερωτά τους, τον μικρό Τσεζάρε και συνέχισε να μένει μαζί με τον δούκα και τη νόμιμη σύζυγό του. Η Μπεατρίς όμως δεν άντεξε πολύ το σουηδικό μοντέλο, με αποτέλεσμα το 1498 να απαιτήσει την απομάκρυνση της Σεσίλια από το κάστρο του Σφόρτσα.
Advertisement
Advertisement