tetartopress

”Tέτα”, ένας διαφορετικός εικαστικός χώρος στην Πάτρα


Ποδηλατώντας τον πεζόδρομο της οδού Κανάρη, με κατεύθυνση το λιμάνι της Πάτρας και εκεί προς την ολοκλήρωσή του με συνεπήρε μια μυρωδιά γλυκού. Έχοντας κεκτημένη ταχύτητα με το δίτροχο μου, μιας και ποδηλατούσα σε κατηφόρα γύρισα προς τα δεξιά μου να δω από που ερχόταν αυτή η μυρωδιά γλυκού γεμάτου από φρέσκο βούτυρο και αρίστης ποιότητας βανίλια. Γρήγορα κατανόησα πως μόλις είχα προσπεράσει το ζαχαροπλαστείο Λοτσάρη και με τη γεμάτη ακόμα γεύση του γλυκού στους αισθητήρες της μύτης μου, είδα να με παρατηρούν κάποια κεφάλια, προτομές γύψινες, γλυπτά αντρικών κεφαλιών αλλά και γυναικείων.

Σήκωσα το κεφάλι μου και είδα μια λέξη ψηλά στη μαρκίζα αυτού του χώρου που βρισκόταν σε μεσοτοιχία με το ζαχαροπλαστείο, στην οδό Κανάρη 25-27. ‘‘Τέτα”, ένα γυναικείο όνομα, καλλιγραφικά γραμμένο. Και μετά ”art space”. Πίσω από τις τζαμαρίες αυτού του εντελώς καινούργιου χώρου τέχνης, αμίλητα, μα τόσο σιωπηλά δυναμικά να με προκαλούν με το βλέμμα τους οι γύψινες προτομές, κεφάλια, δημιουργίες της εικαστικού αλλά και υπεύθυνης του χώρου Τέτας Χαντζάρα.

Πολύ γρήγορα διαπίστωσα, ότι η Τέτα Χαντζάρα είναι μια δημιουργική, εξαιρετική περίπτωση, ανθρώπου αλλά και εικαστικού που αποφάσισε μέσα σε αυτόν τον Αρμαγεδώνα του κορονοιού αντί να κλειστεί στο σπίτι της και φοβικά να αυτοεξοριστεί, αυτή με γενναιότητα αλλά και με όραμα να δημιουργήσει έναν πραγματικά εξαιρετικό αλλά και με διαφορετικότητα κατά μια έννοια, χώρο εικαστικής και όχι μόνο.


«Δεν θα με ενδιέφερε απλά και μόνον μια έκθεση ζωγραφικής ακόμη και ενός γνωστού ζωγράφου όταν την πρώτη μέρα στα εγκαίνια ο χώρος της έκθεσης θα ήταν γεμάτος και τις επόμενες μέρες απλά άδειος από επισκέπτες, φίλους , ανθρώπους που τέλος πάντων ενδιαφέρονται για μια πιο διαδραστική μορφή συμμετοχής σε ένα τέτοιο πρότζεκτ ζωής και τέχνης που προτείνω και σαφώς έχω πριν πολύ ξεκάθαρα οραματιστεί», μου ξεκαθαρίζει από την πρώτη μας κουβέντα η ευγενική μα και συνάμα δυναμική φιγούρα της εικαστικού.

«Πολύ θα χαιρόμουνα να φιλοξενήσει ο χώρος μου από απλές εκθέσεις ζωγραφικής γλυπτικής, δρώμενα θεατρικά, χορευτικά μέχρι και εικαστικές εγκαταστάσεις που να αλλάξουν στην κυριολεξία ολόκληρο τον χώρο», συνεχίζει και ολοκληρώνει με ένα πλατύ χαμόγελο.


Χαμογελά συχνά στην συζήτησή μας, η Τέτα λέγοντάς μου πως όταν ξεκίνησε να κατασκευάσει το πρώτο της γλυπτό, δεν μπόρεσε από τότε όχι μόνον να σταματήσει αλλά και τότε ήταν που πήρε την απόφαση «να βουτήξει στα βαθιά» με την δημιουργία του εικαστικού αυτού χώρου.

Η Τέτα Χαντζάρα, όπως από την πορεία της συζήτησής μας κατανόησα, γνωρίζει πολύ καλά από την αίσθηση της «γέννας» της δημιουργίας μιας και η ίδια για κάποια χρόνια εργάστηκε ως επαγγελματίας μαία. Και από αυτήν την εμπειρία της ως μαία όπου πιάνοντας με τα λεπτεπίλεπτα δάκτυλα της σχεδόν και πριν την μάνα το νεογέννητο βρέφος, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο αλλά και τα ίδια πια έμπειρα δάκτυλα δημιουργεί η ίδια πλέον ανθρώπινα γλυπτά, και ζωγραφίζει ευφάνταστους πίνακες.

«Πολύ θα χαρώ ο χώρος μου να γεμίσει από ανθρώπους που επιθυμούν έναν πιο άμεσο, ανθρώπινο αλλά και καλλιτεχνικό τρόπο επικοινωνίας. Ο χώρος μου για όλους αυτούς τους ανθρώπους είναι ανοικτός», ολοκληρώνει το ειλικρινές, μινιμαλιστικό της μονόλογο, πάντα χαμογελώντας γεμίζοντας αισιοδοξία τον χώρο.


Παρατηρώ τα γλυπτά της να κοιτούν το καθένα με διαφορετικό τρόπο αλλά και χαρακτήρα τον πεζόδρομο και τους ανθρώπους που περνούν. «Ξέρεις», μου λέει, πριν αποχαιρετιστούμε, «έρχονται τα παιδιά -να βλέπεις τα αποτυπώματα από τα χεράκια τους πάνω στην τζαμαρία-και κολλώντας το κεφάλι τους συνομιλούν με τα γλυπτά. Είναι στο ύψος τους τοποθετημένα .Και ποιος ξέρει τι ήρωες και τι περιπέτειες βλέπουν μέσα σε αυτά», ολοκληρώνει πάντα με αυτό το χαμόγελο που δείχνει μια γυναίκα εύθραυστη μα και πολύ σίγουρη από την άλλη για αυτό που έχει αποφασίσει.

Κλείνοντας η πόρτα του χώρου τέχνης «Τέτα» πίσω μου, το σιωπηλό μα και δυναμικό βλέμμα των προτομών με συνοδεύει αλλά και με προκαλεί. Θα μπορούσα να έγραφα τόσο παραμύθια και τόσες ιστορίες για καθένα από όλα αυτά.


Ανυπομονώ να εγκαινιαστεί και επίσημα ο νέος αυτός, σίγουρα ξεχωριστός, εικαστικός χώρος-σύντομα θα ανακοινωθεί το πρόγραμμα 2021-22- μιας και η Τέτα μου εκμυστηρεύτηκε ότι ο κοινός προαύλιος χώρος της επικοινωνεί με τον επίσης γευστικό «καλλιτεχνικό» χώρο του γευστικού πατρινού ζαχαροπλαστείου, από την συνύπαρξη των οποίων θα προκύψουν μελλοντικές γευστικές συνεργασίες και δρώμενα.

Ανεβαίνω στο ποδήλατο μου με έντονα γλυκιά γεύση στον ουρανίσκο μου. Τελικά, μονολογώ, οι άνθρωποι με οράματα είναι γλυκείς άνθρωποι.

Περισσότερες πληροφορίες για το ”Tέτα, art space”, μπορείτε να βρείτε επισκεπτόμενοι τον χώρο στην Kανάρη 25-27 στην Πάτρα. Τηλ. 2614018706-6947709011 & [email protected].

 
 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 
 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 
Ψέριμος: Δύο ανθρώπινες ιστορίες πίσω από 13 πυροβολισμούς του λιμενικού σε μία βάρκα προσφύγων

Ψέριμος: Δύο ανθρώπινες ιστορίες πίσω από 13 πυροβολισμούς του λιμενικού σε μία βάρκα προσφύγων

«Για τον Belal, δικαιωθήκαμε στο δικαστήριο, αφού αυτό διαπίστωσε ότι υπήρξε παράβαση. Πολλοί άνθρωποι δεν δικαιώνονται και αυτό δείχνει ότι ...
Πάτρα: Επίσκεψη και ξενάγηση του Πάρκου Εκπαιδευτικών Δράσεων στο Μυκηναϊκό Νεκροταφείο

Πάτρα: Επίσκεψη και ξενάγηση του Πάρκου Εκπαιδευτικών Δράσεων στο Μυκηναϊκό Νεκροταφείο

Τα μέλη του Πάρκου Εκπαιδευτικών Δράσεων του Δήμου Πατρέων - Πλαζ Αγυιάς, επισκέφθηκαν την Τετάρτη 10 Απριλίου το Μυκηναϊκό Νεκροταφείο ...
Μετέωρα: Ζευγάρι Ασπροπάρηδων στα βράχια τους

Μετέωρα: Ζευγάρι Ασπροπάρηδων στα βράχια τους

Μετά από χρόνια, τα βράχια των Μετεώρων φιλοξενούν και πάλι ζευγάρι Ασπροπάρηδων. Πριν από δύο εβδομάδες, λίγες ημέρες μετά τον ...
SLAPP Proof: Συνηγορία για την Ελευθερία Έκφρασης και Πληροφόρησης

SLAPP Proof: Συνηγορία για την Ελευθερία Έκφρασης και Πληροφόρησης

Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και η ερευνητική δημοσιογραφική ομάδα The Manifold ανακοινώνουν την έναρξη του έργου ...

Σχετικά με τον αρθρογράφο:

Έχει γράψει 172 Άρθρα

«Words are all we have», είπε ο Σάμουελ Μπέκετ. Mικρός σαν ήμουν, ήθελα να πραγματοποιηθούν οι τρεις ευχές που μου αναλογούσαν. Πάντα όμως έκανα την ίδια μοναδική ευχή. Τις άλλες δύο δεν χρειάστηκε να τις σπαταλήσω. Γιατί από μικρός βρήκα τους «Αγιους Τόπους» μου. Τους τόπους εκείνους όπου η μνήμη μου, δημιουργούσε τις λέξεις και οι λέξεις αρθρώνονταν σε λόγο. Μερικές φορές είμαι τυχερός και ο Λόγος με γεμίζει με το φως του. Τότε μιά βαθιά γαλήνη και παραδοχή με κατακλύζει. [email protected]

RELATED ARTICLES

Back to Top