tetartopress

Palazzo decadence

lost-places-4112884_1280-(1)


– Καθίστε. Τι θα πάρετε; Τι να σας κεράσουμε;
– Ευχαριστώ, αλλά είμαι εντάξει.
– Μην ανησυχείτε δεν θα σας χρεώσουμε. Να κεράσουμε μια παγωμένη βυσσινάδα απογοήτευση.
– Εντάξει είναι και δροσερή. Ό,τι πρέπει για τις ζέστες.
– Θα σας φέρω και από το γλυκό που σήμερα έφτιαξα. Ένα κέικ απατηλών προεκλογικών υποσχέσεων.
– Α, ωραία , Πάντα μου άρεσαν αυτά τα κέικ.
– Να βάλω και πάνω στο κέικ και μια στρώση άσπρη ζάχαρη διαπλοκής.
– Να βάλετε περισσότερη ζάχαρη διαπλοκής μαζί με μια στρώση σοκολάτας βουλευτικών διορισμών.
– Ε, αφού είναι έτσι θα σας φέρω να σας κεράσω και λουκουμάκι μνήμης ψαριού. Από αυτά που μόλις μου είπατε κατάλαβα αμέσως ότι η μνήμη σας είναι τόσο ασθενής, ανύπαρκτη σχεδόν, που το λουκουμάκι μου θα την ενίσχυε στο κατιτί της.
– Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε… κύριε…
– Βασιλιάς Αρρώστιας, οι φίλοι με φωνάζουν και Βασιλιά. Δεν τρέχει τίποτα. Εσείς μπορείτε να με φωνάζετε Βασιλιά Θα. Και εσείς πώς ονομάζεστε, κύριε…;
– Νομίζω χωρίς να είμαι και σίγουρος πρέπει κάποτε να με έλεγαν Υπήκοο ψηφοφόρο, αλλά οι φίλοι με ονομάζουν Ιθαγενή λόγω εντοπιότητας. Εσείς μπορείτε να με φωνάζετε Υπήκοο φυτό.
– Πολύ ωραία.Θα τα πάμε πολύ καλά οι δυο μας. Πάω να φέρω τα κεράσματα. Μέχρι να τα ετοιμάσω καθαρίστε λίγο το ανάκτορο.
– Μην ανησυχείτε Βασιλιά μου Θα. Θα το καθαρίσω.

* Palazzo decadence – To ανάκτορο της παρακμής, στην Ιταλική γλώσσα

 

 

Η παραπάνω σαφώς αποτυχημένη προσπάθεια συγγραφής, έστω σύνταξης κάποιου υποτυπώδους παραμυθιού-αλληγορίας για μεγάλους, θα διασωθεί, θέλω να πιστεύω, μέσα από την παράλληλη επισύναψη του παρακάτω μουσικού βίντεο των U2 με τον τίτλο ”Beautiful Day”. Και αυτό γιατί συνεχίζω να πιστεύω ότι ενώ τo παραπάνω αποτυχημένο πόνημα αποπνέει σήψη και παρακμή, σαν υπογράφων συνεχίζω παράλληλα να πιστεύω ότι τρώγοντας από μια φέτα κέικ θυμού, συνοδευόμενη από λουκουμάκι μνήμης ελέφαντα θα μπορούσε να αρχίζει σιγά-σιγά να καθαρίζει το σπιτικό τους… μας. Α και να μην ξεχάσουμε να δροσιστούμε και από μια παγωμένη βυσσινάδα οράματος και αγώνα στους δρόμους.

«Με τσι υγείες μας», που έλεγε και η μάνα μου. Τουλάχιστον, καλή ακρόαση.

 
 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 
 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 
«Νώε» - Παρουσίαση του βιβλίου του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη στην Πάτρα

«Νώε» – Παρουσίαση του βιβλίου του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη στην Πάτρα

Οι εκδόσεις Κίχλη και το βιβλιοπωλείο Πίξελ Books μας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη «Νώε» την Τετάρτη ...
Ρέα Γαλανάκη «Πού ζει ο λύκος;»

Ρέα Γαλανάκη «Πού ζει ο λύκος;»

Είναι λεπτή, σχεδόν αόρατη, η γραμμή που μετατρέπει εντός μας ένα σημαντικό βίωμα σε ιστορικό γεγονός. Χωρίς να την ενδιαφέρει ...
Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης «Το χιόνι των Αγράφων»

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης «Το χιόνι των Αγράφων»

Κυκλοφορεί η τέταρτη έκδοση του μυθιστορήματος του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη «Το χιόνι των Αγράφων», ενός βιβλίου που επαινέθηκε από την κριτική, ...
«Μπρανκαλεόνε» - Νέο άλμπουμ από τον Παύλο Παυλίδη

«Μπρανκαλεόνε» – Νέο άλμπουμ από τον Παύλο Παυλίδη

«Ο μάγος Μπρανκαλεόνε θα μπορούσε να είναι κάποιο φανταστικό πρόσωπο. Όμως είναι απολύτως υπαρκτό. Πρόκειται για τον αγαπημένο μου φίλο ...

Σχετικά με τον αρθρογράφο:

Έχει γράψει 172 Άρθρα

«Words are all we have», είπε ο Σάμουελ Μπέκετ. Mικρός σαν ήμουν, ήθελα να πραγματοποιηθούν οι τρεις ευχές που μου αναλογούσαν. Πάντα όμως έκανα την ίδια μοναδική ευχή. Τις άλλες δύο δεν χρειάστηκε να τις σπαταλήσω. Γιατί από μικρός βρήκα τους «Αγιους Τόπους» μου. Τους τόπους εκείνους όπου η μνήμη μου, δημιουργούσε τις λέξεις και οι λέξεις αρθρώνονταν σε λόγο. Μερικές φορές είμαι τυχερός και ο Λόγος με γεμίζει με το φως του. Τότε μιά βαθιά γαλήνη και παραδοχή με κατακλύζει. [email protected]

Back to Top