Ζωή σαν μεσημεριανός ύπνος

Ξέρετε γιατί ο μεσημεριανός ύπνος είναι τόσο βαθύς, σε σημείο που χάνουμε την αίσθηση του χώρου και του χρόνου όταν ξυπνάμε; Γιατί δεν είναι υποχρεωτικός. Το βράδυ, πολλές φορές κοιμόμαστε δύσκολα, ελαφρά, κακά. Γιατί είναι η ώρα που πρέπει να κοιμηθούμε, θέλουμε δεν θέλουμε, έχουμε ξύπνημα το πρωί, είναι αργά, πέρασε η ώρα.

Κάπως έτσι λειτουργεί και η ζωή. Οτιδήποτε είναι υποχρεωτικό, δημιουργεί επιπλέον στρες, ένταση. Όμως, ό,τι επιλέγουμε εμείς να κάνουμε, συνήθως είναι ευεργετικό για τον εγκέφαλο και τον οργανισμό μας. Οι υποχρεώσεις είναι παντού γύρω μας στη σύγχρονη κοινωνία που ζούμε και ειδικά στις πόλεις – τέρατα που έχουμε επιλέξει να ζήσουμε και να πεθάνουμε. Όμως, όσο λιγότερα βάρη τοποθετούμε στην πλάτη μας, τόσες περισσότερες στιγμές μη υποχρεωτικών πραγμάτων θα έχουμε στην καθημερινότητά μας.

Η καθημερινότητα και η ρουτίνα φαντάζει ως κάτι φυσιολογικό, όμως δεν είναι. Μας τρώει αργά, ύπουλα και κάποια στιγμή έρχεται η ώρα που κοιτάμε τον εαυτό μας και απορούμε με τον βίαιο τρόπο που πέρασαν τα χρόνια μας.

Ας μην γεμίζουμε τον εαυτό μας μόνο με υποχρεώσεις, ας τον αφήσουμε να έχει επιλογές, ας του επιτρέψουμε ν’ αναπνεύσει, δεν υπάρχει τίποτα πιο υποχρεωτικό απ’ την αναπνοή.