tetartopress

Όταν η ψυχή των πραγμάτων είναι τα λεφτά

pino corrias1


Το να μιλάς για τα χρήματα σε περίοδο οικονομικής και κατ’ επέκταση κοινωνικοπολιτιστικής κρίσης, μπορεί να θεωρηθεί από ειρωνικό έως ανώφελο. Το να μιλάς όμως για την επίδραση τελικά των χρημάτων αυτών που όλος ο κόσμος αγωνιά να αποκτήσει στο όνομα της επιτυχούς επιβίωσης και να αποδεικνύεις τη γελοία και καταστροφική επίδρασή τους, ίσως είναι μια λάμψη φωτός στο σκοτάδι της δηθενικής μάθησης που μάς έχει περιβάλλει και μάς έχει σκοτεινιάσει το βλέμμα.

Μια τέτοια λάμψη αποτελεί το βιβλίο του Ιταλού Pino Corrias με τίτλο «Θα κοιμηθούμε όταν γεράσουμε», το οποίο και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κριτική. Ο Pino Corrias ζει και εργάζεται στη Ρώμη. Στη διάρκεια της επαγγελματικής του πορείας έχει εργαστεί ως χρονικογράφος, σεναριογράφος και παραγωγός πολλών ταινιών και τηλεοπτικών σειρών. Το μυθιστόρημα του με τίτλο «Θα κοιμηθούμε όταν γεράσουμε» (μτρ. Άννα Παπασταύρου) διηγείται την ιστορία του Όσκαρ Μαρτέλο, ενός παραγωγού της Τσινετσιτά, ενός απαιτητικού και δύσκολου χώρου του θεάματος. Γύρω από τον Όσκαρ ξετυλίγεται η ψυχοσύνθεση όλων των προσώπων που τον περιβάλλουν. Μια σύζυγος που βρίσκει διέξοδο στα μασάζ και στα ινστιτούτα ομορφιάς χωρίς καμία επιθυμία ουσιαστική για επαφή και επικοινωνία μαζί του, δύο κόρες με νευρώσεις, ένας καλός φίλος, ο σεναριογράφος Αντρέ, παγιδευμένος στο ανούσιο, επικίνδυνο και τόσο κουραστικό ψυχολογικά παιχνίδι της επιβίωσης στον κόσμο του θεάματος, η πρωταγωνίστρια της νέας του ταινίας, η Γιακαράντα που δέσμια της ομορφιάς της και της φήμης της ως ηθοποιός, φαίνεται καταδικασμένη να μη μπορεί να βρει την εσωτερική της ηρεμία και γαλήνη. Όλες οι δευτερεύουσες παρουσίες εξυπηρετούν το σκοπό του συγγραφέα που δεν είναι άλλος από την παρουσίαση του παράλογου τρόπου που φαίνεται να ζει και να λειτουργεί ο άνθρωπος του σήμερα, ειδικά όταν αφοσιώνεται με τη θέλησή του ή παρασύρεται κατά λάθος από το φρενήρη ρυθμό της απόκτησης υλικού πλούτου.

pino corrias2


Είναι αρκετά τα μυθιστορήματα καθώς και οι ταινίες που έχουν καταπιαστεί με τον ανθρώπινο πόθο βίωσης της «χλιδάτης» ζωής και την επιβολή αυτού του τρόπου ζωής στον άνθρωπο του σήμερα, ο οποίος εντάσσεται ενεργά χωρίς τις περισσότερες φορές να καταλαβαίνει πώς, στο αέναο κυνήγι του χρήματος και της εξουσίας μέσω της απόκτησης περισσότερων χρημάτων. Το μυθιστόρημα του Pino Corrias όμως ξεχωρίζει όχι για την κεντρική του ιδέα αλλά για την λεπτομερή ψυχογράφηση των χαρακτήρων του. Η γραφή του, άμεση, απλή και εικονοπλαστική μάς εισάγει στο πνεύμα των χαρακτήρων του και η διήγηση μετατρέπεται σε ένα τρενάκι τρόμου στο οποίο επιβιβαζόμαστε και καταλήγουμε στην τελευταία σελίδα να αναρωτιόμαστε πάλι αυτό που πολλές φορές ασυνείδητα ή συνειδητά ξεχνάμε. Τι πρέπει να κάνει ο άνθρωπος για να μη βαριέται; Πρέπει να κατασκευάζει τεχνητά θέλω; Πρέπει να καταναλώνει την ενέργειά του στο να αυτοκοροϊδεύεται ότι τα χρήματα φέρνουν την ευτυχία; Πρέπει να επιθυμεί τις ακριβές βίλες, τα γρήγορα αυτοκίνητα, τις συναναστροφές με τις ωραίες, μοιραίες και ανεγκέφαλες στην ουσία υπάρξεις; Ή πρέπει να κάνει μια στάση και να θυμηθεί ότι ο Ορτέλο, ο κύριος ήρωας-πρωταγωνιστής του Pino Corrias είναι το σκιάχτρο που θα βάζαμε στο κομμάτι της γης που κερδίσαμε με τον ιδρώτα μας για να διώξουμε με φυσικό αλλά έξυπνο τρόπο τους απρόσκλητους εισβολείς;

Ο Κικέρων, Ρωμαίος ρήτορας και πολιτικός (106-43π.Χ) είχε πει μεταξύ άλλων «Pecunia Nervus belli /rerum» (η ψυχή του πολέμου / των πραγμάτων είναι τα λεφτά». Αν αναλογιστεί κανείς ότι από τότε η ανθρώπινη κυνικότητα είχε διαγνώσει ότι τελικά τα χρήματα και η απόκτησή τους μπορεί να προκαλέσει πόλεμο, αλλιώς εξαγοράζει την ψυχή όλων των πραγμάτων, έμψυχων και άψυχων, τότε καταλαβαίνει ότι τελικά ο άνθρωπος ποτέ δεν έπαψε να χάνει τον προσανατολισμό του για αυτό που αποκαλείται σκοπός ζωής. Βιβλία όπως το «Θα κοιμηθούμε όταν γεράσουμε», αποτελούν ευκαιρία να κάνουμε τρόπο ζωής την πράξη και το κυνήγι αλλά με ανανεωμένο, αλλαγμένο σκοπό. Γιατί όταν γεράσουμε, χρόνο να κοιμηθούμε θα έχουμε. Αλλά αλήθεια πώς θα μπορείς να κοιμάσαι αν έχεις σπαταλήσει τη ζωή σου σε ανώφελες πρακτικές;  Καλή ανάγνωση.

[wc_box color=”secondary” text_align=”left”]
«Θα κοιμηθούμε όταν γεράσουμε»


Εκδόσεις Κριτική

Συγγραφέας: Pino Corrias
Μετάφραση: Άννα Παπασταύρου
Α’ Έκδοση: 2017

[/wc_box]

 
 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 
 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 
"Μαύρος κότσυφας, μαύρο βατόμουρο" - Το βαθιά ανθρώπινο πορτραίτο μιας ελεύθερης γυναίκας

“Μαύρος κότσυφας, μαύρο βατόμουρο” – Το βαθιά ανθρώπινο πορτραίτο μιας ελεύθερης γυναίκας

"Μαύρος κότσυφας, μαύρο βατόμουρο" ("Shashvi shashvi maq'vali" / "Blackberry, Blackberry, Blackbird"). Σκηνοθεσία: Ελένε Ναβεριάνι. Πρωταγωνιστούν: Έκα Χαβλεϊσβίλι, Τεμίκο Τσιτσινάντζε. Γεωργία, ...
«Άτλας» του Εμμανουήλ Κωνσταντινίδη

«Άτλας» του Εμμανουήλ Κωνσταντινίδη στο PalmTree MCA

Η παράσταση «Άτλας»  του Εμμανουήλ Κωνσταντινίδη συνεχίζει τις παραστάσεις έως 29 Απριλίου στο PalmTree Multinfuntional Center of Arts. “Εν αρχή ...
Laughing in Afghanistan

«Γελώντας στο Αφγανιστάν» στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος 

Γελώντας στο Αφγανιστάν μια ταινία της Αννέτας Παπαθανασίου 20, 21, 22 Απριλίου 2024, στις 20:00, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (Ιερά ...
Θωμάς Ζάμπρας

Θωμάς Ζάμπρας – Απόφοιτος Λυκείου στο Πάνθεον στην Πάτρα

Ο Θωμάς Ζάμπρας επιστρέφει με την παράσταση “Απόφοιτος Λυκείου” για μία μοναδική βραδιά στο θέατρο Πάνθεον στην Πάτρα. Ο τίτλος ...

Σχετικά με τον αρθρογράφο:

Έχει γράψει 89 Άρθρα

Η Μαρία Παπαμαργαρίτη είναι η μαμά του Κωνσταντίνου και του Θάνου. Από μικρή μαγευόταν με τις λέξεις και έτσι όταν μεγάλωσε σπούδασε φιλόλογος. Αγαπά τα ταξίδια και τα βιβλία για αυτό και τώρα «μαγειρεύει» τις δικές της ιστορίες για τα παιδιά της και τους φίλους τους. Πιστεύει ότι η λογοτεχνία μιλά κατ' ιδίαν στον καθένα και αποτελεί τη μόνη προσωπική μας περιουσία που πότε δε χάνεται. Αγαπημένη της ρήση «αντί να καταριέσαι το σκοτάδι, άναψε ένα φως». Γράφει με το όνειρο να αγκαλιάζει τον κόσμο μας τούτο το μικρό, το μέγα. Βιβλία της κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πατάκη και Το Δόντι. Επικοινωνία: [email protected]

RELATED ARTICLES

Back to Top