tetartopress

Μάσκα δεν έχω να κρυφτώ

John Liakos / POOL / SOOC


Ήδη βγήκαν τα πρώτα αρθράκια που γράφουν για το κόστος της μάσκας και μας ζητάνε να την ενσωματώσουμε στον οικογενειακό προϋπολογισμό.

Όπως ενημερώνουν διάφοροι ειδικοί, οι υφασμάτινες μάσκες ελάχιστα προστατεύουν, τις φοράμε για λόγους ψυχολογικούς και παράλληλα λόγους αποφυγής του προστίμου, αλλά αν δεν γίνει σωστή χρήση τους και αν φορεθούν για πολλές ώρες γίνονται εστίες μόλυνσης και άρα πιο επικίνδυνες από το να μην φορούσαμε καθόλου.

Αυτές που προστατεύουν είναι οι χειρουργικές και οι βαριές βιομηχανικού τύπου μάσκες. Οι χειρουργικές μάσκες κόστιζαν γύρω στα 8 με 10 ευρώ το πακέτο των 50, πριν αρχίσει όλο αυτό που ζούμε. Εκτινάχθηκαν μέχρι και 1,5 ευρώ η μία, ώσπου να προσαρμοστούν μέχρι προχτές στα 25 ευρώ η 50άδα. Μετά τις εξαγγελίες Πέτσα και Xαρδαλιά, μετά το πεντάλεπτο Tσιόδρα, η τιμή έχει ήδη πάρει την ανηφόρα και το 25 έχει γίνει 40 ευρώ. Ένας άνθρωπος, ακόμα και αν υποθέσουμε πώς στο οκτάωρο του, οι μάσκες που θα χρησιμοποιεί θα παρέχονται από τον εργοδότη του, ακόμα και έτσι θα χρειάζεται μίνιμουμ δύο με τρεις μάσκες την ημέρα για να πάει και να έρθει από τη δουλειά και για να κάνει τον περίπατό ή τα ψώνια του.

Ένα προϊόν που μέχρι το τέλος της προηγούμενης εβδομάδας, ο κύριος Tσιόδρας μας διαβεβαίωνε σε όλους τους τόνους πως δεν είναι απαραίτητο για τους μη νοσούντες ή τους ασυμπτωματικούς, ένα προϊόν που δεν θα είναι απαραίτητο μέχρι την Κυριακή το βράδυ στις 11:59, ξαφνικά το πρωί της Δευτέρας στις 6 (από τις 00:00 μέχρι τις 6:00 υπάρχει αυστηρή σύσταση για απαγόρευση κυκλοφορίας), θα είναι όχι μόνο απαραίτητο, αλλά και η μη χρήση του θα επιφέρει πρόστιμο 150 ευρώ.

Ο ισχυρισμός του κυρίου Τσιόδρα πώς μέχρι και πρόσφατα δεν είχαν επαρκή στοιχεία για να καταστήσουν τη χρήση της μάσκας υποχρεωτική, όσο και καλοπροαίρετος να είναι κάποιος, δεν πείθει. Περισσότερο οδηγεί στο συμπέρασμα πως η ανικανότητα ή επιλογή της κυβέρνησης να προμηθευτεί ή να παράγει μάσκες, οδήγησε σε αυτή την απόφαση, ώστε σωστά μεν να υπάρχει επάρκεια μασκών για τους ήρωες του υποστελεχωμένου ΕΣΥ, στέλνοντας όμως παράλληλα όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους, σχεδόν σαν πρόβατα για σφαγή.

Τώρα η χώρα παράγει μάσκες. Μία εταιρεία στη Λάρισα κατόρθωσε να προμηθευτεί τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό ώστε να στήσει μονάδα παραγωγής. Δεν θα σταθώ στο κουτσομπολιό αν αυτοί οι επιχειρηματίες είναι φίλοι της κυβέρνησης ή όχι, όσο θα σταθώ στην αποτυχία ή στην απροθυμία του κράτους να κάνει αυτό που έκαναν δύο επιχειρηματίες της Λάρισας.

Θα σταθώ επίσης στην τεράστια αποτυχία της κυβέρνησης να ελέγξει την τιμή ενός προϊόντος τόσο απαραίτητου που αν δεν το φοράς πληρώνεις 150 ευρώ. Περιμένω από την κυβέρνηση να το παρέχει δωρεάν σε όλους.

Περιμένω από τους υπουργούς να απαντάνε με στοιχεία και αριθμούς και όχι να θεωρητικολογούν. Περιμένω να δείχνουν σοβαρότητα και υπευθυνότητα και όχι να είναι σαν την κυρία Κεραμέως ή σαν τον κύριο Άδωνι Γεωργιάδη.

Περιμένω από τα μ.μ.ε. της χώρας που σώθηκαν παίρνοντας τα εκατομμύρια της κυβέρνησης, χωρίς το άγχος της επιβίωσης, να ρωτήσουν ένα κλάσμα όλων όσων ρωτάνε όλοι στο facebook.

Περιμένω να δω κάποιο σχέδιο εξόδου από την καραντίνα.

Περιμένω να δω κάποια μέριμνα για τις ευπαθείς ομάδες που όλοι ξέχασαν στην καραντίνα.

Περιμένω να δω μέτρα υγειονομικού ενδιαφέροντος και όχι μέτρα που θα προάγουν την καταστολή, θα εξαφανίζουν τα εργατικά δικαιώματα ή θα προχωρούν σε ιδιωτικοποιήσεις εν μέσω πανδημίας.

Η υγεία και οι ανθρώπινες ζωές, δεν έχουν χώρο για όρους όπως «αντιπολίτευση». Η επιλογή όμως σύσσωμης της Ευρωπαϊκής Ένωσης να βγει έτσι ασύντακτα με στόχο την ανοσία αγέλης, η επιλογή του καπιταλισμού να επανεκκινήσει τις μηχανές, θα είναι μία επιλογή που μακροπρόθεσμα θα του «σκάσει στα μούτρα». Το πρόβλημα εδώ, είναι πως τα θύματα θα είναι οι άστεγοι, οι φυλακισμένοι, οι χρήστες, οι οροθετικοί, οι άνεργοι, οι ευπαθείς ομάδες, οι υγειονομικοί, οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία, οι υπάλληλοι στο σούπερ μάρκετ, οι υπάλληλοι στον καθαρισμό, οι υπάλληλοι στην εστίαση και στον τουρισμό, οι ντελιβεράδες, οι δικοί μας άνθρωποι, θα είμαστε εμείς.

Ας μην είμαστε.



 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 
 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 

Σχετικά με τον αρθρογράφο:

Έχει γράψει 20 Άρθρα

Ο Δημήτρης Γκιούλος ήθελε να γίνει αστροναύτης. Τελικά, έμεινε να κυνηγά τις ουτοπίες του στη γη. | [email protected]

RELATED ARTICLES

Back to Top