Υψηλά Επίπεδα Γύρης

Στα δελτία των οκτώ παρά τέταρτο ανακοινώθηκε πως υψηλά επίπεδα πολιτικού κονιάματος θα περιλούσουν για τουλάχιστον μέχρι τα μισά του αιώνα τον υπό κατάρρευση ευρωπαϊκό ορίζοντα. Νέφη ιδεολογημάτων θα παραμερίσουν, για να περάσει καρφωμένο στο σβέρκο μας ένα ψηλοτάκουνο αύριο, προκαλώντας ανθρωπιστικά σηπτικά σοκ. Το ντεμοντέ χθες ενθάδε κείται σε μαρμάρινο κενοτάφιο, άδειο από ιστορικές αγκυλώσεις που έκαναν τους λαούς να χύνουν αλόγιστα το αίμα τους. Άραγε, πόσα πουκάμισα αδειανά χρειάστηκαν για να στριμωχτούν τόσα πλαστικά στήθη νεοφερμένων σωτήριων ειδώλων, πόσες ματιές χάθηκαν για να κυβερνούν τα εγκόσμια μαύρα γυαλιά παραμορφωμένης οράσεως.

Σε έκτακτο διάγγελμα, πανηγυρικά προαναγγέλθηκαν τα χαρμόσυνα νέα. Μεταγραφές πρώτης γραμμής από τον επικοινωνιακό απόπατο της απροκάλυπτης χυδαιότητας. Θριαμβευτικά στους κομματικούς ουρανούς, εκλογικά αστέρια κάθε λογής ύφους, ύψους και χαρακτήρα, παρελαύνουν σε φωσφορούχες πίστες με άρωμα υψηλής εμετολογίας. Κενώσεις μιας καλά αεριζόμενης μπούρδας, αδιάβαστοι ρόλοι σε μονόπρακτα μιας επαναλαμβανόμενης υποβολής, αρχή, μέση και τέλος, χτένισμα, λίκνισμα, γλουτοί σε παράταξη ετοιμοπόλεμης ψηφοθηρίας, υποψήφιο σύνθημα της σκόπιμα ανυποψίαστης εποχής, ο σώζων εαυτόν σωθήτω.

Είμαστε με τις Ελεονώρες αυτού του κόσμου. Με τους αυτιάδες και τις επανασχεδιασμένες μυτούλες. Με τα φερέφωνα της φλέσσας οθόνης και τα χειρόφρενα αποκλειστικά ηλεκτρικών οχημάτων, με τις πρώην τσόντες και τις νυν τσάντες – χαρτοφύλακες υπερεθνικών λόμπι. Είμαστε με το μπελέρι στο χέρι, στο άλλο χέρι το τσιγάρο για ευχάριστο άτμισμα εθνικών θεαμάτων. Με τις επιστολές του Χριστού και τα μεταθανάτια απομνημονεύματα του Σόιμπλε. Είμαστε και με τους σεφ του κόσμου, στο διάβολο οι πεινασμένοι, με τους μετεωρολόγους ή λοιπούς καιροσκόπους, με τους βετεράνους μπαλαδόρους, είμαστε με τα μοντέλα, είμαστε και με των προέδρων τα ξαδέλφια, είμαστε και με του Σταθάκη ή του Μανιάτη τα αιθέρια πετρέλαια.

Υψηλά επίπεδα γύρης, σε μια Ευρώπη που γυρίζει τον καλοστημένο πισινό της για να μην φανεί το ατιμασμένο της πρόσωπο. Το βαθύ κίτρινο κρύβει κάθε γωνία μιας ηπείρου που από καιρό έχει παραδοθεί σε ένα άκαρδο, άψυχο αλλά και απέθαντο μαύρο. Στο νεκροκρέβατο της αποξενωμένοι πληθυσμοί στριμωγμένοι για ένα κομμάτι δίκιο, στο άδειο τραπέζι της μια μπουκιά ψωμί από μεταλλαγμένο καλαμποκάλευρο πολεμάει να χορτάσει τα άδεια στομάχια των λαών της. Γύρω τους, πανηγυρτζήδες πολιτικοί πραματευτάδες στήνουν εκλογικό χορό σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης με επίσημο ένδυμα μια σέξι χλαμύδα. Ένας κατασκευασμένος αέρας από διάσπαρτες ανεμογεννήτριες αποκαλύπτει με στυλ την ζαρωμένη γύμνια μιας ηπείρου που καταδικάστηκε γηραιά να τρώει τα νιάτα της.

Το τέρας πλησίασε. Φουσκωμένοι όρχεις αναπαράγουν παστεριωμένα σπέρματα, ούρα, υγρά ζήτω, στις σιελογόνους αδένες, παραμορφωμένες μήτρες που εκκολάφτηκαν για να γεννήσουν θηρία. Ένα παχύ έντερο περίτεχνων στριφογυρισμάτων σε σχήμα αγκυλωτών σταυρώσεων, σφίγγει ως τον λαιμό κάθε κοινωνική νεκρανάσταση. Εμπριμέ υφάσματα επιχειρούν να καλύψουν τα μουντά περιττώματα, ετοιματζίδικες σιλικόνες διεγείρουν κούφιες ονειρώξεις Το τέρας είναι ήδη εδώ, παράδοση κατ΄οίκον με επιστολική ψήφο. Βουλιάζει τους ξυπόλητους μιας ξένης ηπείρου, διώχνει τις νέες γενιές μετανάστες σε ένα ανυπόφορο μέλλον, κουνάει την σημαία μιας χώρας δολοφόνου.

Στην αρχή του επίσημου θέρους, η Ευρώπη έτοιμη να εκδώσει πιστοποιητικό ταυτοποίησης με ένα θεριό που τρώει λαίμαργα ό,τι απέμεινε ζωντανό. Μια Ευρώπη σε ανοσοκαταστολή μετρά τις μοίρες της σε θάλαμο υγροποιημένων αερίων για να πνίξει τον ιστορικό της χρόνο. Οι σάρκες της καρφιτωσμένες σε σαπισμένα είδωλα ανεμίζουν σαν πλαστικές σακούλες πάνω σε σκιάχτρα. Ένα φάντασμα υψηλής περιεκτικότητας σκόνης πλανάται πάνω στον ορίζοντα σε tik tok ζωντανή αναμετάδοση: Ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φρανς, οι φάμπρικες έκλεισαν, ξανάσμιξαν πάλι φτιάχνοντας τανκς. Ράφτρες Μαρίες από την Κοκκινιά, υφαίνουν στον άνεργο χρόνο τους, 12 νεκρά πεφταστέρια.