Νερό, υγρότοποι, ζωή – αδιάρρηκτα συνδεδεμένοι: Ένας από αυτούς και ο Κολοβρέχτης

Την οικολογική αξία των υγροτόπων και τη σημασία τους για τη ζωή δίνει με το παρακάτω κείμενο η ομάδα πολιτών για τον Κολοβρέχτη με αφορμή τη φετινή παγκόσμια ημέρα υγροτόπων που εορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Φεβρουαρίου.

Κάθε χρόνο, στις 2 Φεβρουαρίου, η ανθρωπότητα εορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων (World Wetlands Day ) για την αύξηση της παγκόσμιας ευαισθητοποίησης σχετικά με την υψηλή σημασία των για τους ανθρώπους και τον πλανήτη. Στις 2 Φεβρουαρίου 1971 υπογράφηκε η Διεθνής Σύμβαση για την προστασία των υγροτόπων στην πόλη Ραμσάρ του Ιράν. Η Ελλάδα υπέγραψε τη Σύμβαση Ραμσάρ το 1974 και ενέταξε στον Κατάλογο Υγροτόπων Διεθνούς Σημασίας 10 υγροτόπους: Δέλτα Έβρου, Λίμνη Κερκίνη, Λίμνες Βόλβη και Κορώνεια, Δέλτα Αξιού – Λουδία – Αλιάκμονα, λίμνες Μικρή και Μεγάλη Πρέσπα, Αμβρακικό Κόλπο, Λιμνοθάλασσες Μεσολογγίου, Λιμνοθάλασσα Κοτύχι, το Δέλτα Νέστου, τις λίμνες Βιστωνίδα και Ισμαρίδα και το σύμπλεγμα των Θρακικών Λιμνοθαλασσών που συνθέτουν το Εθνικό Πάρκο Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης.

Το θέμα για το 2021 είναι «Υγρότοποι και νερό». Οι υγρότοποι είναι πηγή γλυκού νερού. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αυξανόμενη κρίση του γλυκού νερού, που απειλεί τους ανθρώπους και τον πλανήτη. Χρησιμοποιείται περισσότερο γλυκό νερό από ό,τι η φύση μπορεί να αναπληρώσει και καταστρέφεται το οικοσύστημα, από το οποίο εξαρτώνται το νερό και η ζωή γενικότερα. Οι υγρότοποι απειλούνται κυρίως από την υπεράντληση των υδάτων, τις αποξηράνσεις, τη ρύπανση από υγρά και στερεά απόβλητα και από συνθετικές χημικές ουσίες, τις καταπατήσεις, τις καταστροφές της φυσικής βλάστησης, καθώς επίσης και από την κλιματική αλλαγή.

Τέτοια φαινόμενα παρατηρούνται και στον υγροβιότοπο του Κολοβρέχτη με τις συστηματικές καταπατήσεις εκτάσεων στον πυρήνα του (α’ ζώνη), τον τουλάχιστον πλημμελή έλεγχο των οικονομικών δραστηριοτήτων στη β’ ζώνη (είτε πρόκειται για την ρύπανση από πτηνοτροφικές μονάδες, βιολογικούς καθαρισμούς είτε πρόκειται για ευρεία χρήση φυτοφαρμάκων στην γεωργία), τις κατά καιρούς πυρκαγιές που καταστρέφουν τη φυσική βλάστηση, τις εκχερσώσεις, την απόθεση απορριμμάτων. Ωστόσο, η ίδια η ύπαρξη του Κολοβρέχτη όπως και άλλων υγροτόπων στην Εύβοια και απέναντι (Μικρό-Μεγάλο Λιβάρι Ιστιαίας, Δύστος, Γλύφα Χαλκίδας, Λάμψακος, Πηγές Αρέθουσας, Ωρωπός) σε συνδυασμό με τη συνειδητοποίηση της οικολογικής αξίας τους από όλο και περισσότερους πολίτες που αναλαμβάνουν δράση για την προστασία και ανάδειξή τους, υπενθυμίζει τι προσφέρουν οι υγρότοποι κάθε μέρα και όχι μόνον στις 2 Φεβρουαρίου:

– Συμβάλλουν στην αποθήκευση και βελτίωση της ποιότητας του νερού.

– Αποτελούν κύριες πηγές ύδρευσης και άρδευσης.

– Παράγουν αλιεύµατα.

– Προστατεύουν από τις πλημμύρες.

– Συμβάλλουν στη διατήρηση της άγριας ζωής αποτελώντας σταθμούς ξεκούρασης, καταφυγίου και τροφής, τόπους διαχείμασης και αναπαραγωγής.

– Προσφέρουν στον άνθρωπο πολλές ευκαιρίες για άσκηση και αναψυχή.

– Δημιουργούν ηπιότερο κλίμα (ηπιότερους χειμώνες και πιο δροσερά καλοκαίρια).

– Το 40% των ειδών του κόσμου ζουν και αναπαράγονται σε υγροτόπους.

– Αποθηκεύουν διπλάσιο άνθρακα από τα δάση.

(Η μετάφραση του διεθνούς κειμένου έγινε από τον Φορέα Διαχείρισης Δέλτα Νέστου-Βιστωνίδας-Ισμαρίδας και Θάσου. Η προσαρμογή του από την ομάδα πολιτών για τον Κολοβρέχτη)