Matte morte και οι μηχανισμοί της φύσης να αναγεννάται
Όταν η Ποσειδωνία χάνει το φύλλωμά της εμφανίζεται ένα υπόστρωμα που αποτελείται από ριζώματα και παγιδευμένο ίζημα, το οποίο ονομάζεται «matte morte», δηλαδή νεκρό στρώμα.
Όπως αναλυτικά μάς ενημερώνει η iSea:
Τα «matte morte» είναι αποτέλεσμα της υποβάθμισης της Ποσειδωνίας και θεωρείται οικότοπος «κακής οικολογικής ποιότητας», καταλήγοντας όχι μόνο να είναι υπομελετημένος, αλλά και να μη λαμβάνει σημαντική προσοχή κατά τη διαχείριση και προστασία των οικοσυστημάτων.
Ωστόσο, σύμφωνα με μελέτες η οικολογική αξία του νεκρού αυτού στρώματος, δεν πρέπει να υποτιμάται, καθώς αποτελεί υπόστρωμα όπου τα λιβάδια Ποσειδωνίας και οι λειτουργίες τους ως αποθήκες «Μπλε άνθρακα» μπορούν να αναγεννηθούν φυσικά ή με μεταφύτευση.
Στο πλαίσιο του προγράμματος Reposidonia, έχουν καταγραφεί σημεία όπου υπάρχει “matte morte” και μάλιστα σε περιοχές, όπως στη Νίσυρο, παρατηρήθηκε ότι ήδη παίρνουν ζωή με άλλους φυτικούς οργανισμούς να φύονται πάνω σε αυτό, όπως το Sargassum_sp.
Από την άλλη πλευρά, η απώλεια της Ποσειδωνίας μπορεί να προκαλέσει το έναυσμα για την εξάπλωση ξενικών ειδών, όπως του Halophila_stipulacea που παρατηρήθηκε και πάλι στη Νίσυρο.
Πρόγραμμα Reposidonia
Κύριος στόχος του προγράμματος είναι να συμβάλει στη διαχείριση και προστασία των βυθών με λιβάδια Ποσειδωνίας στην Ελλάδα. Το Reposidonia λειτουργεί ως πρόγραμμα ομπρέλα που περιλαμβάνει όλες τις δραστηριότητες και τα έργα που υλοποιεί η iSea σχετικά με την Ποσειδωνία και τους λειμώνες που σχηματίζει σε συγκεκριμένες περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της χαρτογράφησης των λιβαδιών, της εκτίμησης της τοπικής βιοποικιλότητας, του αποθηκευμένου οργανικού άνθρακα, της υγείας των λιβαδιών καθώς επίσης και την ανάπτυξη καινοτόμων εργαλείων ευαισθητοποίησης του κοινού.
Η Posidonia oceanica, είναι ένα φανερόγαμο φυτό που ζει στο θαλάσσιο περιβάλλον και είναι ενδημικό στη Μεσόγειο Θάλασσα. Επίσης γνωστό ως Γρασίδι του Ποσειδώνα, είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα είδη θαλάσσιων φυτών στη Μεσόγειο, μαζί με την Cymodocea nodosa και τη Zostera marina. Το μήκος των φύλλων του μπορεί να φτάσει μέχρι 1,2 μέτρα και η πυκνότητα αυτών φτάνει τα 10.000 ανά τετραγωνικό μέτρο. Βρίσκεται στην υποπαλιρροιακή ζώνη σε βάθη έως 40 μέτρα.
Αυτό το θαλάσσιο φυτό εντοπίζεται σε βραχώδεις έως αμμώδεις βυθούς, όπου μπορεί να ριζώσει. Στην Ελλάδα, μπορεί να παρατηρηθεί κατά μήκος της πλειονότητας των ηπειρωτικών ακτών και των ελληνικών νησιών. Τα λιβάδια Ποσειδωνίας θεωρούνται ένας από τους σημαντικότερους τύπους θαλάσσιων οικοτόπων της Μεσογείου Θάλασσας, παρέχοντας πλήθος οικοσυστημικών υπηρεσιών.
Λειτουργούν ως νηπιοτροφία για νεαρά άτομα και χώροι διαβίωσης για μεγάλο αριθμό ειδών, αφού παρέχουν τροφή και κυνηγετικά πεδία στα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και οξυγόνο νερά τους. Η P.oceanica αποτελεί «μηχανικό του οικοσυστήματος» καθώς σταθεροποιεί το ίζημα με τις ρίζες της και αλλάζει την υδροδυναμική κατάσταση της υποπαλιρροιακής ζώνης, περιορίζοντας τη δύναμη των κυμάτων και των ρευμάτων. Τόσο τα φύλλα όσο και το ίζημα κάτω από τα λιβάδια μπορούν να συσσωρεύσουν μεγάλες ποσότητες άνθρακα, καθιστώντας τα λιβάδια έναν από τους σημαντικότερους οικοτόπους που αποτελούν αποθήκες μπλε άνθρακα.
Απειλές και προστασία
Η κύρια απειλή για αυτά τα λιβάδια είναι η υποβάθμιση των οικοτόπων από ανθρώπινες δραστηριότητες. Η υποβάθμιση των λιβαδιών αποδίδεται σε μια σειρά πιέσεων, οι οποίες περιλαμβάνουν την αλιεία και την υδατοκαλλιέργεια, την παράκτια ανάπτυξη και την ανεξέλεγκτη αγκυροβόληση. Λόγω της σημασίας του, το είδος προστατεύεται από τη σύμβαση της Βαρκελώνης, τη σύμβαση της Βέρνης, την οδηγία για τους οικοτόπους (92/43/ΕΟΚ) και τον κανονισμό της ΕΕ (1967/2006/ΕΚ) που απαγορεύει την αλιεία με δυναμικά εργαλεία πάνω από τα λιβάδια.
Παρά την εθνική και διεθνή νομοθεσία, η Ποσειδωνία περιλαμβάνεται στον Κόκκινο Κατάλογο των Απειλούμενων Ειδών της IUCN από τον Νοέμβριο του 2010, με το καθεστώς της να αναφέρεται ως “Ελάχιστης Ανησυχίας”, κυρίως λόγω της ευρείας κατανομής της σε όλες τις ακτές της Μεσογείου.
Παρότι πρόκειται για ένα μακρόβιο φυτό, ο εξαιρετικά αργός ρυθμός ανάπτυξής του το καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτο σε εξωτερικές διαταραχές, εμποδίζοντας έτσι τη φυσική ανάκτηση των λιβαδιών εάν υποβαθμιστoύν. Στη λεκάνη της Μεσογείου, έχει παρατηρηθεί μείωση της P.oceanica, με τις εκτιμήσεις να κυμαίνονται μεταξύ 11% και 50% ελάττωση της έκτασης των λιβαδιών τα τελευταία 50 χρόνια.
Παρά το γεγονός ότι έχει διεξαχθεί αρκετή επιστημονική έρευνα για την Ποσειδωνία, απαιτούνται περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την κατανομή της και τις απειλές της στις λεκάνες της Ανατολικής και Νότιας Μεσογείου.
Στόχοι
– Χαρτογράφηση των λειμώνων Ποσειδωνίας
– Βιοποικιλότητα και υγεία
– Εκτίμηση του Μπλε Άνθρακα
– Ενημέρωση και ευαισθητοποίηση
Προγράμματα στο πλαίσιο του Reposidonia