Όταν η «νόμιμη» βία της Αστυνομίας έχει σαν μονάδα μέτρησης τη γροθιά και τα μπαλάκια του πινγκ πονγκ

Nikos Libertas / SOOC

Ανακοίνωση εξέδωσε η ΕΛΑΣ προσπαθώντας να αμβλύνει τις εντυπώσεις σχετικά με τα δημοσιεύματα που κατήγγειλαν τον τραυματισμό γυναίκας κατά την επιχείρηση της εκκένωσης των καταλήψεων στο Κουκάκι.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΕΛΑΣ:

Σχετικά με αναφορές σε Μ.Μ.Ε. για τραυματισμό με πλαστική σφαίρα ημεδαπής γυναίκας, η οποία συνελήφθη κατά τη διάρκεια της χθεσινής επιχείρησης για την εκκένωση υπό κατάληψη κτιρίου στην οδό Παναιτωλίου, ανακοινώνονται τα ακόλουθα:

– είναι απολύτως ψευδές ότι η συλληφθείσα χτυπήθηκε από πλαστική σφαίρα,

– η Ελληνική Αστυνομία, λόγω της επικινδυνότητάς τους, δεν χρησιμοποιεί πλαστικές σφαίρες,

– σε επιχειρήσεις που πραγματοποιούνται σε χώρους, όπου είναι επικίνδυνη η χρήση χημικών, χρησιμοποιούνται αποκλειστικά από τις ειδικές δυνάμεις, που διαθέτουν ανάλογη εκπαίδευση, συσκευές τύπου Manuhrin, οι οποίες εκτοξεύουν μικρές ελαστικές μπάλες (περίπου μεγέθους πινγκ πονγκ), με βεληνεκές περίπου (15) μέτρα και δύναμη μικρότερη από μιας γροθιάς.

Στη χθεσινή επιχείρηση, στην οδό Παναιτωλίου, έγινε περιορισμένη χρήση του εξοπλισμού αυτού, λόγω της σφοδρής επίθεσης που δέχθηκαν οι αστυνομικοί, με ρίψη πετρών, τούβλων, μεταλλικών κλπ αντικειμένων, από τις οποίες τραυματίστηκε ένας αστυνομικός των ειδικών δυνάμεων.

Για τα συμβάντα των χθεσινών καταλήψεων έχει ξεκινήσει η προανακριτική διαδικασία από την Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων Σωμάτων Ασφαλείας, στο πλαίσιο της οποίας διερευνώνται όλες οι μαρτυρίες.

Η αστυνομία παραδέχεται εμμέσως πλην σαφώς την κατοχή και χρήση όπλων που εκτοξεύουν «ελαστικές» σφαίρες από όπλα τύπου Manuhrin πράγμα το οποίο σημαίνει όχι κάτι πολύ διαφορετικό, από αυτό που ευρέως αποκαλούμε πλαστικές σφαίρες και συνεπάγεται λιγότερο θανατηφόρα βλήματα που πυροδοτούνται από εξειδικευμένα όπλα (συχνά και τύπου Manuhrin) από τις διάφορες αστυνομίες ανά τον κόσμο με σκοπό τον κατασταλτικό έλεγχο των αντιδράσεων. Αδιευκρίνιστο αφήνει η ΕΛΑΣ το υλικό των ελαστικών αυτών σφαιρών μιας και δεν έχει ιδιαίτερη σημασία πλέον τι είδους πλαστικό ή καουτσούκ ή άλλο εύκαμπτο υλικό είναι η κατασκευή τους, αλλά ο κύριος σκοπός και η χρήση τους. Σπεύδει δε, με μία αντιεπιστημονική διαπίστωση να προκαταβάλει το μέγεθος της βλάβης που μπορούν να προκαλέσουν, (δύναμη μικρότερη από μιας γροθιάς), αποσιωπώντας το γεγονός πως οι βλάβες που μπορούν να προκληθούν, εξαρτώνται από μη ελέγξιμους κάθε φορά παράγοντες.

Εντωμεταξύ μπορεί οι περισσότεροι από εμάς να χρησιμοποιούμε κάποιες παρωχημένες μονάδες μέτρησης δύναμης όπως το Νιούτον ή για τις περιπτώσεις βλημάτων να ανατρέχουμε σε διάφορες συνισταμένες όπως το ωφέλιμο βεληνεκές, η ταχύτητα, η γωνία βολής, η ορμή κ.ά, αλλά αυτά είναι ό,τι θυμόμαστε απ’ το σχολείο. Προφανώς, η ελληνική αστυνομία θα γνωρίζει περισσότερες και πιο επίσημες μονάδες μέτρησης δύναμης, όπως αυτή της γροθιάς ή της κλωτσιάς. Εύλογα όμως προκύπτει το ερώτημα προς τι η δαπάνη για την αγορά τέτοιου εξοπλισμού, ενώ μπορεί η αστυνομία απλώς να μας γρονθοκοπηθεί (κάτι που έτσι κι αλλιώς έχουμε δει να γίνεται) και να μην υπεισέρχεται σε τέτοιες ανιαρές διατυπώσεις για να μας δώσει τις πρέπουσες εξηγήσεις;

Το μέγεθος και η ποσότητα της «νόμιμης» βίας βρίσκονταν πάντοτε στα χέρια όσων την ασκούσαν με ή χωρίς προσχήματα. Η μονάδα μέτρησης ηλιθιότητας του πλήθους σύμφωνα με τα καντάρια των αρχόντων, έχει καταλύσει τις προφάσεις και οι επίσημες δηλώσεις και ανακοινώσεις που έρχονται στη δημοσιότητα διατηρούν μόνο την επισημότητα στη διατύπωσή τους και τον εμπαιγμό στο ύφος τους. Θα μπορούσε έστω μέσα σ’ αυτό το ζοφερό κλίμα να μπει μια εύθυμη νότα στο χλευασμό μας και η επόμενη ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ. να έχει ως εξής: «Χημικά δε θέτε, ξυλοδαρμούς δε θέτε, ξεβρακώματα δε θέτε, πλαστικές σφαίρες δε θέτε, ε τότε τι θέτε; Να παίξουμε πινγκ πονγκ θέτε;»