Το Video Art Μηδέν παρουσιάζει στον Κινητήρα Video Dance & Video Performance

Ο Κινητήρας και το Video Art Μηδέν ανανεώνουν τη συνεργασία τους και παρουσιάζουν ένα nonstop project videodance & video performance. To project θα ξεκινήσει στις 3 Νοεμβρίου 2018, 20.00 μ.μ με δύο παράλληλες προβολές στους χώρους του Κινητήρα (συνολικά 4 ενοτήτων με έργα  από το φετινό κάλεσμα του Μηδέν 2018), υπό την επιμέλεια της Μαργαρίτας Σταυράκη. Στη συνέχεια, το κοινό θα έχει στη διάθεσή του όλες τις παραπάνω ενότητες, σε ένα ειδικό πρόγραμμα προβολών στο φουαγιέ του Κινητήρα, έως τον Ιούνιο του 2019.

To Video Art Μηδέν ασχολείται ακατάπαυστα για δεκαπέντε συναπτά έτη με την συλλογή και προώθηση της videodance & video performance σκηνής διεθνώς, υποστηρίζοντας την ποικιλία στα εκφραστικά μέσα που χρησιμοποιούν καλλιτέχνες και ομάδες με διαφορετική καλλιτεχνική, πολιτιστική, αισθητική αφετηρία και εμπειρία. To Video Art Μηδέν  παρά τον ευρύ του χαρακτήρα στην προώθηση βιντεοτέχνης, έχει καταγραφεί στην διεθνή πολιτιστική σκηνή ως μια από τις πλέον ανεξάρτητες, αλλά και σταθερές πλατφόρμες ανάδειξης  videodance & video performance παγκοσμίως.

Οι ενότητες που θα προβληθούν είναι οι ακόλουθες:

Κεντρική Προβολή- Studio 3 /11 /18

Move like me _ μικτή ενότητα Video Dance & Video Performance_ Διάρκεια: 43 λεπτά

1. Μια ενότητα όπου τα σώματα αφηγούνται κινούμενα, ερωτεύονται και ανταγωνίζονται, πολεμούν και πάλλονται..
2. Χριστίνα Μερτζάνη / free fall company, Αλίκη Χιωτάκη & Δημήτρης Μπαρνιάς, 60 pulses, Ελλάδα 2016, 3.32
3. Blas Payri, Ce monde inconnu de sensations, Ισπανία & Γαλλία 2018, 3.25
4. Francesca Leoni & Davide Mastrangelo, Nowhere History, Ιταλία 2017, 3.40
5. Patricia Bentancur, Untitled, (Play), Ουρουγουάη 2014, 1.35
6. Francesca Leoni, Ego-Crazia, Ιταλία 2017, 8.25
7. Еlena Artemenko, Soft Power, Ρωσία 2016, 10.00
8. Marta Arjona & Ariadna Llussà, ZOÍ I ζωή, Ισπανία 2017, 3.40
9. APOTROPIA, Φ, Ιταλία 2017, 4.44
10. Γιώργος Δρόσος, District one, Ελλάδα 2014-2015, 1.50

vDance: poses, movements and short narratives_ ενότητα Video Dance_ Διάρκεια: 70 λεπτά

Μια ενότητα βίντεο που η πόζα και η κίνηση γίνεται χορός και ποίηση. Ο χορός άλλοτε είναι φυσικός και άλλοτε προκύπτει από την επεξεργασία της κινούμενης εικόνας. Ο περιβάλλων χώρος άλλοτε είναι πραγματικός, ορισμένος, και άλλοτε ψηφιακός και ουδέτερος, άλλοτε υποκινεί τον χορό και άλλοτε μένει σε δεύτερο πλάνο για να συγκεντρωθούμε απόλυτα στην κίνηση των σωμάτων. Ο χορός, η κίνηση και η πόζα αποτελούν μια αρχέγονη ανάγκη του ανθρώπου, που συμμετέχει στην ψηφιακή εποχή.

1. Izabella Retkowska, Inertness, Πολωνία 2016, 1.10
2. Marta Arjona & Mei Casabona, X-TREM, Ισπανία 2016, 5.24
3. Αλίκη Χιωτάκη, Cipher, Ελλάδα 2017, 1.18
4. Daphna Mero, Selfiesism – Dance Duet, Ισραήλ & ΗΠΑ 2017, 5.03 λ
5. Fran Orallo, the chaos theory, Μ. Βρετανία 2018, 3.40
6. Gaetano Maria Mastrocinque, Argille, Ιταλία 2016, 5.47
7.  Johannes  Christopher Gérard, Night, Street, Lantern, Pharmacy, Ρωσία 2017, 4.51
8. Dancevacuum dance company-Βίκυ Βασιλοπούλου, Handmade, Ελλάδα 2018, 8.11
9. Same As Sister/Briana Brown-Tipley & Hilary Brown and Aitor Mendilibar, Odd Jewels: Beauty Under Mask, ΗΠΑ 2018, 8.26
10. Cecilia Seaward, Recollect, ΗΠΑ 2016, 2.40
11. Stefano Croci & Luca Veggetti, Scenario, Ιταλία 2017, 22.00

Same As Sister/Briana Brown-Tipley & Hilary Brown and Aitor Mendilibar, Odd Jewels: Beauty Under Mask

Παράλληλη Προβολή- Φουαγιέ 3 /11 /18

Fragments of a story_ μικτή ενότητα με βάση την αφήγηση_ Διάρκεια: 49 λεπτά

Η αυτονόμηση αφηγηματικών στοιχείων και η επανασύνδεση τους σε μια ενότητα βιντεοτέχνης. Το αντικείμενο, η χειρονομία και ο χώρος γίνονται έργα από μόνα τους, κάποιες φορές αποποιούνται τον αφηγηματικό τους ρόλο, άλλοτε απλά τον υπαινίσσονται και άλλοτε πάλι τον υπηρετούν ποιητικά.

1. Mircea Bobînă, Dust, Μολδαβία 2017, 1.00
2. Eleonora Roaro, 00:00:01:00, Μ. Βρετανία 2016, 2.00
3. Hanna Schaich, 400000 times, Γερμανία 2017, 4.36
4. Ειρήνη Φολερού, Revealing, Μ. Βρετανία 2016, 1.19
5. Anna Macdonald, After Mrs Mills, Μ. Βρετανία 2016, 2.37
6. Hamza Kirbas, I, YOU, S/HE, WE, Τουρκία 2017, 00.47
7. John C. Kelley, Drum Solo, ΗΠΑ 2018, 4.54
8. Cat Del Buono, Pass the Buck, ΗΠΑ 2018, 1.33
9. Mauricio Sanhueza, The House, Περού 2018, 8.15
10. François Roux, The Western Bug, Καναδάς 2014, 1.22
11. Collin Bradford, End Light, ΗΠΑ 2016, 11.07
12. François Roux & Mathieu Bouillod, Phantom’s Ontology, Βέλγιο 2014, 3.45
13. Marcia Beatriz Granero, Minada, Βραζιλία 2015, 2.15

Marcia Beatriz Granero, Minada

Act… with or without expression_ ενότητα Video Performance_  Διάρκεια: 47 λεπτά

Μια επιμέλεια βίντεο-performance (δράσεων) που βασίζεται στην ταυτότητα του σώματος, με αναφορές στην τελετουργία, την φιλοσοφία & την ποίηση, τον ανθρώπινο αποπροσανατολισμό και την ιστορία των οικογενειακών σχέσεων.

1. Gabriel Andreu, My Father’s Tears, Μ. Βρετανία 2016, 3.52
2. Eduardo Herrera, Liberación, Αργεντινή 2016, 2.30
3. Michele Manzini, In the House of Mantegna, Ιταλία 2017, 6.36
4. Nuno Veiga, Boa Morte, Πορτογαλία 2018, 4.05
5. Alexander Isaenko, Memorial, Ουκρανία 2016, 12.24
6. Elisabetta Di Sopra, The Care, Ιταλία 2018, 2.34
7. Miloushka Bokma, Thuis, Home, Heimat, Ολλανδία 2018, 7.57
8. Aleksandra Mlynarczyk-Gemza, KOAN: What did your face looked like before your parents were born?, Πολωνία 2014, 1.18
9. Gray Swartzel, Self-Portrait with Mother (Offering), ΗΠΑ 2018, 3.24

Κινητήρας, Ερεχθείου 22, Ακρόπολη, Αθήνα – Τηλ. 21 0924 8328

Πληροφορίες: www.kinitiras.com

Περισσότερες πληροφορίες: www.festivalmiden.gr

Michele Manzini, In the House of Mantegna

Το Video Art Μηδέν είναι ένας ανεξάρτητος οργανισμός για τη διερεύνηση και την προώθηση της βιντεοτέχνης και ένα από τα πρώτα εξειδικευμένα διεθνή φεστιβάλ βιντεοτέχνης στην Ελλάδα. Ιδρύθηκε το 2005 από μια ανεξάρτητη ομάδα ελλήνων καλλιτεχνών με σκοπό να υποκινήσει τη δημιουργία πρωτότυπης βιντεοτέχνης, να βοηθήσει στη διάδοσή της και να αναπτύξει την έρευνά της.

Μέσα από συνεργασίες και ανταλλαγές με σημαντικά φεστιβάλ, χώρους τέχνης και οργανισμούς στο εξωτερικό, έχει αναγνωριστεί ως μια από τις πιο επιτυχημένες και ενδιαφέρουσες διοργανώσεις για τη βιντεοτέχνη διεθνώς και μια σημαντική πλατφόρμα πολιτιστικής ανταλλαγής για την ελληνική και παγκόσμια βιντεοδημιουργία. Δημιούργησε ταυτόχρονα ένα εναλλακτικό σημείο συνάντησης για αναδυόμενους και αναγνωρισμένους καλλιτέχνες και έναν κόμβο επικοινωνίας μεταξύ καλλιτεχνών, οργανισμών, φεστιβάλ και χώρων τέχνης απ’ όλο τον κόσμο.

Ενότητες προβολών του Μηδέν έχουν ταξιδέψει σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, αλλά και σε όλο τον κόσμο, και έχουν φιλοξενηθεί σε σημαντικά φεστιβάλ και μουσεία του εξωτερικού.

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Γιούλα Παπαδοπούλου & Μαργαρίτα Σταυράκη

festivalmiden.gr || facebook.com/festivalmiden || facebook.com/videoartmiden