Σχολιασμός της «Νέμεσις» για την ΚΥΑ για την αδειοδότηση των καταφυγίων ζώων συντροφιάς

Ανακοίνωση της Ομάδας Πρωτοβουλίας της υπό σύσταση Πανελλήνιας Ομοσπονδίας για το Περιβάλλον-τα Ζώα-το Κυνήγι «Η Νέμεσις» σχετικά με την ΚΥΑ υπ’ αριθμ. 1616/2023 για την αδειοδότηση των καταφυγίων ζώων συντροφιάς) και των διοικητικών κυρώσεων που επιβάλλονται σε περίπτωση παράβασής των προβλεπομένων:

Το ελλιπές και απαρχαιωμένο νομικό πλαίσιο ως προς την ίδρυση και λειτουργία καταφυγίων αδέσποτων ζώων στη χώρα μας και η έλλειψη ανάλογης υπουργικής απόφασης στον 4039/12 είχε και συνεχίζει να έχει ως αποτέλεσμα τα αδέσποτα (κυρίως οι σκύλοι) να στοιβάζονται σε εντελώς άθλιους και ακατάλληλους χώρους, κυρίως δημοτικούς ή / και
ιδιωτικούς με την ανοχή ή και την συναίνεση των αρχών, οπότε η εν λόγω ΚΥΑ θεσπίζοντας κάποιους κανόνες ευζωίας κάνει ένα βήμα μπροστά, βήμα που πόρρω βέβαια απέχει από τις συνθήκες πλήρους αξιοπρέπειας και σεβασμού της ύπαρξής των ζώων

Στην εφαρμογή των ευρωπαϊκών κανονισμών, που θα πρέπει αναντίρρητα να προσαρμοστεί και η χώρα μας, καλό θα ήταν να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες και οι ειδικές συνθήκες, που επικρατούν στην Ελλάδα ως προς τη φροντίδα των αδέσποτων ζώων.

Όμως η έλλειψη πολιτικής βούλησης των κυβερνήσεων διαχρονικά, αλλά και της σημερινής, να λύσουν ή να περιορίσουν δραστικά τον αριθμό των αδέσποτων, με όρους φυσικά ηθικής απέναντι στα ζώα, έχει μετακυλίσει αναγκαστικά την ευθύνη της προστασίας τους στα εθελοντικά σωματεία και τους μεμονωμένους εθελοντές κατά κύριο λόγο, τα οποία λειτουργούν και παράγουν έργο χωρίς την οικονομική στήριξη του κράτους κι αυτά είναι που στις περισσότερες περιπτώσεις λειτουργούν και καταφύγια στην Ελλάδα, βασιζόμενα σε δωρεές και σε αμιγώς εθελοντική εργασία.

Δεν μπορούμε να φανταστούμε, πως σε διάστημα τόσο μικρό, θα είναι σε θέση τα φιλοζωικά σωματεία να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις, που ορίζονται από την ΚΥΑ, για να συνεχίσουν τη λειτουργία των καταφυγίων τους και μάλιστα χωρίς να υπάρχει καν πρόβλεψη για την αρωγή τους από το κράτος, πέρα από μια νεφελώδη και αόριστη δήλωση του ΥΠΕΣ, ότι θα εξεταστεί στο μέλλον το θέμα αυτό.

Η προβληματική, με ευθύνη των Δήμων, συνεργασία Δήμων και εθελοντικών φιλοζωικών σωματείων πρέπει να εξασφαλιστεί, προκειμένου να μη δημιουργηθούν νέα θέματα με τα δημοτικά καταφύγια, που, αν λάβουμε υπόψη μας και την κατά πλειοψηφία έλλειψη φιλοζωικής κουλτούρας των δημοτικών αρχών και των διοικητικών υπαλλήλων, φοβούμαστε πως θα οδηγήσουν σε απάνθρωπες κι απευκταίες μεθόδους διατήρησης των διαβιούντων στα
καταφύγια ζώων, είτε πάνω είτε κάτω από το χαλί, τύπου Ρουμανίας.

Επιπλέον είναι ιδιαίτερα ανησυχητική η δυνατότητα, που δίνει η ΚΥΑ στην ίδρυση καταφυγίων από ιδιώτες και γεννά ερωτηματικά, αν οι αυστηρές διατάξεις της με τα υπέρογκα πρόστιμα τελικώς έχουν σαν στόχο να εκπαραθυρώσουν τα εθελοντικά σωματεία από τη διαχείριση των καταφυγίων, βάζοντας ταφόπλακα έτσι στον εθελοντισμό και ανοίγοντας το δρόμο για μια ακόμα κερδοσκοπία επαγγελματιών σε βάρος των αδέσποτων ζώων.

Θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε για άλλη μια φορά, ότι τα κυνοκομεία στην Ελλάδα έρχονται ως αποτέλεσμα μιας νοσηρής κατάστασης, που γεννά συνεχώς αδέσποτα και επ’ ουδενί αποτελούν τη λύση της.

Ο στόχος, που είναι και παραμένει η εξάλειψη των αιτιών που δημιουργούν αδέσποτα, δεν αντιμετωπίζεται με κυνοκομεία αλλά με:

(α) γενικευμένες στειρώσεις στα δημοτικά κτηνιατρεία αδέσποτων και δεσποζόμενων ζώων, το λιγότερο των κατηγοριών εκείνων που αναφέρονται στον 4830/21 και οι οποίες (στειρώσεις) θα πρέπει να γίνουν υποχρεωτικά για κάθε Δήμο

(β) κίνητρα για τη στείρωση δεσποζόμενων ζώων,

(γ) αυστηροποίηση του νομικού πλαισίου για την εγκατάλειψη όλων των ζώων ανεξαρτήτως ηλικίας

(δ) υποχρεωτικά μαθήματα σε όλη τη κλίμακα της εκπαίδευσης

(ε) αστυνομία ζώων σε όλη την επικράτεια

Αν τώρα, στην έλλειψη των παραπάνω, προσθέσουμε το θεσμοθετημένο πλέον εγκλεισμό των αδέσποτων, που για πρώτη φορά θεσπίζεται στο ν4830/21, τη δημιουργία κυνοκομείων μακριά από τον κόσμο, τις απαγορεύσεις στα μέσα μαζικής μετακίνησης (πλοία, λεωφορεία κλπ.),τα εμπόδια στο κολύμπι των ζώων, την κατά κόρον χρήση πλέον των ζώων σε θεάματα για πρώτη επίσης φορά, την ατιμωρησία των Δήμων σε αντίθεση με τη τιμωρία του εθελοντισμού, την πλήρη έλλειψη μέτρων στις κατηγορίες εκείνες που ιδιαίτερα ευθύνονται για τα αδέσποτα (κτηνοτρόφοι, κυνηγοί, παράνομοι εκτροφείς κι εισαγωγείς)

Την παραχώρηση κρατικών υπηρεσιών σε ΜΚΟ που αντικειμενικά δε μπορούν να υποκαταστήσουν το κράτος, ούτε τους ειδικούς επιστήμονες, τις μη έχουσες σχέσεις με την ελληνική πραγματικότητα διατάξεις περι DNA και όλες τις άλλες αρνητικές διατάξεις του 4830/21, εύκολα καταλήγει κάποιος στο συμπέρασμα ότι τόσο από τον νόμο, όσο και από την ΚΥΑ λείπει αφενός η πολιτική βούληση να σταματήσει ο φαύλος κύκλος αναπαραγωγής αδέσποτων, αφετέρου η ιδεολογική πλατφόρμα που κινούνται τα νομοθετήματα αυτά συνεχίζει να διαιωνίζει και να βαθαίνει ακόμα περισσότερο την αντίληψη και την αντιμετώπιση των ζώων, σαν ένα πρόβλημα που πρέπει να το κρύψουμε, ενώ πόρρω απέχει από μια σύγχρονη και σε τροχιά ευρωπαϊκή οπτική.

Συμπερασματικά συνοψίζοντας την άποψή μας για την ΚΥΑ λέμε ότι απαιτούνται τα παρακάτω:

– Ένα άλλο θεσμικό πλαίσιο για τις προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας των εθελοντικών φιλοζωικών καταφυγίων.

–  Άμεση οικονομική ενίσχυση- πριν τις εκλογές- των φιλοζωικών συλλόγων που έχουν καταφύγια και αιμορραγούν οικονομικά.

– Υποχρέωση των Δήμων στους δήμους να δημιουργήσουν δημοτικά κτηνιατρεία, που αποτελούν μέρος της λύσης.

–  Ανακατανομή των κονδυλίων χρηματοδότησης των Δήμων με το κύριο μέρος του ποσού να δίνεται για δημιουργία δημοτικών κτηνιατρείων με μικρούς χώρος παραμονής χρηζόντων περίθαλψης ζώων και με συνεχείς και στοχευμένες στειρώσεις.

–  Προσλήψεις στους Δήμους, καταλλήλων και φιλόζωων ατόμων

–  Επανατοποθέτηση των ζώων στον χώρο που διαβιούσαν μετά τη στείρωση ή/την εν γένει θεραπεία τους όπως ίσχυε στον 4039/12, με ταυτόχρονη λήψη μέτρων για την προστασία τους, αντί του βάρβαρου και μη ηθικού μόνιμου εγκλεισμού τους που οδηγεί τελικά στην ιδρυματοποίησή τους.

–  Και φυσικά και πάνω από όλα απολύτως υπεύθυνες, συστηματικές, συντονισμένες και σε συνεργασία με τα φιλοζωικά σωματεία και τους άλλους πολίτες, υιοθεσίες των αδέσποτων ζώων