ΟΙΕΛΕ: Απεργούμε στις 21/9 για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια

Η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδος (ΟΙΕΛΕ) με ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. της προκηρύττει 24ωρη απεργία των ιδιωτικών εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, εκπαιδευτικών Φροντιστηρίων, Κέντρων Ξένων Γλωσσών και ΙΕΚ, για την Πέμπτη, 21η Σεπτεμβρίου 2023,με κύριο αίτημα την απόσυρση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εργασίας το οποίο εισάγεται προς ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής την ημέρα εκείνη. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση:

Ενός σχεδίου νόμου που «συμπληρώνει» τις διατάξεις του Νόμου Χατζηδάκη, αλλά προσθέτει μια εφιαλτική διάσταση. Την αλλαγή παραδείγματος, όχι μόνο για την εργασία, αλλά για τις ζωές μας.

Η εισαγωγή νέων συμβάσεων «ευκαιριακής» απασχόλησης, η επέκταση της υποχρεωτικότητας του 7ημέρου, το νέο ωράριο-λάστιχο, συχνά σε εικονικά πολλαπλούς εργοδότες, τα νέα εμπόδια στις εργασιακές κινητοποιήσεις είναι πλευρές μιας νέας πραγματικότητας για τους εργαζόμενους.

Η κυβέρνηση και η ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας επιχειρούν να πείσουν την κοινωνία ότι η 16ωρη εργασία σε περισσότερες από μία δουλειές είναι μονόδρομος για την επιβίωση, ότι η ανάπαυση, η δημιουργία οικογένειας, ο χρόνος με τα παιδιά μας είναι περιττά ή είδη πολυτελείας, αποκλειστικά  για τα μέλη μιας ολιγάριθμης ελίτ. Ότι επιστρέφουμε ολοταχώς στη ζωή των ανθρώπων της πρώτης βιομηχανικής περιόδου. Ότι θα ζήσουμε έναν ντικενσιανό εφιάλτη σε μια χώρα που έχει μετατραπεί σε ειδική οικονομική ζώνη.

Για την ιδιωτική εκπαίδευση, η επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων και η εντατικοποίηση της εργασίας είναι μια πραγματικότητα, ιδίως την τελευταία 4ετία. Μπορεί οι εκπαιδευτικοί με διοριστήριο στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια να απέφυγαν τα χειρότερα μετά την άμεση παρέμβαση της ΟΙΕΛΕ (της πρώτης Ομοσπονδίας που ασχολήθηκε εντατικά με το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας), όμως ο κίνδυνος είναι άμεσος για τους συναδέλφους στις απογευματινές δράσεις των σχολείων.

Σημαντικός είναι ο κίνδυνος και για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς της μη τυπικής εκπαίδευσης, καθώς οι επιχειρηματίες σε Φροντιστήρια και σε Κέντρα Ξένων Γλωσσών «ψάχνονται» για το πώς θα βρουν νομικό παραθυράκι να μετατρέψουν συμβάσεις ορισμένου και αορίστου χρόνου σε ευκαιριακές συμβάσεις.

Γιατί απεργούμε;

– Γιατί, ακόμη κι αν δεν αφορά άμεσα κάποιους εργαζόμενους, η δραματική αλλαγή που επιβάλλεται στις εργασιακές σχέσεις θα προκαλέσει αργά ή γρήγορα επιπτώσεις σε όλο το φάσμα της εργασίας. Όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα, υπάρχει κίνδυνος και για το δικό σου.

– Για να μην επιβληθεί οριστικά ένας Μεσαίωνας στην εργασία, για να μην μετατραπεί η δουλειά σε δουλεία. Με το «αφεντικό» να στήνει εικονικές, παράλληλες εταιρείες, ώστε να απασχολεί ατελείωτες ώρες τους εργαζόμενους, με την δια της βίας επιβολή της αλλαγής της σύμβασης από αορίστου σε «κατά παραγγελία».

– Γιατί θέλουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια. Με ανθρώπινο ωράριο (σε πολλές χώρες πλέον γίνεται λόγος για 6ωρη και 4ήμερη εργασία), με καλές αποδοχές, με χρόνο για κοινωνική και οικογενειακή ζωή.

Τι ζητάμε;

– Την απόσυρση του νομοσχεδίου και την ειλικρινή διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους για τον τρόπο ενσωμάτωσης της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152.

– Επαναφορά των αποδοχών των εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία που είναι παγωμένες εδώ και 12 χρόνια στα προ 2011 επίπεδα.

– Αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και γενναία αύξηση αποδοχών για τους εκπαιδευτικούς σε Φροντιστήρια, Κέντρα Ξένων Γλωσσών και ιδιωτικά ΙΕΚ που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της εξαθλίωσης σε ένα χώρο-πρωταθλητή αδήλωτης εργασίας και φοροδιαφυγής.

– Σταθερότητα στις εργασιακές σχέσεις  στο χώρο της ελληνικής ιδιωτικής εκπαίδευσης και κατάργηση του καθεστώτος των ελεύθερων, χωρίς καμιά εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας, απολύσεων στα ιδιωτικά σχολεία.

– Άμεση βελτίωση των συνθηκών εργασίας με εντατικούς ελέγχους και αυστηροποίηση του πειθαρχικού πλαισίου για τις ιδιωτικές μονάδες εκπαίδευσης.

– Ψήφιση ενός νέου, κοινωνικά δίκαιου νόμου για το χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης μετά από κοινωνικό διάλογο με όλους τους εμπλεκόμενους. Πολιτεία, εργαζόμενους, εργοδότες, γονείς ιδιωτικών αλλά και δημόσιων σχολείων, κόμματα και επιστημονικούς φορείς.