Όταν κοιτάζονταν στα μάτια
Είχε καιρό να ερωτευτεί. Τόσο που δεν ήταν σίγουρη αν αυτό που ένιωθε ήταν έρωτας.
Η Άνοιξη ήταν πλέον γεγονός. Ανθισμένα μπαλκόνια, κήποι και πλατείες με χρώματα και αρώματα, πλημμύριζαν τα ρουθούνια και πλάνευαν το νου. Η δική της πλάνη ήταν όμως από την Άνοιξη; Η μυρωδιά του είχε κυριέψει το δικό της νου. Τα μάτια του τη γαλήνευαν και την ταξίδευαν σε μέρη μακρινά, επικίνδυνα και απαγορευμένα. Σοβάρευε όταν τον κοιτούσε, χίλιες σκέψεις περνούσαν ταυτόχρονα από το μυαλό της και εκείνος της χάιδευε της ρυτίδες έκφρασης στο σύνηθες χαμογελαστό της πρόσωπο και την φιλούσε απαλά στα χείλη.
Δεν μιλούσαν για τον έρωτα. Ο έρωτας εξάλλου ευτελίζεται όταν τον συζητάς. Μιλούσαν μόνο για εμπειρίες, ταξίδια, γεγονότα που τους έκαναν ουσιαστικά του ανθρώπους που ήταν. Έκαναν πλάκες και αστεία σαν δυο παλιοί φίλοι και όντως αν κάποιος εξωτερικός παρατηρητής τους κοιτούσε δεν θα έβλεπε δύο τυπικούς εραστές που ανταλλάσσουν φιλιά και γλυκόλογα, αλλά δυο φίλους που συζητούν έντονα, γελούν και περνούν καλά. Εκτός κι αν κοιτάζονταν στα μάτια. Τότε ο κόσμος σταματούσε να υπάρχει και η γη σταματούσε να γυρίζει. Εκεί έπαιζαν με τους δικούς τους μυστικούς κώδικες επικοινωνίας. Έμπαιναν σε ένα κόσμο που δεν χωρούσαν λόγια και η λογική σταματούσε απλά να υπάρχει.
Ήταν πρωτόγνωρο εκείνο που ένιωθε, εκείνο που ζούσε. Τα συναισθήματα της ήταν στο έπακρο. Στιγμές στιγμές, νόμιζε ότι θα σκάσει από τα τόσα που ένιωθε και ταυτόχρονα δεν μπορούσε να τα προσδιορίσει, να τα ονοματίσει. Κοντά του ήταν ο Παράδεισος και μακριά του μια τραγωδία. Θύμωνε κάποιες φορές με τον εαυτό της. Πως είχε αφήσει να της συμβεί κάτι τέτοιο, πως είχε ξεγελαστεί η λογική της; Το κεφάλι της πονούσε από τις σκέψεις και γαλήνευε μόνο με τη σκέψη του. Είναι τελικά υπέροχο να είσαι με κάποιον που σε γαληνεύει. Αυτό εξάλλου δεν αποζητούν οι περισσότεροι; Να είναι με κάποιον που τους κάνει να νιώθουν καλά, που τον πιάνουν από το χέρι χωρίς δεύτερες σκέψεις και τον αφήνουν να τους οδηγήσει οπουδήποτε χωρίς φόβο.
Έπρεπε να αφεθεί λοιπόν. Τι κι αν πληγώθηκε στο παρελθόν. Το παρελθόν είναι παρελθόν κι εκείνοι ανήκουν στο παρόν. Στο μέλλον…