Ψεύτικες ειδήσεις πιο ρεαλιστικές από ποτέ

Το επίδομα χειρισμού σφραγίδας πέραν από ένα ακόμα ηχηρό χαστούκι στους «έγκριτους» δημοσιογραφικούς κύκλους, επανέφερε για μια ακόμα φορά στο προσκήνιο το ζήτημα των “fake news” και της αξιοπιστίας. Όλοι μας, άλλοτε περισσότερο άλλοτε λιγότερο, έχουμε παρασυρθεί στην αναπαραγωγή μιας ψεύτικης είδησης. Μιας είδησης που μας φαίνεται άλλοτε απίστευτη, άλλοτε εντυπωσιακή, άλλοτε απλώς βολική για να ενισχύσει τα επιχειρήματά μας.

Η δύναμη και ακόμη περισσότερο η ταχύτητα διάδοσης της πληροφορίας, που μέσω του internet και των social media ανοίχτηκε σε ένα πολύ διευρυμένο πλέον κοινό, σκοντάφτει πάνω στο πρόβλημα των πλαστών ειδήσεων και η κοινωνία δείχνει ακόμα ανεκπαίδευτη στο «μην πιστεύεις οτιδήποτε διαβάζεις».

Το πράγμα περιπλέκεται ακόμα περισσότερο με την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών. Γιατί αυτό το «μην πιστεύεις…» διευρύνεται ακόμα περισσότερο σε «μην πιστεύεις ό,τι ακούς» και «μην πιστεύεις ό,τι βλέπεις». Νέα εργαλεία, διαχείρισης βίντεο και ήχου επιτρέπουν τη δημιουργία ρεαλιστικών εικόνων που θα μπορούν να προσομοιάζουν με απόλυτη επιτυχία δημόσια πρόσωπα να κάνουν ψεύτικες δηλώσεις και αυτό θα αποδειχτεί πιθανότατα το μέλλον των ψεύτικων ειδήσεων, αφού η αμφισβήτηση θα δυσχεραίνει ολοένα και περισσότερο την αποκάλυψη της αλήθειας.

Ένα νέο λογισμικό, από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, μπορεί να επεξεργαστεί βίντεο δημοσίων προσώπων, επιτρέποντας σ’ ένα δεύτερο άτομο να αναπαραγάγει δηλώσεις τις οποίες φαίνεται να λένε τα πρόσωπα αυτά σε πραγματικό χρόνο.

Το Face2Face καταγράφει τις εκφράσεις προσώπου του δεύτερου ατόμου το οποίο μιλά μπροστά σε κάμερα και στη συνέχεια μεταφέρει αυτές τις κινήσεις απευθείας στο δημόσιο προσώπου του αρχικού βίντεο. Αυτό μπορεί να εξελιχθεί ακόμα περισσότερο, παράγοντας ένα άψογο αποτέλεσμα δύσκολα αμφισβητούμενο με την περαιτέρω επεξεργασία του ήχου και της συνθετικής φωνής.

Και αν ήδη αυτό δε φαντάζει αρκετά τρομακτικό, φανταστείτε πως σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα του πανεπιστημίου της Αλαμπάμα στο Μπέρμιγχαμ η οποία δουλεύει πάνω στη φωνητική πλαστοπροσωπία, αρκούν 3-5 λεπτά ήχου της φωνής ενός ατόμου που λαμβάνεται είτε ζωντανά, είτε από βίντεο ή ραδιοφωνικές εκπομπές, ώστε κάποιο άλλο πρόσωπο να μπορεί να δημιουργήσει μια συνθετική φωνή που να είναι σε θέση να ξεγελάσει τόσο τους ανθρώπους όσο και τα συστήματα βιομετρικών συστημάτων φωνής, μπερδεύοντας ακόμα και προηγμένα συστήματα ασφαλείας.

Φανταστείτε λοιπόν πως όταν η τεχνολογία της φωνητικής επεξεργασίας – μορφοποίησης συνδυαστεί με την τεχνολογία της προσαρμογής προσώπου τότε θα δημιουργηθούν πλήθος πειστικότατων ψευδών δηλώσεων προσαρμοζόμενων στα πιο απίθανα χείλη.

Αν αυτό δείχνει δύσκολο ή μακρινό, αρκεί για να μας πείσει το επεξεργασμένο βίντεο του Ομπάμα (Synthesizing Obama) που επεξεργάστηκε μια ομάδα του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον όπου πήραν τον ήχο από μια ομιλία του Ομπάμα και το χρησιμοποίησαν για να ζωντανέψουν το πρόσωπό του σε ένα εντελώς διαφορετικό βίντεο με απίστευτη ακρίβεια.

Είναι ολοφάνερο πως μπαίνουμε σε μια δαιδαλώδη εποχή νοθείας και παραπληροφόρησης, όπου η λογοκρισία θα μας φαίνεται πλέον αστεία. Και αν σήμερα μεγάλοι δημοσιογραφικοί κύκλοι είτε από λάθος, είτε από συμφέρον, αναπαράγουν «ειδήσεις» από χιουμοριστικές ιστοσελίδες, φανταστείτε το αυτό πλαισιωμένο από αντίστοιχα βίντεο.

Και το επίδικο πλέον είναι αν τα ΜΜΕ όντας υποβαθμισμένα στην ποιότητα και την αξιοπιστία, θα αναλάβουν το μέγεθος της ευθύνης να διασταυρώνουν πολλαπλά μια είδηση ή θα την παραθέτουν ανεξέλεγκτα επενδυμένη με νοθευμένο οπτικοακουστικό υλικό. Και ακόμα πιο σημαντικό, αν η κοινωνία θα εισέλθει σ’ αυτή τη νέα εποχή της «παραπληροφόρησης» πιο υποψιασμένη και πιο εκπαιδευμένη.

Με πληροφορίες από www.theguardian.com