Σοφία Νικολαΐδου – «Στο τέλος νικάω εγώ»

Το βιβλίο αυτό ολοκληρώνει την άτυπη τριλογία που ξεκίνησε με τα βιβλία «Απόψε δεν έχουμε φίλους» και «Χορεύουν οι ελέφαντες».

Ιστορία δεν είναι οι απόψεις των ιστορικών, είναι οι ζωές των ανθρώπων. Ένας ζαχαροπλάστης που φτιάχνει την καλύτερη κρέμα στην πόλη. Ένας Κρητικός χωροφύλακας που κάνει σαματά. Μία παρέα από φοιτητές και ο παλιός τους δάσκαλος. Ένα Γάλλος γιατρός που έζησε πολλά. Μία αρτίστα που κεντάει γιασεμιά στον ποδόγυρο. Ένας απότακτος Πελοποννήσιος με σχέδια κρυφά. Γονείς και παιδιά, φίλοι και συνεργάτες, αδέλφια, μοναχικοί λύκοι, ερωτευμένα ζευγάρια. Ένας φόνος, μία παρ’ ολίγον κατάχρηση και μερικά μυστικά. Από τη Θεσσαλονίκη του Μεγάλου Πολέμου ως τα capital control, οι ήρωές μας παίρνουν φόρα και προχωρούν μπροστά.

«Χθες ο Γιωργάκης μού αποκάλυψε πως, όταν ήταν μικρός, τα άλλα παιδιά τον κορόιδευαν. Χαλούσαν τα λουλούδια που έπλαθε με τη λάσπη.
Έκλαιγες; τον ρώτησα.
Όχι, μου είπε, τι παράξενη ερώτηση.
Πήγαινα σπίτι κι έπινα νερό. Η μάνα μου έλεγε πως είναι φάρμακο. Ξάπλωνα, έκλεινα τα μάτια κι έφτιαχνα μέσα στο κεφάλι μου τα πράγματα όπως ήθελα.
Δεν καταλάβαινα και του ζήτησα εξηγήσεις.
Να, δηλαδή, έφτιαχνα τη συνέχεια στο μυαλό μου.
Στο τέλος νικούσα εγώ.
Και τώρα το ίδιο κάνω, είπε και μου έδειξε τον πάγκο του. Κλείνω τα μάτια και σκέφτομαι πως φτιάχνω το μαγαζί, όλο από την αρχή. Κι είναι καλύτερο από πριν. Με έξι μεγάλα ράφια στη βιτρίνα, κρεμαστούς πολυέλαιους και σκαλιστά ασημένια κουτάλια.
Στο τέλος νικάω εγώ».

[wc_box color=”secondary” text_align=”left”]

«Στο τέλος νικάω εγώ»

Εκδόσεις Μεταίχμιο

Συγγραφέας: Σοφία Νικολαΐδου
Α’ Έκδοση: Νοέμβριος 2017
Σελίδες: 304
Διαστάσεις: 14 Χ 20,5
[/wc_box]