Mass bus romance

Ανέβηκε με μια γεύση καμένου καφέ να την τυραννάει, άγνωστο γιατί, κάπου στην επιγλωττίδα. Στο τσακ πρόλαβε, πριν ο οδηγός κλείσει την πόρτα, ακριβώς της στιγμή που το χάρτινο κυπελλάκι του προαναφερθέντος καφέ έσκαγε με γκελ στο καλαθάκι. Oυφ.

Η κυρία «απέναντι κάθισμα» διαβάζει βιβλίο. Μυθιστόρημα. Εξώφυλλο σκούρο. Λουλούδι στον τίτλο και στη γκόμενα απ έξω. Αισθηματικό. Τριάντα χιλιάδες αντίτυπα το λιγότερο.

Κρίνοντας απ’ τον όγκο των γυρισμένων σελίδων, η περμανάντ της αναγνώστριας πρέπει να ανατριχιάζει ήδη από τη συγκλονιστική αλήθεια, που χώριζε την πανέμορφη πλην όμως τίμια κάλτσα του μυθιστορήματος απ’ το ζευγάρι της.

Κλαίνε, φιλιούνται, παντρεύονται, FIN.

Εν τω μεταξύ, έξω απ’ το τζάμι εξακολουθεί ευτυχώς να τρέχει ανάποδα ένας κόσμος, που απέχει κάτι υπέροχα έτη φωτός, κάμποσα χαμόγελα και κάνα δυο σταγόνες αίμα παραπάνω.