Στην εντατική μετά από 40 μέρες απεργίας πείνας ο Δημήτρης Κουφοντίνας

Nikos Libertas / SOOC (φωτογραφία αρχείου)

Στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου Λαμίας μεταφέρθηκε το απόγευμα της Τρίτης 16 Φεβρουαρίου ο Δημήτρης Κουφοντίνας, που διανύει την 40ή ημέρα απεργίας πείνας, διεκδικώντας να επιστρέψει στις φυλακές Κορυδαλλού.

Να θυμίσουμε πως ο Δημήτρης Κουφοντίνας στην ανακοίνωσή του για την έναρξη της απεργίας στις 8 Ιανουαρίου μεταξύ άλλων αναφέρει:

«Πρόκειται για την προσπάθεια να συντρίψουν ένα πρόσωπο, όχι γι αυτό που είναι, αλλά για αυτό που σηματοδοτεί, με την άρνηση του να υποκύψει στις αφόρητες πιέσεις που το σύστημα του ασκεί, όπως ζητούσαν επίμονα και πρόσφατα στη Βουλή οι εκπρόσωποι της οικογένειας και ο εκλεκτός της Πρεσβείας.

Μετά τα όσα απροκάλυπτα γίνονται και όσα κυνικά αποκαλύπτονται στον πόλεμο εναντίον μου, η απεργία πείνας αποτελεί πια ζήτημα προσωπικής συνέπειας και ατομικής αξιοπρέπειας.

Αφού επιμένουν στο νόμο που τόσο προκλητικά μηχανεύτηκαν, οφείλουν να τον εφαρμόσουν, τουλάχιστον αυτόν, και να με ξαναφέρουν στο υπόγειο του Κορυδαλλού, στην ειδική πτέρυγα που έκτισε ο ίδιος ο υπουργός της καταστολής, ο Μ.Χρυσοχοίδης, για να θάψει την 17Ν, και όπου πέρασα τα 16 από τα 18 χρόνια που είμαι στη φυλακή».

Σε ανακοίνωσή της, την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου, η Ιωάννα Κούρτοβικ, με την ιδιότητα της συνηγόρου και ορισμένης ως νόμιμου εκπροσώπου του Δημήτρη Κουφοντίνα, εξέφραζε προβληματισμούς για την μεταφορά του στην ΜΕΘ του Νοσοκομείου Λαμίας:

«Είχαμε εκφράσει προβληματισμό για την μεταφορά του στην ΜΕΘ του Νοσοκομείου Λαμίας, και είχαμε ζητήσει  να μεταφερθεί σε Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας, όπως ζητούν οι δικοί μας γιατροί. Και τούτο γιατί,  αφενός μεν στην ΜΕΘ είναι  περισσότερο εκτεθειμένος σε λοιμώξεις, αφετέρου  διότι ο Διευθυντής της ΜΕΘ  μας έχει, σε προηγούμενο στάδιο,   δηλώσει,  ότι  αν το κρίνει αναγκαίο   θα  προβεί   σε αναγκαστική σίτιση, ακόμη και με ακινητοποίηση.  Υπάρχει  από ημέρες εισαγγελική παραγγελία για οποιαδήποτε αναγκαία ενδεδειγμένη ιατρική ενέργεια. Είχαμε αντιδράσει επισημαίνοντας ότι η αναγκαστική σίτιση είναι βασανιστήριο. Οι υπόλοιποι γιατροί δεν συναινούσαν σ’ αυτό, δήλωναν όμως ότι σε περίπτωση απώλειας των αισθήσεων οφείλουν και αυτοί να παρέμβουν (όχι όμως με σίτιση πάρα την εικαζόμενη  θέλησή του). Στον Διοικητή εξήγησα ότι οι δηλώσεις περί αναγκαστικής σίτισης έχουν δημιουργήσει ένα αρνητικό κλίμα, που δεν βοηθάει στην αντιμετώπιση της κατάστασης του απεργού. Όμως, όπως μου δήλωσε, σε κάθε περίπτωση, η ευθύνη περνάει στους γιατρούς της Εντατικής».