Λοξοδρομίες 27 Μαρτίου 2023

Το 1464 οι υπεύθυνοι του Καθεδρικού Ναού της Φλωρεντίας ανάθεσαν στον Ιταλό γλύπτη Αγκοστίνο ντι Ντούτσιο την κατασκευή ενός γιγάντιου αγάλματος του βιβλικού βασιλιά Δαυίδ. Ο Αγκουστίνο, ο οποίος ήταν βοηθός του Ντονατέλλο ξεκίνησε το δύσκολο έργο της σμίλευσης ενός τεράστιου μαρμάρινου ογκόλιθου, αλλά μόλις δυο χρόνια μετά εγκατέλειψε την προσπάθεια του, ανήμπορος να ανταπεξέλθει στην μεγάλη πρόκληση που του ανατέθηκε. Στην συνέχεια το έργο ανατέθηκε στον Αντόνιο Ροσσελίνο ο οποίος στην πραγματικότητα δεν ξεκίνησε ποτέ το έργο, με αποτέλεσμα το φιλόδοξο σχέδιο των Φλωρεντίνων να εγκαταλειφθεί γρήγορα.

Σχεδόν τέσσερις δεκαετίες αργότερα οι ηγέτες της Φλωρεντίας θα επανέλθουν στο όραμα της υλοποίησης του αγάλματος του Δαυίδ και αυτή τη φορά έμελλε να επιλέξουν τον πλέον κατάλληλο για αυτό το έργο : τον Μικελάντζελο ντι Λοντοβίκο Μπουοναρότι Σιμόνι. Ο Μικελάντζελο, του οποίου η φήμη είχε ήδη εκτοξευτεί μετά την δημιουργία της Πιετά, του περίφημου γλυπτού της αποκαθήλωσης, το 1499, δικαίωσε πέρα για πέρα τις προσδοκίες. Στο διάστημα 1501-1504 θα καταφέρει να μετατρέψει τον άμορφο όγκο σε ένα αριστούργημα της γλυπτικής. Το θρυλικό άγαλμα του Μιχαήλ Άγγελου πλέον εκτίθεται στην Galleria dell’Accademia της Φλωρεντίας και θεωρείται το υπέρτατο σύμβολο της δύναμης και της νεανικής ομορφιάς.