tetartopress

Το τέλος των 2020 ματαιώσεων


Αναμένοντας για λίγο ακόμα το δίσεκτο έτος 2020 να οδεύσει προς την ολοκλήρωσή του, είναι σίγουρα σώφρον και αισιόδοξο το να αναλογιστούμε στην διατύπωση μιας ευχής που διακαώς θα επιθυμούσαμε να πραγματοποιηθεί το 2021.

Είναι πια πέρα για πέρα επίσης ξεκάθαρο το γεγονός της ανάγκης πια προσαρμογής του καθενός μας σε αυτά που θα ακολουθήσουν, ανατροπές, αναβολές και ματαιώσεις και που δεν θα μας επιτρέψουν, ακόμη όσο και να το επιθυμούσαμε, να οργανώσουμε σχέδια στη ζωή μας με ορίζοντα για παράδειγμα τους επόμενους έξι μήνες.

Αυτό που η αρχή της προσαρμοστικότητας μας δίδαξε είναι η σε βάθος χρόνου μιας το πολύ δυο ημερών οργάνωσης της ζωής μας και η μειλίχια αντίδρασή μας σε αυτά που καθημερινά αναπάντεχα ή μη μας συνέβαιναν.

Με άλλα λόγια το στοιχείο εκείνο που κατά βάση δημιούργησε τα περισσότερα προβλήματα στους ανθρώπους παγκοσμίως κατά την διάρκεια της πανδημίας δεν ήταν αυτή καθεαυτή η νέα κατάσταση, όσο το στοιχείο της ανατροπής, της ματαίωσης.

Μη γνωρίζοντας τόσο η επιστημονική κοινότητα άρα και οι κυβερνήσεις το βάθος, την ποιότητα και τη διάρκεια της πανδημίας οδήγησαν τις ανθρώπινες κοινωνίες και κατά συνέπεια τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά στην οργάνωση ενός προγράμματος ζωής γεμάτου ματαιώσεις.

Η ματαίωση ως έννοια -ακόμη και ενός ταξιδιού- εμπεριέχει μια μικρή ή ακόμη και μεγαλύτερη πινελιά ενός μικρού ή ακόμη και μεγαλύτερου θανάτου. Οι επαναλαμβανόμενες συνεπώς, συνεχείς ματαιώσεις ήταν επαναλαμβανόμενοι, μικροί θάνατοι στις ζωές μας κατά την διάρκεια του 2020. Και μέχρι να συνειδητοποιήσουμε ότι η οργάνωση των ζωών μας ακόμη και σήμερα θα γίνεται σε επίπεδο των επόμενων δυο – τριών ημερών, βιώσαμε ο καθένας και η καθεμία αρκετά τραυματικά και με πολύ πόνο, αγωνία και φόβο, την πληθώρα των τόσων πολλών, μικρών ή και μεγαλύτερων ματαιώσεων.

Και βέβαια ανάμεσα σε αυτές τις ματαιώσεις, η ύστατη είναι αυτή η ίδια η ματαίωση της ζωής μέσα από τους χιλιάδες θανάτους συνανθρώπων μας από covid-19.

Ευχή, το 2021 να είναι μια χρονιά χωρίς καμιά απολύτως ματαίωση. Και για να συμβεί αυτό οφείλουμε να προσαρμοστούμε στη δράση και στην αντίδραση της καθημερινότητας, αλλά παράλληλα παραμένοντας σε επαφή με τα οράματά μας. Οράματα που θα μας δώσουν την εσωτερική δύναμη, την υπομονή και την επιμονή στο να μετατρέψουμε τις 2020 ματαιώσεις μας σε 2021 μικρούς ή και μεγαλύτερους άθλους.

 
 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 
 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 
SLAPP Proof: Συνηγορία για την Ελευθερία Έκφρασης και Πληροφόρησης

SLAPP Proof: Συνηγορία για την Ελευθερία Έκφρασης και Πληροφόρησης

Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και η ερευνητική δημοσιογραφική ομάδα The Manifold ανακοινώνουν την έναρξη του έργου ...
Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Πάτρας: Επιτακτική η ανάγκη της θεσμικής θωράκισης των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών

Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Πάτρας: Επιτακτική η ανάγκη της θεσμικής θωράκισης των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών

Ψήφισμα του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Πάτρας ενάντια στη σύλληψη και κράτηση εκπαιδευτικών στη Ρόδο: Απαιτούμε την άμεση αποκατάστασή τους ...
Πρωτοφανής απειλή για τους γύπες της Κρήτης από την αιολική βιομηχανία

Πρωτοφανής απειλή για τους γύπες της Κρήτης από την αιολική βιομηχανία

Πάνω από 500 MW ανεμογεννητριών υπό αδειοδότηση σε κρίσιμους βιότοπους γυπών στην Κρήτη, σύμφωνα με ανακοίνωση της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας ...
Φορμίκουλα

To νέο Θαλάσσιο Πάρκο στο Ιόνιο και η προστασία της νησίδας Φορμίκουλα

Η ανακήρυξη δύο νέων εκτεταμένων θαλάσσιων πάρκων αναμένεται, ως δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης με αφορμή το 9ο Διεθνές Συνέδριο για ...

Σχετικά με τον αρθρογράφο:

Έχει γράψει 172 Άρθρα

«Words are all we have», είπε ο Σάμουελ Μπέκετ. Mικρός σαν ήμουν, ήθελα να πραγματοποιηθούν οι τρεις ευχές που μου αναλογούσαν. Πάντα όμως έκανα την ίδια μοναδική ευχή. Τις άλλες δύο δεν χρειάστηκε να τις σπαταλήσω. Γιατί από μικρός βρήκα τους «Αγιους Τόπους» μου. Τους τόπους εκείνους όπου η μνήμη μου, δημιουργούσε τις λέξεις και οι λέξεις αρθρώνονταν σε λόγο. Μερικές φορές είμαι τυχερός και ο Λόγος με γεμίζει με το φως του. Τότε μιά βαθιά γαλήνη και παραδοχή με κατακλύζει. [email protected]

Back to Top