tetartopress

Με αφορμή μία ταινία: Μια ξεχωριστή μέρα


Τυχαίνει κάποιες φορές η ζωή να κάνει ένα δώρο για να δει τι θα το κάνεις. Τυχαίνει να σε αφήνει για λίγο κυρίαρχο του εαυτού σου μέσα στην καθημερινότητά σου, και να σε φέρνει αντιμέτωπο με σκέψεις, ιδέες, ανθρώπους και συναισθήματα που πάντα περίμενες ή που ποτέ δεν ήξερες ότι χρειάζεσαι. Όπως η Antonietta και ο Gabriele.


Advertisement

Με αφορμή την ταινία «Μια Ξεχωριστή Μέρα» (1977), σε σκηνοθεσία Ettore Scola.


Είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες. Το σπίτι έχει αδειάσει από υποχρεώσεις, καμία επιπλέον ανάσα, μένουν μόνο τα εύκολα, ένα πιάτο εδώ, ένα ποτήρι εκεί, μην ξεχάσω να στρώσω το κρεβάτι για να μπορέσει κάποιος να το ξεστρώσει το βράδυ όπως πρέπει. Θα πιω μια γουλιά καφέ σε λιγάκι, είμαι εκεί, σε αυτό το σημείο της ζωής μου που περιμένω τον καφέ που η ίδια μπορώ να φτιάξω λες κι είναι επισκέπτης από τα παλιά.

Όσο ο καφές βράζει κουρνιάζω στην καρέκλα της κουζίνας και χαζεύω έξω από το παράθυρο. Προτού φανείς βάζω σε τάξη τη ζωή μου χωρίς να ξεσκονίζω, μόνο την μεταφέρω από δωμάτιο σε δωμάτιο.


Advertisement

Μα όταν σε βλέπω φυσάω τη σκόνη με μανία και πασχίζω να κάνω κάτι με ότι απέμεινε στα χέρια μου.

Μην νομίζεις, θα μπορούσα να κάνω τη μέρα μου ξεχωριστή με χίλιους δυο τρόπους. Είμαι καλή σε αυτό. Θα μπορούσα να ξεκινήσω από νωρίς, χαράματα, να οδηγήσω το αμάξι μου από την αγουροξυπνημένη Μεσογείων μέσα και να φτάσω σε μια αμμουδιά που κάτι μου θυμίζει, δε μου θυμίζει τίποτα, κάτι μου τραγουδάει και μου γαληνεύει την αστική ψυχή, ναι. Θα μπορούσα να βουτήξω με τη μάσκα μου σε διάφανα νερά αν το επέλεγα και να ακολουθούσα τους ιππόκαμπους μέχρι την κρυψώνα τους, να μου έδειχναν πως κρύβονται από τους ανθρώπους, τι βλέπουν όταν δεν τους βλέπουν και που κοιμούνται, και ύστερα ίσως αν έδειχνα καλή διαγωγή να με κρατούσαν για πάντα κοντά τους. Θα ήταν μια ιδιαίτερα μέρα αν γινόμουν κι εγώ άξαφνα ιππόκαμπος και ντυνόμουν με αλμυρό αφρό και επισκεπτόμουν τους αγαπημένους μου μόνο τα βράδια που τα όνειρά τους φούσκωναν μέσα τους, στάζοντας λίγη θάλασσα στα στεγνά τους μάτια. Ναι, θα μπορούσα.


Advertisement

Ξέρεις, θα μπορούσα ακόμα πολλά. Θα μπορούσα, την ώρα που σέρνομαι ράθυμα στα ζαρωμένα μου σεντόνια να απαλλαχτώ απ’ το γαλάζιο νυχτικό και να χαιρετήσω αυτή την πόλη την ώρα που η κάψα του μεσημεριού έχει πια βασιλέψει πάνω στο γκρίζο γλυκαίνοντας τα βλέφαρα. Με μια κίνηση θα σκαρφάλωνα στα δέντρα που σκιάζουν το μπαλκόνι μου και θα κυνηγούσα ξεθεωμένα τζιτζίκια την ώρα που κορυφώνεται το τραγούδι τους. Κι ύστερα θα καβαλούσα τη ράχη τους και από πεύκο σε πεύκο θα έφτανα έτσι το σούρουπο μεθυσμένη από ρετσίνα να ρουφάω αχόρταγα το μυστικό της ζωής.

Γιατί όχι; Θα μπορούσα;

Έχω χίλιες δυο επιλογές.

Αν ήθελα, θα μπορούσα ακόμα να κεντήσω τη μέρα μου με νήμα από πούσι και άστρα, και μέσα του να μπλεχτώ και να κουτρουβαλήσω μέχρι το τέλος του καλοκαιριού μου μέχρι να επιστραφώ στη σκονισμένη γη. Να σπάσω τα πιάτα και τα ποτήρια τα λερωμένα και από τα θραύσματά τους να χτίσω έναν λαβύρινθο να χάνομαι μέσα του τις ώρες που θέλω να τρέξω, να γράψω στίχους που δε λένε το όνομά σου, έτσι για αλλαγή, να πέσω στο ζεστό πάτωμα και να αρνηθώ να κάνω οτιδήποτε μου επιτάσσει αυτή η καθημερινή, μόνο να αγγίξω με τη γλώσσα μου ένα ένα τα πλακάκια και να χορτάσω με τον θρίαμβο του τίποτα.

Ναι, τόσα κι άλλα τόσα θα μπορούσα να κάνω για να κάνω τούτη τη μέρα του καλοκαιριού ξεχωριστή.

Κι όμως εγώ, εγώ αποφάσισα να ανοίξω το παράθυρό μου για να σε δω. Και δεν έκανα τίποτε άλλο. Τώρα ο καφές ξεχειλίζει από το μπρίκι λερώνοντας τα πλακάκια του τίποτα.


Advertisement


Advertisement

 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 

Advertisement

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 
Yasunari Kawabata «Η Χώρα του χιονιού»

Yasunari Kawabata «Η Χώρα του χιονιού»

Η Χώρα του χιονιού είναι μια ιστορία έρωτα ανάμεσα σε έναν αργόσχολο διανοούμενο αστό του Τόκυο και μια γκέισα των ...
Betty Smith «Το αύριο θα είναι καλύτερο»

Betty Smith «Το αύριο θα είναι καλύτερο»

Ένα ξεχασμένο λογοτεχνικό διαμάντι της σπουδαίας Betty Smith. Μια ωδή στη νεανική αγάπη, τον γάμο, την οικογένεια, την ελπίδα. Μπρούκλιν, ...
Χατζηφραγκέτα

Χατζηφραγκέτα the band ζωντανά στην Πάτρα

Οι Χατζηγφραγκέτα σε fullband σύνθεση έρχονται το Σάββατο 2 Μαρτίου στο Royal στην Πάτρα. Οι Χατζηφραγκέτα είναι: Πάνος Φραγκιαδάκης – ...
Πάτρα: Πάρτι για τα 4 χρόνια Πίξελbooks

Πάτρα: Πάρτι για τα 4 χρόνια Πίξελbooks

Πάρτι για τα 4 χρόνια Πίξελbooks (Κανακάρη 185, Πάτρα) την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου στις 20:00 θα διαβάσουν αποσπάσματα από τα ...

Σχετικά με τον αρθρογράφο:

Έχει γράψει 123 Άρθρα

Γεννήθηκε πριν κάμποσα χρόνια στην Πάτρα, κι από τότε ψάχνει τον τόπο που θα την κρατήσει. Σπούδασε δημοσιογραφία και φωτορεπορτάζ και προσωρινά ζει και εργάζεται στην Αθήνα, συγκατοικώντας με ένα μεγάλο σκύλο. Ξοδεύει την ενέργειά της σε ταξίδια, λογοτεχνία, μελαγχολικές μουσικές, όμορφες ταινίες και καλό φαγητό. Παρ’ ότι εκ φύσεως πεσιμίστρια, πιστεύει πως η ομορφιά της ζωής υπάρχει παντού, και αυτό προσπαθεί να αποτυπώνει με τις φωτογραφίες και τα κείμενά της. http://syn-grafika.blogspot.gr/ http://naliaginger.tumblr.com/

RELATED ARTICLES

Back to Top