tetartopress

Μια διαφορετική «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» στο θέατρο Λιθογραφείον


Όταν το Δεκέμβρη του 1943 ο Κάρολος Ντίκενς  δημοσίευσε τη «Χριστουγεννιάτικη ιστορία» του, ίσως να μην είχε στο μυαλό του ότι θα αποτελούσε ένα από τα πιο κλασικά κείμενα των Χριστουγέννων. Ο τρόπος που μεταστρέφεται από τσιγκούνη σε γενναιόδωρο ο εμβληματικός ήρωας του έργου, Εμπένιζερ Σκρουτζ, είναι ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς στην λογοτεχνική ιστορία. Η ιστορία είναι γνωστή, ο Σκρουτζ ένας φιλάργυρος πλούσιος επιχειρηματίας αλλάζει τελείως μετά από την επίσκεψη τριών φαντασμάτων, του πρώτου που αντιπροσωπεύει το πνεύμα των περασμένων Χριστουγέννων και υπενθυμίζει στον Σκρουτζ τα παρελθοντικά λάθη, το δεύτερο που του δείχνει τι γίνεται στο παρόν και το τρίτο που του υπενθυμίζει την θνητότητά του. Μετά από αυτή την εμπειρία ο Σκρουτζ γίνεται άλλος άνθρωπος…

Στη διασκευή της «Χριστουγεννιάτικης ιστορίας» που παρακολουθήσαμε στο θέατρο Λιθογραφείον στην Πάτρα, σε σκηνοθεσία Φιορέλας Μαστρόκαλου, μας παρουσιάζεται ένας Σκρουτζ πιστός στην νουβέλα του Ντίκενς, με πολύ ευφάνταστη προσέγγιση. Έτσι, βλέπουμε μια υπερυψωμένη σκάλα να μετατρέπεται σε γραφείο, σε τραπέζι, σε τάφο ή ένα κοστούμι να είναι η κάπα του φαντάσματος των Χριστουγέννων και να είναι και το τραπεζομάντιλο για το τραπέζι. Εκτός από αυτές τις λεπτομέρειες βλέπουμε το έργο στην εκθεματική (αρχική) σκηνή του, να αρχίζει με κάλαντα και τον Σκρουτζ να μην μπορεί να τα ακούσει· και αντιστικτικά να τελειώνει με κάλαντα και τον Σκρουτζ να τραγουδάει.


Ο τρόπος που μεταφέρονται στη σκηνή οι αναμνήσεις του Σκρουτζ, αλλά και η τελική μεταστροφή του, φορτίζουν συναισθηματικά τον θεατή κατά τη διάρκεια της παράστασης. Η διάταξη των χρονικών στιγμών είναι γραμμική όσον αφορά την εξέλιξη της πλοκής του έργου (διαδοχική δηλαδή πρώτα το ένα φάντασμα, μετά το άλλο μέχρι την τελική μεταστροφή του Σκρουτζ κλπ.), παρελθοντική όσον αφορά την αποτύπωση του συναισθηματικού φόρτου (επιστροφή στο παρελθόν από το κάθε φάντασμα) και μελλοντική όσον αφορά τον τρόπον που θα ζει από δω και πέρα ο Σκρουτζ. Την πολλαπλότητα αυτή η Μαστρόκαλου αποδίδει χωρίς να ξεφεύγει πολύ από το κείμενο, μέσα από εικόνες (ακίνητοι ηθοποιοί κατά διαστήματα) και σκηνές περιεκτικές με πολλές ενέργειες των ηθοποιών ταυτόχρονα.

Στο υποκριτικό κομμάτι ο Βασίλης Τάσσης στον ρόλο του Σκρουτζ αποδίδει σωστά το ρόλο, αν και εμφάνιζει προβλήματα συνοχής του λόγου σε κάποια σημεία· ενώ οι Γιάννης Σιδέρης, Αντώνης Γραβάνης, Gerald van Hattem, Μυρτώ Ντζαμάρα, Λάμπρος Ξύτσας, Αντριάννα Σιδέρη, Αναστασία Μανόνα και Θεοδότης Τάσσης αποδίδουν τους πολλαπλούς ρόλους, σίγουρα όχι με υψηλά στάνταρ υποκριτικής, αλλά «έντιμα». Μοναδική ίσως παραφωνία σε αυτό, ο Λάμπρος Ξύτσας ο οποίος υπερβάλλει σε αρκετά σημεία, είτε σαν δεύτερο φάντασμα των Χριστουγέννων είτε σαν ανιψιός, με αποτέλεσμα να βγάζει παραπάνω ένταση και να αποσυντονίζει.


Η γλωσσική έκφραση είναι άμεση με αρκετά τραγούδια στα Αγγλικά και τα κοστούμια ευρηματικά αποδίδουν την εποχή και τα σημαινόμενα. Επίσης, το έργο είναι μουσικά παραφορτωμένο με αρκετά σημεία να αποσυντόνιζουν από την πλοκή και όχι να την βοηθούν ενώ η εναλλαγή σκηνών ήταν ασύγχρονη σε μερικά σημεία.

Η «Χριστουγεννιάτικη ιστορία» είναι μια πανανθρώπινη ιστορία. Μία ιστορία που μας καλεί να αλλάξουμε -όπως ο Σκρουτζ-, να ζούμε κάθε μέρα σαν να είναι Χριστούγεννα και να βλέπουμε πάνω από το ατομικό συμφέρον. Να βλέπουμε τον διπλανό μας και να θέλουμε να του προσφέρουμε χαρά.


Ταυτότητα Παράστασης

Διασκευή / Σκηνοθεσία / Εικαστικό περιβάλλον: Φιορέλα Μαστρόκαλου
Σκηνικά / Κοστούμια: Λάμπρος Ξυτσάς
Μουσική επιμέλεια: Φιορέλα Μαστρόκαλου
Φωτισμοί: Ευσταθία Δρακονταειδή
Φωτογραφία: Αντώνης Αλεξάκης, Χρήστος Αντωνόπουλος
Τεχνική βοήθεια ήχου: Χρήστος Αντωνόπουλος, Στράτος Γιαννατσής

Παίζουν:  Gerard van Hattem, Αντώνης Γραβάνης, Αναστασία Μανόνα, Μυρτώ Ντζαμάρα, Λάμπρος Ξύτσας, Αντριάννα Σιδέρη, Γιάννης Σιδέρης, Θεοδότη Τάσση και στο ρόλο του Σκρουτζ ο Βασίλης Τάσσης.

Η παράσταση απευθύνεται τόσο σε ενήλικες όσο και παιδιά άνω των 10 ετών.

Επόμενες παραστάσεις: Σάββατο 4/1, 20:00 | Κυριακή 5/1, 20:00

Πληροφορίες – Κρατήσεις: 2610328394

Θέατρο Λιθογραφείον

Μαιζώνος 172β, Πάτρα

 
 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 
 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 
«Νώε» - Παρουσίαση του βιβλίου του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη στην Πάτρα

«Νώε» – Παρουσίαση του βιβλίου του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη στην Πάτρα

Οι εκδόσεις Κίχλη και το βιβλιοπωλείο Πίξελ Books μας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη «Νώε» την Τετάρτη ...
Ρέα Γαλανάκη «Πού ζει ο λύκος;»

Ρέα Γαλανάκη «Πού ζει ο λύκος;»

Είναι λεπτή, σχεδόν αόρατη, η γραμμή που μετατρέπει εντός μας ένα σημαντικό βίωμα σε ιστορικό γεγονός. Χωρίς να την ενδιαφέρει ...
Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης «Το χιόνι των Αγράφων»

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης «Το χιόνι των Αγράφων»

Κυκλοφορεί η τέταρτη έκδοση του μυθιστορήματος του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη «Το χιόνι των Αγράφων», ενός βιβλίου που επαινέθηκε από την κριτική, ...
«Μπρανκαλεόνε» - Νέο άλμπουμ από τον Παύλο Παυλίδη

«Μπρανκαλεόνε» – Νέο άλμπουμ από τον Παύλο Παυλίδη

«Ο μάγος Μπρανκαλεόνε θα μπορούσε να είναι κάποιο φανταστικό πρόσωπο. Όμως είναι απολύτως υπαρκτό. Πρόκειται για τον αγαπημένο μου φίλο ...

Σχετικά με τον αρθρογράφο:

Έχει γράψει 111 Άρθρα

Ο Δημήτριος Ζαπάντης είναι αριστούχος απόφοιτος του τμήματος θεατρικών σπουδών του πανεπιστημίου Πατρών (ΒΑ) και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου με θέμα «Το αρχαίο θέατρο και η πρόσληψη του» του τμήματος θεατρικών σπουδών του πανεπιστημίου Πατρών (ΜΑ). Συνεργάζεται από το 2016 ως κριτικός θεάτρου με την διαδικτυακή εφημερίδα tetartopress.gr, και το ηλεκτρονικό περιοδικό youfly.com. Είναι επισκέπτης αρθρογράφος στους Atheniantimes και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό Θεατρογραφίες. Τα ενδιαφέροντά του εστιάζονται γύρω από το αρχαίο δράμα και την πρόσληψή του, το πεδίο των gender studies, την δραματουργική ανάλυση του σύγχρονου θεάτρου καθώς και τη σύγχρονη σκηνική αποτύπωση αρχαίων παραστάσεων. Είναι μέλος της Ελληνικής Ένωσης Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών | [email protected]

RELATED ARTICLES

Back to Top