Υπερήρωες με υπερωρίες

«Να μαζέψουμε δυνάμεις, χειμώνας έρχεται…». Αυτό φώναξε και τα πόδια μου μούδιασαν.

Ο παραλογισμός μιας χώρας ανείπωτης, μιας χώρας που συγχωρεί τα ματωμένα πεζοδρόμια και τους γκρίζους ουρανούς, μιας χώρας που «παίζει» τη Μόρια πρώτη είδηση με μια μεγαλόψυχη κυριούλα να «χαϊδεύει» τα «άγρια θηρία» πίσω από τα κάγκελα.

Έβαλε κρύο και η βροχή ξάφνιασε κάθε ανάμνηση ζεστή. Οι καλοκαιρινές νύχτες στο μπαλκόνι θα γίνουν διπλές κάλτσες και μπέρτα υπερήρωα – κουβέρτα. Βλέπεις, καλοριφέρ δεν ανάβουμε. Έφτασε ψηλά το πετρέλαιο και το τζάκι η μοναδική μας παρέα να μας θυμίζει λίγο από τη φωτιά στην παραλία με τα απέραντα αστέρια.

«Έρχεται χειμώνας, να μαζέψουμε δυνάμεις», είπε κι είχε δίκιο, όμως είναι πικρό και δεν χωράει στη ζωή μας τόση αγωνία.

Η φίλη μας η Β μας στέλνει δροσερά φιλιά από τον Καναδά. Βρήκε δουλειά και καυχιέται για την ενδοδαπέδια θέρμανσή της, δείχνοντας μας τα γυμνά της πόδια μέσα από τη βιντεοκλήση. Γελάμε και κλαίμε μαζί.

Ονειρευόμαστε ένα Αύριο χωρίς άλλο αίμα φίλων μας, άδικο.
Με ήλιο και μαλλί της γριάς.
Με μπέρτα κουβέρτα και ζεστό κρασί με φίλους ολόγυρα από τη φωτιά.
Προσομοίωση παραλίας και ονειρέματα.
Δεν φοβόμαστε, μόνο τρομάζουμε γι’ αυτό βγάλε παπούτσια και κόπιασε.
Έρχεται χειμώνας, να μαζέψουμε δυνάμεις! Φόρα μια μπέρτα κι εσύ!