Προσοχή Εύθραυστον

Το περιεχόμενο ήταν εύθραυστο. Ήταν γραμμένο με κόκκινα γράμματα στη αγγλική γλώσσα στις δυο από τις τέσσερις πλευρές του χαρτονένιου κουτιού.

Ο διανομέας γνωστού πολυεθνικού οργανισμού διακίνησης πακέτων χτύπησε το κουδούνι της μονοκατοικίας.

Ανυπόμονος και γεμάτος στρες, το ξαναχτύπησε μόλις μετά από δέκα δευτερόλεπτα.Το κίτρινο μεγάλο φορτηγάκι του ήταν γεμάτο με ογδόντα ακόμη πακέτα τα οποία έπρεπε να παραδώσει στις επόμενες δυόμιση ώρες.

Ανυπόμονος και ελαφρά ιδρωμένος ήταν έτοιμος να παραδώσει το πακέτο στον γείτονα, συνήθης πρακτική .

Τη στιγμή που με γυρισμένη την πλάτη ξεκινούσε με το πακέτο στο χέρι για την διπλανή μονοκατοικία, μια γερασμένη γυναικεία μορφή του άνοιξε με δυσκολία την εξώπορτα του σπιτιού της. Ανέπνεε με δυσκολία.

– Το πακέτο αυτό είναι για εσάς. Υπογράψτε εδώ παρακαλώ, ολοκλήρωσε ο διανομέας τον συνήθη μονόλογό του που επαναλάμβανε πλείστες φορές καθημερινά στη βάρδια του.

Η γυναίκα φανερά εξασθενημένη τον κοίταξε σαν μικρό παιδάκι που δεν καταλάβαινε ακριβώς τι της είχε ζητηθεί από τον ενήλικο στρεσαρισμένο υπάλληλο.

– Παρακαλώ, τι ακριβώς μου είπατε να κάνω; απάντησε αργά με τρεμάμενη ευγενική φωνή.

– Αγαπητή μου, το πακέτο αυτό είναι για εσάς, άρχισε να της εξηγεί ο κατά τα άλλα καλοπροαίρετος ταχυδρομικός διανομέας.

– Α, σας ευχαριστώ πολύ, χαμογέλασε ελαφρά η γιαγιά και έτεινε τα χέρια της να πάρει το πακέτο.

Ο διανομέας αμέσως συνειδητοποίησε πως αν της έδινε το πακέτο στα χέρια, από το βάρος του θα κατέρρεε η γηραιά κυρία.

– Θα μπορούσα, παρότι δεν επιτρέπετε, να περάσω το κατώφλι της εξώπορτας σας, να σας το εναποθέσω μέσα στο σπίτι σας.

– Α, σας ευχαριστώ πολύ νεαρέ μου.

Ο διανομέας με προσεκτικές κινήσεις μπήκε στο σαλόνι της μονοκατοικίας και άφησε το πακέτο στο ξύλινο πάτωμα του δωματίου.

Παρατήρησε το δωμάτιο που ήταν γεμάτο από βάζα γεμάτα από πολύχρωμα λουλούδια. Το σαλόνι μοσχοβολούσε. Από το βάθος ακουγόταν κλασική μουσική.

-Τι ακριβώς ακούγεται; τόλμησε να ρωτήσει ο νεαρός

– Είναι Σούμπερτ αγαπητέ μου, του απάντησε με ένα πλατύ χαμόγελο η γυναίκα, η οποία παράλληλα είχε πάρει το πορτοφόλι στα χέρια της, βγάζοντας το από το συρτάρι ενός πανέμορφου σκαλιστού σεκρετέρ.

– Μπορείτε σας παρακαλώ να υπογράψετε εδώ, ότι παραλάβατε το πακέτο, της απάντησε ο νεαρός προτείνοντάς της, μια συσκευή κινητού τηλεφώνου.

– Αν έχετε την καλοσύνη υπογράψτε εσείς για εμένα του απάντησε η ευγενική γηραιά τη στιγμή που παρατηρούσε ο διανομέας τα λιπόσαρκα χέρια της με τα λεπτά μακριά λεπτά δάκτυλα να τρέμουν.

– Αν έχετε την καλοσύνη, θα μπορούσατε να πάρετε και πέντε ευρώ από το πορτοφόλι μου για τον κόπο σας, συμπλήρωσε η γυναίκα δίνοντας του στα χέρια του το πορτοφόλι της.

Ο διανομέας άνοιξε προσεκτικά τα γεμάτο ζωγραφισμένα λουλούδια πορτοφόλι. Στα αριστερά του παρατήρησε τη φωτογραφία της γυναίκας, αρκετά πιο νεαρή, αγκαλιά με έναν άντρα. Ανάμεσα τους ένα βάζο με κατακόκκινα τριαντάφυλλα. Στο κάτω μέρος γραμμένο ιδιόχειρα,”θα σε αγαπώ για πάντα, όπως τα λουλούδια αγαπούν τον ήλιο”.

Ο διανομέας κοίταξε τα λουλούδια στο δωμάτιο. Η μοναχική ευγενική γηραιά του αντιπρότεινε.

– Νεαρέ μου, μην διστάζετε. Πάρτε σας παρακαλώ τα πέντε ευρώ.

Ο διανομέας πήρε τα χρήματα και έδωσε με προσεκτικές κινήσεις το πορτοφόλι πίσω πάλι στην κάτοχό του.

– Σας ευχαριστώ κυρία μου, συμπλήρωσε υπογράφοντας ο ίδιος στη συσκευή του.

Την κοίταξε με συμπάθεια στα μάτια και την είδε να κρατά ένα κόκκινο τριαντάφυλλο.

– Αυτό είναι για εσάς. Να το προσέχετε γιατί είναι πολύ εύθραυστο.