«Ρeople of» οπουδήποτε… εκτός από την Παλαιστίνη;

Ο Lior Sperandeo είναι ένας ευαίσθητος καλλιτέχνης ή για την ακρίβεια, ένας επιλεκτικά ευαίσθητος καλλιτέχνης. Γιατί αν η έννοια του ανθρωπισμού είχε ποσοτικά χαρακτηριστικά ή ποιοτικούς διαχωρισμούς, τότε δε θα υπήρχε καμία ένσταση για την ευαισθησία του. Κόβεις κάτι από μια πλευρά, δίνεις κάτι παραπάνω σε άλλες πλευρές και κατηγοριοποιείσαι ως ευαίσθητος ανθρωπιστής.

Ο Lior Sperandeo είναι ο δημιουργός μιας σειράς ντοκιμαντερίστικων ταινιών με τίτλο «Άνθρωποι» (People OF). Και ως τώρα ταξίδεψε στη Σενεγάλη, στο Μουμπάι, στο Νεπάλ (αμέσως μετά τον καταστροφικό σεισμό) και τελευταία στη Λέσβο, όπου και δημιούργησε ένα καταπληκτικό φιλμάκι με πολύ δυνατό συναίσθημα και ένταση, το «People of Nowhere».

Ο Lior Sperandeo είναι ισραηλινής καταγωγής και καθώς στον τόπο του δε βρήκε (;) κανένα συγκλονιστικό συναίσθημα στα μάτια ανίσχυρων ανθρώπων για να αποτυπώσει, «αναγκάστηκε» να ταξιδέψει ανά τον κόσμο για να αποτυπώσει μ’ έναν ομολογουμένως ξεχωριστό τρόπο, το «Άνθρωποι» ή την έννοια άνθρωπος με μια διαφορετική θέαση.

Στην πατρίδα του όμως, κατάφερε σα διευθυντής φωτογραφίας να συμμετάσχει στο στρατευμένο ντοκιμαντέρ «The Hope» του δικτύου CBN. Ένα ντοκιμαντέρ, που πιθανόν να μπορεί επάξια να αντικαταστήσει την ομάδα διαφώτισης του Ισραηλινού στρατού. Και που χονδρικά περιγράφει τον τρόπο σύστασης του κράτους του Ισραήλ και την «ελπίδα αναγέννησης» του ισραηλινού κράτους κάτω από συγκεκριμένη οπτική.

Επανερχόμενοι στο ντοκιμαντέρ «People of Nowhere», ο ίδιος ο Lior Sperandeo αποφαίνεται στο συνοδευτικό του σημείωμα πως οι κατατρεγμένοι πρόσφυγες είναι άνθρωποι με κουράγιο που θαρραλέα αναζητούν την ελπίδα και δε βλέπει σ’ αυτούς τη συζητούμενη «απειλή». Αν όμως αναρωτηθούμε ποια απειλή βλέπει στα μάτια 10χρονων Παλαιστινίων που συλλαμβάνονται από πάνοπλους αστυνομικούς; Τότε πιθανόν ο ίδιος ο Lior Sperandeo να μας απαντούσε, πως αυτό είναι ένα διαφορετικό… θέμα, με άλλες… διαστάσεις και ένας άλλος… πόλεμος. Όπως ο ίδιος απάντησε μέσω facebook σε αντίστοιχο ερώτημα.

Και εδώ έρχεται το ποιοτικό χαρακτηριστικό του διαχωρισμού των ανθρώπων, που κάτω από ένα εθνικιστικό πρίσμα αναγνωρίζεις κατατρεγμένους ανθρώπους μόνο εκτός των τειχών.

Ως παιδί επιζώντων του Ολοκαυτώματος ο Lior Sperandeo είναι υπερευαίσθητος για τους ομοεθνείς του και όσους υπό αυτό το πρίσμα αντιλαμβάνεται ως εσαεί αδικημένους και ομοίως ευαίσθητος με όποιον καταπιεσμένο δεν απειλεί τα κεκτημένα του. Πράγμα που όμως δεν περιλαμβάνει και τους Παλαιστινίους. Και ίσως αυτή η επιλεκτική ευαισθησία αφήνει υπόνοιες για το χτίσιμο μιας δήθεν ανθρωπιστικής καριέρας και για την ποσοτική εξαργύρωση αυτής της επιλογής με συναισθηματικά κρεσέντα.

Ευχόμαστε λοιπόν, όπως και ο ίδιος λέει, αυτά τα φιλμάκια πράγματι να μπορέσουν να γκρεμίσουν φράχτες φτιαγμένους από κακές ιδέες που έχουμε χτίσει γύρω μας και κάπου σ’ αυτό το γκρέμισμα να αμβλυνθεί και η δική του προοπτική ώστε να μπορέσει να επιλέξει μια θέαση χωρίς παραμορφωτικούς φακούς. Και κάπως έτσι, ίσως μπορέσουμε να δούμε τη συνέχεια της σκιαγράφησης του πορτραίτου της ανθρωπότητας, μέσα από σκηνές καταπιεσμένων Παλαιστινίων ή μέσα από τα μάτια έγκλειστων Ισραηλινών αρνητών στράτευσης, που φυλακίστηκαν μη αποδεχόμενοι τη συμμετοχή τους σ’ έναν ανέντιμο πόλεμο.

Παρά τις ενστάσεις και τα ερωτηματικά για το δημιουργό, το «People of Nowhere» έχει τη δική του αξία.

Περισσότερα για το project «People of» μπορείτε να δείτε εδώ: https://vimeo.com/liorsperandeo