Πήγαμε στην επετειακή συναυλία των “Fuel Eater” στην Πάτρα

[wc_divider style=”solid” line=”double” margin_top=”” margin_bottom=””]

Κάτι τέτοια βράδια είναι που συνειδητοποιείς τη σημασία της ραγδαίας ανόδου της ελληνικής hard ‘n’ heavy σκηνής τα τελευταία χρόνια. Μια μπάντα με ένα μόλις δίσκο στο ενεργητικό της να καταφέρνει όχι μόνο να στήσει άρτια μια δική της παραγωγή αλλά και να προσελκύσει έναν πολύ σημαντικό αριθμό κόσμου (περίπου 140-150 άτομα). Βέβαια οι Fuel Eater έδωσαν πολλούς λόγους στους φίλους τους να τους ακολουθήσουν εκείνη την Παρασκευή (17/3). Η συμπλήρωση 5 χρόνων από την ίδρυση τους σε συνδυασμό με την πολύ καλή αποδοχή που έχει λάβει το “Centralia” αλλά και η υπόσχεση για μπόλικο νέο υλικό οδήγησε σε μια βραδιά-γιορτή με ένα γεμάτο “Ghetto” και καταπληκτική ατμόσφαιρα.

Για να φτάσουμε βέβαια στην πανηγυρική εμφάνιση των Fuel Eater προηγήθηκαν δύο ακόμη Πατρινές μπάντες που έβαλαν και αυτές τη σφραγίδα τους. Την αρχή έκαναν νωρίς νωρίς, λίγο μετά τις 21:00 οι νεοσύστατοι Sneaky Mustard οι οποίοι στην πρώτη εμφάνιση τους αποτέλεσαν μια ευχάριστη έκπληξη. Ηχητικά κινούνται σε κλασσικά heavy rock μονοπάτια αλλά οι συνθέσεις τους έκρυβαν μερικά έξυπνα στοιχεία. Πολύ καλή φωνή ο frontman της μπάντας ενώ πέτυχαν και έναν αρκετά καλό και καθαρό ήχο. Οι Desert Coyotes που πήραν τη σκυτάλη βάρυναν ακόμη περισσότερο με τον ήχο τους την ατμόσφαιρα. Παρά τα κάποια λαθάκια έδωσαν πολλή ενέργεια στον κόσμο και νομίζω πως η metal πλευρά τους (όπως για παράδειγμα στο “Roots” των Sepultura) τους ταιριάζει πιο πολύ απ’ ότι η stoner/heavy rock.

Η ώρα για τους εορτάζοντες είχε φτάσει και τα παιδιά δεν άφησαν κανέναν παραπονεμένο αφού έπαιξαν περίπου μιάμιση ώρα στο μεγαλύτερο μέχρι τώρα σε διάρκεια σετ τους.

Όλα τα γνωστά πλέον κομμάτια του ντεμπούτου τους ακούστηκαν άψογα (θα ξεχωρίσω το καθηλωτικό “Rainfall Redemption” λίγο πριν το φινάλε) ενώ όπως έχω πει και σε προηγούμενη περίσταση το νέο υλικό αφήνει πολύ καλές υποσχέσεις για ένα ακόμη καλύτερο, δεύτερο άλμπουμ. Φυσικά η εμφάνιση τους δε θα μπορούσε να μη συνοδευτεί από άφθονες αστείες στιγμές όπως το επετειακό πιτόγυρο με το κεράκι πάνω ενώ η αγκαλιά του Θάνου με το Βασίλη (κιθάρα και τύμπανα αντίστοιχα) στο τέλος αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο τη δικαίωση που λαμβάνει αυτή η μπάντα με τη δουλειά που ρίχνει τόσο καιρό.

setlist: 1. Mojave, 2. Reptile Skin, 3. Divide & Conquer (new song 1), 4. The Blind Watchmaker, 5. Against Goliath
6. Pretty People (new song 2), 7. Deep Knowledge, 8. New song 3, 9. Shovel Blues, 10. Children of the Grave (Black Sabbath cover), 11. New Song 4, 12. Refuge Denied, 13. Rainfall Redemption, 14. King of a Desert Utopia

Και στα δέκα χρόνια θα είμαστε πάλι εκεί να το γιορτάσουμε μαζί τους!