Ρόμπερτ Μούζιλ «Τρεις γυναίκες»

Τρία θραυσματικά πορτραίτα γυναικών που συγκροτούν μια συγκλονιστική σύνθεση με επίκεντρο την τραγωδία του έρωτα. Η ειρωνεία του αφηγητή που υπονομεύει ριζικά το αντρικό βλέμμα, η διαρκής παράθεση των πολύπλοκων εικόνων του φυσικού και κοινωνικού κόσμου, τα ίχνη που αφήνει κάθε ιστορία στην επόμενη, ο αριστοτεχνικός χειρισμός της αμφισημίας, των μεταφορών και των συμβόλων, καθιστούν το έργο του Μούζιλ ένα από τα σημαντικότερα έργα του ευρωπαϊκού μοντερνισμού.
«Το σώμα του ένιωθε παράξενα κουρασμένο, σαν ένα παγωμένο πρόσωπο που διαλύεται από ένα χαμόγελο. Πάντα πίστευε ότι ζούσε στην πραγματικότητα, αλλά υπήρχε άραγε κάτι πιο εξωπραγματικό από το γεγονός ότι ένας άνθρωπος ήταν για εκείνον κάτι διαφορετικό απ’ όλους τους άλλους ανθρώπους; Ότι ανάμεσα στα αμέτρητα σώματα υπήρχε ένα από το οποίο εξαρτιόταν η εσωτερική του ύπαρξη σχεδόν όσο και από το δικό του σώμα; Που η πείνα και η κούραση, η ακοή και η όρασή του ήταν συνδεδεμένες με τις δικές του αισθήσεις;»
Ο Ρόμπερτ Μούζιλ (1880-1942) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της γερμανικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα. Σπούδασε μηχανικός στο Μπρνο, και το 1903 άρχισε σπουδές φιλοσοφίας και ψυχολογίας στο Βερολίνο. Το 1906 δημοσιεύτηκε το πρώτο του πεζογραφικό έργο Οι αναστατώσεις του οικοτρόφου Ταίρλες και το 1911 η συλλογή διηγημάτων Δεσμοί, ενώ το 1921 το θεατρικό του έργο Οι ονειροπόλοι και το 1924 οι Τρεις γυναίκες. Από το 1930 μέχρι το θάνατό του εργάστηκε στο αριστούργημά του Ο άνθρωπος χωρίς ιδιότητες, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να το ολοκληρώσει. Διακρίθηκε για τη φιλοσοφική ματιά και την πειραματική γραφή του, αλλά και για και την ειρωνεία και την τραγική σύλληψη της ζωής.
«Τρεις γυναίκες» | Συγγραφέας: Ρόμπερτ Μούζιλ | Μετάφραση: Μαρίνα Αγαθαγγελίδου | Σχήμα: 12×20 εκ. | Σελίδες: 152 | Εκδόσεις Αντίποδες