tetartopress

Το παιχνίδι της σιγουριάς

rope-1274372_1280


Ως παιδιά σίγουρα παίξαμε το παιχνίδι του θησαυρού. Και με την ίδια συνέπεια συνεχίσαμε να το παίζουμε ως μεγάλοι. Μόνο που τώρα ο θησαυρός φανερώθηκε κι εμείς μείναμε να τον αναζητούμε σε κάθε όψη της ζωής μας.


Advertisement


Στις σχέσεις μας, δομήσαμε νοητά την ιδανική συνύπαρξη και δημιουργούμε κόπιες της, κόβοντας κάθε «ατέλεια» που ξεφεύγει από το λουστραρισμένο πρωτότυπο. Αντιλαμβανόμαστε τους ανθρώπους ως μανεκέν με ξύλινη όψη που θα μεταλλάσσουμε κατά βούληση και μας γεμίζει βεβαιότητα η συμπαγής τους υφή και η ακίνητή τους όψη. Μια βεβαιότητα, τοίχο απέναντι στο απρόβλεπτο και θεμέλιο στο μύθο του για πάντα.

Σφυρηλατήσαμε πορεία κοινή για όλους με σημεία αναφοράς σπουδές, καριέρα, περιουσία. Ακόμα και η εξέλιξη στην προσωπική ζωή μπήκε στη λίστα των στόχων. Η οικογένεια έγινε τρόπαιο και τη βάλαμε στη βιτρίνα για επίδειξη. Κάπως έτσι μετατρέψαμε την ευτυχία σε λίστα για ψώνια οριοθετώντας τη, μέσα στη φρενίτιδα μας για έλεγχο.

Δεν είδαμε όμως  τα ψεγάδια του έργου μας. Πως ο άνθρωπος έχει υφή συνεχώς μεταλλασσόμενη. Το συμπαγές και απροσπέλαστο προσωπείο του εν ριπή οφθαλμού παίρνει όψη αέρινη, τρυφερή υπακούοντας στη βούληση του συναισθήματος. Παραβλέψαμε πως το άθροισμα των επιδιορθώσεων θα φέρει πάντα αντίτιμο και πως το απρόβλεπτο είναι η μόνη βεβαιότητα. Κάθε που νομίζουμε παντοτινό φέρει ημερομηνία λήξης αόρατη στα δικά μας μάτια.

Μέσα σ’ αυτό το κυνήγι σιγουριάς, υφάναμε το παραμυθάκι του «τίποτα δεν αλλάζει». Κάτι πρέπει να μας ποτίζει δόσεις αδράνειας, ώστε να νιώθουμε το χάδι της σιγουριάς, απέναντι σε όσα ευδοκιμούν έξω από τη σφαίρα του μικρόκοσμού μας. Κωδικοποιήσαμε αυτή τη φορά την κοινωνία σε παιχνίδι με μηχανισμούς που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση, κανόνες  απαράβατους και αυθεντίες να μας ποδηγετούν. Γεμίσαμε το ταμπλό κολοσσούς αλύγιστους από κάθε δύναμη και τρομάξαμε τόσο από την όψη τους που ξεχάσαμε πως εμείς κρατάμε τα ζάρια.

Το παιχνίδι της κοινωνίας όμως, δεν είναι ατομικό. Όσο η οπτική μας περιορίζεται στη δύναμη του ενός τόσο πιο δαιδαλώδης θα φαντάζει η λύση. Η λογική της ματαιότητας οδηγεί σε σύναψη συμβάσεων διαχείρισης της ζωής μας. Με αυτό τον τρόπο αυτόματα εξανεμίζεται η λογική της αυτοδιάθεσης και γινόμαστε από παίκτες, πιόνια. Η οφθαλμαπάτη της σιγουριάς μας ναρκώνει τη συνείδηση, το νου και  αφηνόμαστε στην ασφάλεια φαντασιακών σεναρίων, αυτοαναιρώντας τις δικές μας δυνάμεις.


Advertisement


Advertisement


 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 

Advertisement


 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 
Η ΟΙΕΛΕ συμμετέχει στην απεργία στις 17 Απριλίου

Η ΟΙΕΛΕ συμμετέχει στην απεργία των συνδικάτων στις 17/4

Η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδος (ΟΙΕΛΕ) συμμετέχει στην απεργία της ΓΣΕΕ και των συνδικάτων όλης της χώρας στις 17 ...
Αιμοδοσία «Για τον Θάνο»

Πάτρα: Δευτέρα 1/4 ξεκινά η αιμοδοσία στη μνήμη του Θάνου Μικρούτσικου

Ξεκινά στις 10.00 το πρωί τη Δευτέρα 1η Απριλίου στην πλατεία Γεωργίου η καθιερωμένη ετήσια αιμοδοσία που διοργανώνει τα πέντε ...
Η Πάτρα αποκτά ουσιαστική πρόσβαση στο Παναχαϊκό όρος

Η Πάτρα αποκτά ουσιαστική πρόσβαση στο Παναχαϊκό όρος

Υπογράφηκε την Πέμπτη 28 Μαρτίου στο Δημαρχείο, από τον Δήμαρχο Πατρέων, Κώστα Πελετίδη και τον εργολήπτη, Θανάση Γκουλιούμη, η προγραμματική ...
Πρακτικές αξιοποίησης αφηγηματικών εργαλείων στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό σχολείο

Πάτρα: «Πρακτικές αξιοποίησης αφηγηματικών εργαλείων στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό σχολείο» στα Παλαιά Σφαγεία

«Πρακτικές αξιοποίησης αφηγηματικών εργαλείων στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό σχολείο» είναι ο τίτλος της επιμορφωτικής συνάντησης που διοργανώνει η Φιλεκπαιδευτική ...

Back to Top